Συνέντευξη με τον ΝΙΚΟ ΚΥΡΙΑΖΗ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Νίκος Κυριαζής

          Το ιστορικό μυθιστόρημα κατέχει αδιαμφισβήτητα την πρώτη θέση στις αναγνωστικές μου προτιμήσεις, γεγονός που δεν έχω κρύψει ποτέ. Ίσως οφείλεται στο ότι τα πρώτα μου αναγνώσματα ως παιδί δεν ήταν παραμύθια με πριγκίπισσες, αλλά οι εικονογραφημένες σκληρόδετες εκδόσεις της «Ιλιάδας», της «Οδύσσειας» και της «Αργοναυτικής Εκστρατείας», που περιείχαν αναρίθμητα ψήγματα της πρότερης Ιστορίας των προγόνων μας συνδυασμένα με τους θεούς του Ολύμπου και αμέτρητα μυθικά τέρατα. Πολλές οι αγαπημένες μου ιστορικές περίοδοι, όμως εκδηλώνω –άγνωστο γιατί– μια σαφή κλίση προς τη σκληρή, απάνθρωπη εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου· ίσως επειδή τότε αιματοκυλίστηκε περισσότερο η πατρίδα μας και ίσως επειδή είναι η πιο πρόσφατη, άρα και με πιο πλούσιες ιστορικές πηγές. Φυσικό επακόλουθο, λοιπόν, ήταν για μένα να ζητήσω από τον εξαίρετο συγγραφέα Νίκο Κυριαζή –γιο του εξίσου σημαντικότατου συγγραφέα Κώστα Κυριαζή, του οποίου πολλά ιστορικά μυθιστορήματα κοσμούν τις βιβλιοθήκες μου– να μου παραχωρήσει μια συνέντευξη για το ιστολόγιό μου. Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που μου παραχώρησε απαντώντας στις ερωτήσεις μου, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο του ιστορικό μυθιστόρημα «Τα Χελιδόνια Του Χειμώνα», που κυκλοφορεί από τις αγαπημένες εκδόσεις Ωκεανός, και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον αγαπητό κ. Νίκο Κυριαζή!

1) Αγαπητέ κ. Κυριαζή, τις θερμές μας ευχές για το νέο μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, με τίτλο «Τα Χελιδόνια Του Χειμώνα». Ποιο ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Έναυσμα ίσως κληρονομικό γιατί ο πατέρας μου Κώστας Κυριαζής ήταν, όπως γνωρίζετε, ο συγγραφέας των γνωστών μυθιστορημάτων για το Βυζάντιο και δημοσιογράφος και η μητέρα μου Άρτεμις, επίσης δημοσιογράφος και ξένη ανταποκρίτρια. Έτσι ο κόσμος της λογοτεχνίας ήταν «οικογενειακός» και πολύ νέος είχα την τύχη να γνωρίζω προσωπικά συγγραφείς φίλους της οικογένειας όπως ο Τερζάκης, Σαμαράκης, Πετσάλης, Χάρης, Καμπανέλλης. Επειδή ο πατέρας μου αλλά και οι Τερζάκης και Πετσάλης έγραφαν ιστορικό μυθιστόρημα, ήταν κάπως επόμενο να ασχοληθώ με το ίδιο τύπο μυθιστορήματος, αλλά και επιστημονικά –αν και καθηγητής Οικονομικών– να δημοσιεύσω βιβλία και άρθρα για οικονομική ιστορία, δημοκρατία κ.λ.π. Με τους γονείς μου από μικρός αλλά και μεγάλος έχω σκαρφαλώσει σε εκατοντάδες κάστρα κάθε εποχής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που δίνει μια ακόμα «αίσθηση» της ιστορίας που μεταπλάθεται σε μυθιστόρημα.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Η έμπνευση είναι κάτι παράξενο. Έρχεται μόνη της και μερικές φορές τελείως απροσδόκητα. Αλλά βέβαια η ενασχόληση με την Ιστορία σίγουρα είναι ένα καλό υπόβαθρο. Όσο για τις πληροφορίες, επειδή πιστεύω ότι ένα καλό ιστορικό μυθιστόρημα αλλά και ένα καλό θρίλερ πρέπει να είναι όχι μόνο καλά ως μυθιστορήματα αλλά και ιστορικά και τεχνικά σωστά, χρειάζεται πολύ μελέτη. Διαβάζω Ιστορία από τα δεκαπέντε μου και ιδιαίτερα αρχαία και των δυο παγκόσμιων πολέμων, που ήταν απαραίτητη και αναγκαία για να γράψω τον «Έρωτα στα χρόνια του πολέμου», τα «Χελιδόνια του Χειμώνα», την «Πόλη των Αγίων» και το «Malayan Enigma». Αυτό το τελευταίο δεν έχει εκδοθεί ακόμα στα ελληνικά, έχει πάρει πολύ καλές κριτικές από έγκυρα ξένα περιοδικά, όπως το US Review of Books που το προτείνει και παρατηρεί πως είναι ιστορικά σωστά τεκμηριωμένο χάρη στις ιστορικές σημειώσεις που έχω σε κάθε μυθιστόρημα μου. Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να επιβεβαιώνει πως όσα γράφω στο κείμενο έχουν ιστορική και τεχνολογική βάση.

3) Στο τελευταίο βιβλίο σας η μυθοπλασία πλαισιώνεται από εξαιρετικά σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Νομίζω πως δεν υπάρχει μια και μοναδική πηγή. Πάντως για το ιστορικό μυθιστόρημα η ελληνική και διεθνής Ιστορία δίνει τόσα εναύσματα που ένας συγγραφέας θα μπορούσε να γράφει για εκατό χρόνια, χωρίς να την εξαντλήσει. Όταν άρχισα τη σειρά κατασκοπευτικών θρίλερ για τον Β΄ Παγκόσμιο που ανέφερα πιο πάνω, διαπίστωσα πως αυτές οι ιστορίες είναι ανεξάντλητες και πως η μια με οδηγούσε στην επόμενη. Ετσι και το επόμενο μυθιστόρημα «Ο Καλός Πατερούλης» που βασίζεται σε νέα τεκμήρια που έχουν σχέση με την πρόσφατη ελληνική και διεθνή Ιστορία.

4) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από τη συγγραφική τους ιδιότητα. Εάν αυτό ισχύει και στη δική σας περίπτωση, θα θέλατε να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Πραγματικά είμαι οικονομολόγος, αλλά όπως είπα και πριν η επιστημονική έρευνα για την Ιστορία και οικονομική Ιστορία εναρμονίζεται τώρα απόλυτα. Διαπιστώνω με δική μου έκπληξη πως, μερικές φορές, ιδέες από μυθιστορήματα γίνονται μετά θέματα έρευνας και θέματα έρευνας έμπνευση για μυθιστορήματα.

5) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα;

Για ένα απλό μυθιστόρημα νομίζω πως αρκεί η φαντασία και το ταλέντο. Ίσως για ιστορικό μυθιστόρημα ή για μυθιστόρημα, που έχει και επιστημονικό περιεχόμενο, ένα επιστημονικό υπόβαθρο βοηθάει.

6) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση ή τόπος, ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Όχι απαραίτητα. Ίσως το έχω κληρονομήσει από τον πατέρα μου που έγραφε με ευκολία όπου και αν βρισκόταν, αλλά εγώ μπορώ να γράφω σε οποιαδήποτε ώρα και μέρος. Πάντως, γράφω για πρακτικούς λόγους περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες στις Σπέτσες, γιατί εκεί είμαι απερίσπαστος από άλλα καθήκοντα, διδασκαλία κ.λ.π.

7) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο βιβλίο σας αρκείστε μόνο στη δική σας γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Συνήθως τα διαβάζουν πρώτα μερικοί καλοί φίλοι που τους έχω εμπιστοσύνη και μου λένε τη γνώμη τους.

8) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" κάποιων από αυτά;

Τα «Χελιδόνια του Χειμώνα» (Ωκεανός 2018) είναι το 21ο μυθιστόρημα μου και αυτοτελές τέλος της τριλογίας «Άννα Σικελιανού» (Καστανιώτης 2012) και ο «Έρωτας Στα Χρόνια Του Πολέμου» (Ωκεανός 2016). είναι το πιο δύσκολο μυθιστόρημα που έχω γράψει λόγω της θεματολογίας του, από τα Δεκεμβριανά μέχρι το τέλος του εμφυλίου το 1949, μια πολύ σκοτεινή και διχαστική περίοδος. Είναι όμως εν μέρει και οικογενειακή ιστορία, γιατί εμφανίζω τον πατέρα μου συγγραφέα Κώστα Κυριαζή, τότε συνιδιοκτήτη της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ και πολεμικό ανταποκριτή και δικές του αφηγήσεις που ο ίδιος δεν δημοσίευσε. Αυτό που κάνει το «Χελιδόνια» διαφορετικό από άλλα μυθιστορήματα για την ίδια περίοδο, είναι ο τρόπος γραφής, σε μερικά σημεία με πικρή ειρωνεία, σε άλλα ιδιαίτερα φορτισμένο αλλά και ότι δίνει την μεγάλη διεθνή εικόνα με την ανάμειξη των Τσώρτσιλ, Τίτο, Στάλιν, Τρούμαν και Μάρσαλ στον ανταγωνισμό τους για την Ελλάδα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει πως θέματα που μας απασχολούν σήμερα, όπως το μακεδονικό, έχουν τις ρίζες τους στην περίοδο 1947-1949. Παρακολουθώντας τις ζωές των μυθιστορηματικών ηρώων, όπως ο Ν. Δενδρινός, η Αντιγόνη, ο καπετάν Τραμουντάνας και η μαχήτρια του ΔΣΕ Κατερίνα, αλλά και πραγματικών, όπως ο γιατρός Καραμάνης, οι Ζαχαριάδης, Βελουχιώτης, Βαφειάδης, Μπελογιάννης, οι στρατηγοί Τσακαλώτος και Παπάγος και οι πολιτικοί Γ. Παπανδρέου, Σοφούλης κ.λ.π, οι αναγνώστες ζουν τα γεγονότα από τις σκληρές μάχες στην Αθήνα μέχρι το Βίτσι και τον Γράμμο, όπου είναι η κατάληξη του δράματος τον Αύγουστο του 1949. Όπως αναλογίζεται ο Κώστας Κυριαζής, που παρακολούθησε το τέλος του πολέμου (μετά τον βομβαρδισμό των θέσεων του ΔΣΕ με εμπρηστικές βόμβες ναπάλμ): «Διακρίνει μια αναλαμπή. Το φως του ήλιου πέφτει πάνω σε κάτι και αντανακλάται. Πλησιάζει. Ένα καρβουνιασμένο πτώμα. Ένα κεφάλι χωρίς μαλλιά, μάτια, χείλη. Μαυρισμένα δόντια. Ανάμεσα τους ένα χρυσό. Εκεί πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου και αστράφτει. Η νίκη δεν έχει φωτεινά φτερά. Ούτε κρατάει στεφάνι. Αν έχει φτερά είναι μαυρισμένα από τους καπνούς και καψαλισμένα από τη φωτιά».

9) Ο συγγραφέας Νίκος Κυριαζής βρίσκει τον χρόνο να διαβάζει για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιο είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Σαφώς! Διαβάζω συνέχεια και παντού ακόμα και όρθιος στο μετρό και στον ΗΣΑΠ, όπως έκανα από τα φοιτητικά μου χρόνια, στην σκιά δέντρων δίπλα στη θάλασσα ή στο βουνό, το πρωί ή το βράδυ στο σπίτι μου. Διαβάζω εκτός από οικονομικά, Ιστορία, φιλοσοφία, πολιτικές επιστήμες και πολύ μυθιστόρημα κάθε είδους, αλλά με κάποια προτίμηση ιστορικό ελληνικό και ξένο. Από το ιστορικό μυθιστόρημα, όταν είναι εφικτό δηλαδή με σεβασμό στην Ιστορία, μαθαίνεις. Τώρα π.χ. διαβάζω το «Δια πυρός και σιδήρου» του Πολωνού Χένρικ Σιένκεβιτς (Βραβείο Νόμπελ 1905) και μαθαίνω ιστορία της ανατολικής Ευρώπης του 17ου αιώνα που μου ήταν σχεδόν άγνωστη.

10) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Υπάρχει κάποιο απόφθεγμα από βιβλίο το οποίο να καθόρισε τη μετέπειτα ζωή σας; Έχετε δεχθεί κάποιες επιρροές από ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στον δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Δεν θυμάμαι το πρώτο μου. Αγαπημένα βιβλία είναι πάρα πολλά και το ίδιο και συγγραφείς, Έλληνες και ξένοι, για να τους απαριθμήσω. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο απόφθεγμα αλλά σίγουρα επιρροές έχω δεχτεί πολλές, ίσως τις περισσότερες ασυνείδητα. Αλλά αρνητικά έχω γράψει ένα μυθιστόρημα «Την Ασπίδα των Θερμοπυλών» που έχει εκδοθεί και στις ΗΠΑ ως “The Shield” ως απάντηση στις «Πύλες της Φωτιάς» του Πρέσφιλντ, που είναι τόσο ανιστόρητο και με τόσα λάθη που με εκνεύρισε!

11) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη, ιδιαίτερα στις μέρες μας, κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για τη "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Το θεωρώ πολύ σημαντικό γιατί έτσι αποκτά κανείς το «συναίσθημα του τόπου». Είναι όμως μια πρόκληση όταν βρίσκεσαι κάπου να προσπαθήσεις να φανταστείς πως ήταν αυτό το μέρος την εποχή που περιγράφεις, π.χ. το Άμστερνταμ του 17ου αιώνα. Τότε κοιτάζεις παλιούς πίνακες, χάρτες κ.λ.π και τους παραβάλεις με την σημερινή εικόνα, κάτι σαν εργασία ιστορικού ντετέκτιβ. Έχω επισκεφτεί όλα τα μέρη που περιγράφω. Έχοντας ζήσει 15 χρόνια σε διάφορα μέρη στο εξωτερικό είχα την τύχη να ταξιδέψω πολύ. Ίσως στις μέρες της οικονομικής κρίσης να είναι πιο δύσκολο. Απαραίτητο δεν είναι, αλλά σίγουρα βοηθάει.

12) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Νομίζω πως αν κάνεις πάντα το ίδιο, θα καταλήξει μονότονο και κουραστικό. Βέβαια υπάρχει το ρίσκο, αλλά ως οικονομολόγοι γνωρίζουμε πως η απόδοση σχετίζεται με το ρίσκο!

13) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός, χωρίς να προβληματίζει; Εσείς, ποια μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιο είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Δεν απευθύνομαι σε συγκεκριμένο είδος αναγνωστικού κοινού. Όσο για τα μηνύματα, νομίζω πως κάθε καλό βιβλίο έχει μηνύματα. Τα «Χελιδόνια» π.χ. είναι ένα μάθημα μνήμης για να μην επαναλάβουμε την οδυνηρή εμπειρία του παρελθόντος, του διχασμού και του εμφυλίου. Αλλά και τα βυζαντινά μυθιστορήματα του πατέρα μου, ενώ μιλούν για μια παλαιότερη εποχή, περιέχουν διδάγματα για το τώρα, αν μπορούμε να το κατανοήσουμε. Η παρακμή και η πτώση του Βυζαντίου οφείλονται κύρια στους ίδιους τους Βυζαντινούς, με διχόνοιες και εμφυλίους και όχι τόσο στους ξένους, όπως η ελληνική κρίση του 2009 οφείλεται σε δικά μας λάθη.

14) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα;

Και τα δυο. Ο συγγραφέας αφουγκράζεται την σύγχρονη πραγματικότητα. Στην δική μου περίπτωση η κρίση έστρεψε την επιστημονική μου έρευνα σε θέματα δημοκρατίας, γιατί το πολύ ανησυχητικό είναι πως η κρίση έφερε οπισθοχώρηση της δημοκρατίας. Η Ελλάδα κατατάσσεται από όλα τα διεθνή ινστιτούτα ως η λιγότερο δημοκρατική χώρα της ΟΝΕ. Το Economist Intelligence Unit π.χ. μας χαρακτηρίζει ως «ελαττωματική δημοκρατία» (faulted democracy). Ο σύγχρονος συγγραφέας πρέπει να μπορεί να αντιλαμβάνεται τέτοια προβλήματα και όσο μπορεί να αφυπνίσει τους πολίτες με τα γραπτά του. Πρέπει να είναι κάτι σαν συνείδηση της χώρας.

15) Στη σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποια θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει, τελικά, το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και, ιδιαίτερα, στους νέους;

Οι στατιστικές δείχνουν πως οι Έλληνες κατά μέσο όρο διαβάζουν τα μισά βιβλία κάθε είδους από τον μέσο όρο της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Το διαπιστώνουμε παντού, στους φοιτητές μας, στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας κλπ. Παρατηρείστε πόσους θα δείτε να διαβάζουν οτιδήποτε στο μετρό ή στον ΗΣΑΠ. Ελάχιστοι. Σε αντίστοιχα μέσα στο εξωτερικό θα δείτε πολλούς να διαβάζουν. Το βιβλίο περνάει κρίση στην Ελλάδα όπως και πολλά άλλα, τηλεόραση, έντυπα μέχρι αξίες και θεσμοί. Φοβάμαι πως όλα αυτά είναι απόρροια έλλειψης παιδείας –όχι εκπαίδευσης– που ξεκινά από την οικογένεια, το σχολείο κλπ. Ανοίγουμε όμως έτσι ένα πολύ μεγάλο θέμα συζήτησης. Τι μπορούμε να κάνουμε; Ό,τι χρειάζεται για την παιδεία των Ελλήνων. Αλλά η Ελλάδα χαρακτηρίζεται και από πληθώρα συγγραφέων όπως και θεατρικών παραστάσεων –πολύ περισσότερων από Λονδίνο και Παρίσι που έχουν δυόμιση φορές τον πληθυσμό της Αθήνας!–, όσο για τους Έλληνες συγγραφείς πρέπει να προσπαθήσουν, καθόλου εύκολο βέβαια, να γίνουν εξωστρεφείς γιατί η ελληνική αγορά είναι εξαιρετικά μικρή. Καθόλου εύκολο γιατί η γενικότερη εικόνα της Ελλάδας έξω δεν είναι καλή και δεν βοηθάει. Η εμπειρία μου είναι πως έγινα γνωστός στο αγγλόφωνο κοινό, μέσα από πρόταση του εκδότη μου για λόγους μάρκετινγκ, ως Nicholas Snow. Και ως Snow το πέμπτο μου μυθιστόρημα «Malayan Enigma» στις ΗΠΑ απέσπασε εξαιρετικές κριτικές στο US Review of Books, που το προτείνει στους αναγνώστες του, Pacific Book Review, Kirkus κ.λ.π. Φοβάμαι πως ως Ν. Κυριαζής δεν θα είχα καμία τύχη!

16) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Όχι, ενδοιασμούς δεν είχα. Το πρώτο μου μυθιστόρημα «Νικομήδης ο Αθηναίος» ήταν αποτέλεσμα τριών χρόνων δουλειάς και μελέτης. Πίστευα πως είχα γράψει κάτι καλό. Ως προς την αποδοχή, πάντοτε έχεις κάποια «αγωνία» γιατί δεν ξέρεις πως κρίνει το αναγνωστικό κοινό. Ως προς την θεματολογία, νομίζω πως ο σωστός συγγραφέας επιλέγει την θεματολογία με τα δικά του κριτήρια και όχι με το τι πιστεύει πως θα αρέσει στην αγορά, που ούτε ο ίδιος αλλά ούτε οι εκδότες γνωρίζουν. Απόδειξη πως βιβλία που έγιναν μεγάλες επιτυχίες στο εξωτερικό, η σειρά «Χάρι Πότερ» και των «50 αποχρώσεων» άργησαν πολύ να βρουν εκδότη.

17) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τι θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Πολύ δουλειά και αν γίνεται, όπως είπα πριν, εξωστρέφεια. Να γράφουν για θέματα που δεν είναι κενά ελληνικά. Και όχι μιζέρια αλλά αισιοδοξία! Οι συγγραφείς πρέπει στις δύσκολες στιγμές να μην αναμασούν την απαισιοδοξία, αλλά να δίνουν ελπίδα πως κάτι καλύτερο μπορεί και πρέπει να υπάρξει. Γι’ αυτό και τα μυθιστορήματά μου ακόμα και για σκοτεινές εποχές, όπως η Κατοχή και ο Εμφύλιος, έχουν αίσιο τέλος.

18) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο μυθιστόρημά σας «Τα Χελιδόνια Του Χειμώνα», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Συνεχίζω την ενασχόληση με τον Β΄ Παγκόσμιο και την πρόσφατη ελληνική Ιστορία. Το επόμενο μυθιστόρημα, βασισμένο σε πραγματικά και άγνωστα περιστατικά, είναι ο «Καλός Πατερούλης» που απορρέει από δυο δημοσιεύσεις μου στο ΒΗΜΑ και στην ΙΣΤΟΡΙΑ που κίνησαν μεγάλο ενδιαφέρον. Παράλληλα συνεχίζω την σειρά κατασκοπείας του Β΄ Παγκόσμιου μετά το «Malayan Enigma» και την «Πόλη των Αγίων» που εκδόθηκαν ήδη. Στόχος μου είναι να καλύψω ένα μεγάλο εύρος λιγότερο γνωστών ιστοριών του πολέμου, πάντα πάνω σε πραγματικά γεγονότα.

Βιογραφικό Σημείωμα Νίκου Κυριαζή:

Ο Νίκος Κυριαζής, γυιός του γνωστού συγγραφέα ιστορικών μυθιστορημάτων για το Βυζάντιο, Κώστα Κυριαζή, σπούδασε Οικονομικά και εκπόνησε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Εργάστηκε ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Trier και Harvard, ως ειδικός για τα Νομισματικά στη Γενική Διεύθυνση Μελετών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως σύμβουλος του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και του Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, και ως γενικός γραμματέας του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης. Είναι καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και συγγραφέας επιστημονικών βιβλίων και μυθιστορημάτων.

Από τις εκδόσεις Ωκεανός και Ενάλιος κυκλοφορούν:

«Ο τελευταίος έρωτας»

«Έρωτας στα χρόνια του πολέμου»

«Η πόλη των αγίων»

«Δημοκρατία και Οικονομία»

Πρόσφατη Εργογραφία του Νίκου Κυριαζή:

«ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ» (2018)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 496

Τιμή με έκπτωση: 14,50€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Δεκέμβριος 1944. Οι Γερμανοί έφυγαν αλλά αρχίζει ο εμφύλιος. Ο Νίκος Δενδρινός, η Αντιγόνη, ο γιατρός Καραμάνης Τραμουντάνας και η μαχήτρια του ΔΣΕ  Κατερίνα αγωνίζονται για τα πιστεύω τους και για να κρατήσουν ζωντανή την αγάπη τους στον παραλογισμό του πολέμου.

Ένα χρονικό του 1944-1949 με συγκλονιστικές εικόνες, μερικές από τις αναμνήσεις του συγγραφέα Κώστα Κυριαζή, τότε πολεμικού ανταποκριτή, που μένουν χαραγμένες στον νου. Από τα Δεκεμβριανά της Αθήνας και την Καλαμάτα, μέχρι την Θεσσαλία, την Πίνδο, το Βίτσι και τον Γράμμο ο αναγνώστης ζει τα γεγονότα. Θα συναντήσει τους στρατηγούς Τσακαλώτο και Παπάγο, τους Βελουχιώτη, Βαφειάδη, Ζαχαριάδη και Μπελογιάννη, τον Τσώρτσιλ και τον πρόεδρο Τρούμαν, τον υπουργό Εξωτερικών Μάρσαλ και τους στρατάρχες Τίτο και Στάλιν στους ανταγωνισμούς τους για την Ελλάδα.

Ένα μυθιστόρημα σκοτεινό σαν τον πόλεμο και φωτεινό σαν την αγάπη βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

«Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ» (2017)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 416

Τιμή με έκπτωση: 7€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Ιούλιος 1943. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται για πέμπτο χρόνο. Ο αρχηγός της βρετανικής Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στέλνει τον καλύτερο πράκτορά του, τον Άντριου Μποντ, στην Πόλη των Αγίων, τη Ρώμη… Μια ομάδα Ιταλών ετοιμάζει πυρετωδώς το πραξικόπημα που θα ανατρέψει τον Μουσολίνι.

Ο Μποντ θα αντιμετωπίσει δολοπλοκίες, προδοσία και τον πιο επικίνδυνο άνδρα του Άξονα, τον λοχαγό των SS, Σκορτσένι, με υποστηρικτές δυο δυναμικές και όμορφες Ιταλίδες, σε μια αναμέτρηση με έπαθλο την ίδια την Ιταλία και τον Μουσολίνι.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, καταιγιστικής δράσης που κόβει την ανάσα. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, ζωντανεύει μια σημαντική και σχετικά άγνωστη

ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

«Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» (2016)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 528

Τιμή με έκπτωση: 14€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Η Αντιγόνη εγκαταλείπει την ήσυχη ζωή της στην Αθήνα και πηγαίνει στο Πήλιο, για να εργαστεί ως βοηθός του περίφημου γιατρού Καραμάνη. Εκεί, το καλομαθημένο κορίτσι της πόλης θα έρθει αντιμέτωπο με την αρρώστια και με τον θάνατο, και θα αντιμετωπίσει δυσκολίες που θα την κάνουν να αλλάξει τη θεώρησή της για τη ζωή. Στο πρόσωπο του Νίκου Δενδρινού θα γνωρίσει τον έρωτα και θα κάνει όνειρα για το μέλλον. Ο πόλεμος, όμως, έρχεται για να ανατρέψει τα πάντα. Ο Νίκος φεύγει για το μέτωπο, όπου τον περιμένει η δόξα και ο αγώνας για την ελευθερία, ενώ η Αντιγόνη και ο Καραμάνης δίνουν τη δική τους μάχη, μετατρέποντας το σανατόριο σε έναν τόπο όπου η καλοσύνη θα προσπαθήσει να συντρίψει τα πάθη που γεννάει ο πόλεμος και να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε φίλους και εχθρούς.

«Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ» (2014)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 416

Τιμή με έκπτωση: 12€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Ο καθηγητής Φίλιπ Πλάτνερ, ευαίσθητος κι επιρρεπής στο γυναικείο φύλο, γοητεύεται από τη Δώρα, την πανέμορφη φοιτήτριά του, που φαίνεται να ενδιαφέρεται για τον έρωτα μόνο πλατωνικά... Στο μεταξύ, ο διακεκριμένος καθηγητής Φερρέρ ανακαλύπτει σε ένα παλαιοπωλείο ένα χειρόγραφο του 14ου αιώνα, έναν άγνωστο διάλογο του Πλάτωνα με τίτλο «Ερωτικός». Όμως ο ενθουσιασμός του γίνεται απόγνωση όταν άγνωστοι κλέβουν το αυτοκίνητό του και μαζί μ' αυτό και το πολύτιμο χειρόγραφο, που αποκαλύπτει μια άγνωστη ερωτική πτυχή της προσωπικότητας του μεγάλου φιλοσόφου... Ο Φίλιπ, η Αντέλ, η Δώρα και ο καθηγητής Φερρέρ, μπλέκονται σε μια περίεργη και επικίνδυνη περιπέτεια στην προσπάθειά τους να βρουν το χειρόγραφο. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί οι διεκδικητές του «Ερωτικού»… Πίσω απ’ όλ’ αυτά κρύβεται κάτι πολύ πιο σκοτεινό, πολύ πιο επικίνδυνο…

Ένα πολυεπίπεδο, καταιγιστικό μυθιστόρημα περιπέτειας, αγωνίας και έρωτα που παρασύρει τον αναγνώστη σε γοητευτικές πτυχές του χώρου και του χρόνου.