«Η ΑΔΕΡΦΗ», της Λουίζ Τζένσεν – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Η ΑΔΕΡΦΗ», της Λουίζ Τζένσεν – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Λιβάνη

Σελίδες: 416

Τιμή με έκπτωση: 14,31€

          Η συγγραφέας Λουίζ Τζένσεν μου ήταν οικεία σαν όνομα από τα προηγούμενα βιβλία της που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά, τα οποία είχα ακούσει μεν, δεν είχα διαβάσει δε: «Η Παρένθετη» και «Το Δώρο». Η ειδίκευσή της στο δύσκολο και απαιτητικό είδος του ψυχολογικού θρίλερ τής έχει χαρίσει διεθνή αναγνώριση και επιτυχία, καθώς και την αποδοχή του κοινού, που ανυπομονεί να διαβάσει το κάθε νέο πόνημά της. Όταν έμαθα, λοιπόν, πως θα κυκλοφορούσε το πρώτο –κατά σειρά συγγραφής– μυθιστόρημά της «Η Αδερφή» από τις εκδόσεις Λιβάνη, ενθουσιάστηκα και επιδίωξα να το διαβάσω το συντομότερο δυνατό, παρά το γεγονός πως δεν έχω διαβάσει τα μεταγενέστερά της που κυκλοφορούν από άλλες εκδόσεις. Οφείλω να ομολογήσω πως το μυθιστόρημα αυτό, το οποίο εμπίπτει και πάλι στην ίδια κατηγορία, με ενθουσίασε και μου κράτησε ολοζώντανο το ενδιαφέρον τις λίγες μέρες που μου πήρε για να το διαβάσω. Πρόκειται για μία ιστορία καλοφτιαγμένη η οποία ενσωματώνει το κοινωνικό, το ερωτικό και το μυστήριο στο ψυχολογικό θρίλερ.

          Από το οπισθόφυλλο ακόμα, όπως και από την πλοκή που αναγράφεται στο επίσημο site του εκδοτικού, πληροφορούμαστε για τη βασική υπόθεση, δηλαδή πως η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, η Γκρέις, γνωρίζει την Άννα η οποία διατείνεται πως είναι η αδερφή της πρόωρα αδικοχαμένης κολλητής της φίλης, της Τσάρλι. Γνωρίζουμε πως ο θάνατος της Τσάρλι επηρέασε βαθιά την Γκρέις, αφού σχεδόν σε όλη τη ζωή της είχε μάθει να συναναστρέφεται και τελικά να θεωρεί alter ego της την καλύτερή της φίλη. Από παιδιά οι δυο φίλες έκαναν τα πάντα μαζί, παρά το γεγονός πως ήταν εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά και πως προέρχονταν από εντελώς διαφορετικά οικογενειακά περιβάλλοντα. Η Γκρέις προερχόταν από μία «φυσιολογική» οικογένεια, μόνο που έμενε με τη γιαγιά και τον παππού της για λόγους που μας αποκαλύπτονται σταδιακά· παρ’ όλα αυτά, όμως, στο σπίτι τους πάντα επικρατούσε η ομαλότητα, η αλληλοεκτίμηση, η καλλιέργεια και η αγάπη. Αντίθετα, η Τσάρλι έμαθε από μικρή να ζει σε μια μονογονεϊκή οικογένεια αποτελούμενη μονάχα από τη μητέρα της τη Λέξι και την ίδια, αφού αγνοούσε ποιος ήταν ο πατέρας της, ενώ η ίδια έπρεπε να αναλάβει από νωρίς το σπίτι και τη φροντίδα του εαυτού της, μια και η Λέξι προτιμούσε να αποχαυνώνεται πίνοντας αλκοόλ σχεδόν συνεχώς, αλλάζοντας ερωτικούς συντρόφους και τραγουδώντας σε άθλιες παμπ ώστε να βγάζει τα προς το ζην.

          Τα δύο κορίτσια γνωρίζονται στο σχολείο και, παρά τις εξωτερικές και εσωτερικές διαφορές τους, συνδέονται ευθύς εξ αρχής με βαθιά φιλία. Στην παρέα τους προστίθεται κι ένα αγόρι, ο Νταν, με τον οποίο συνδέεται συναισθηματικά η Γκρέις, παρά το γεγονός ότι δε θεωρούσε ποτέ πιθανό πως θα την πρόσεχε κάποιος σαν κι αυτόν. Μεγαλώνοντας, οι δυο φίλες μοιράζονται τα πάντα δημιουργώντας μία φιλία σχεδόν αδερφική και, κάποια στιγμή στην εφηβεία τους, αποφασίζουν να θάψουν στο δάσος ένα κουτί που κρύβει μέσα του όλα τα «πολύτιμα» μυστικά τους, μαζί κι έναν ροζ φάκελο με ένα επτασφράγιστο μυστικό της Τσάρλι. Τα χρόνια περνούν και μόνο όταν η Τσάρλι πεθαίνει ξαφνικά, και η Γκρέις χάνει κυριολεκτικά τον κόσμο κάτω από τα πόδια της, αποφασίζει να ξεθάψει το κουτί και να φέρει στο φως τα μυστικά του παρελθόντος. Ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρει κάποια στοιχεία για τον πατέρα της νεκρής φίλης της, η Γκρέις γνωρίζει την Άννα, μία κοπέλα που μοιάζει εκπληκτικά στην Τσάρλι και διατείνεται πως είναι όντως αδερφή της. Η έλλειψη που νιώθει για τη χαμένη κολλητή της, οδηγεί την Γκρέις στο να αποδεχτεί εύκολα τους ισχυρισμούς της άγνωστης κοπέλας, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να τη φιλοξενήσει στο σπίτι όπου συζεί με τον Νταν. Κι εκεί αρχίζει το μυστήριο και η περιπέτεια, καθώς τα πράγματα δεν είναι ακριβώς αυτά που φαίνονται, ενώ υπάρχουν πολλά μυστικά που βγαίνουν από την αφάνεια και συνταράζουν ολόκληρο τον κόσμο της ανυποψίαστης Γκρέις, που διαισθάνεται ολοένα και περισσότερο να κινδυνεύει.

          Το μυθιστόρημα «Η Αδερφή» είναι ένα καλογραμμένο ψυχολογικό θρίλερ που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος, όχι τόσο με τις ανατροπές στην αναμενόμενη εξέλιξή του, όσο με τα κρυμμένα μυστικά και τις αφανείς σχέσεις μεταξύ των ηρώων που έρχονται στην επιφάνεια και μας ξαφνιάζουν. Η συγγραφέας χτίζει άρτιους χαρακτήρες, δίνοντας βάρος στην ψυχολογία και τα απωθημένα που κρύβει ο καθένας τους και με βάση τα οποία συμπεριφέρεται και θίγει σοβαρά ζητήματα που απασχολούν όλους μας, όπως η φιλία, η αγάπη, η εμπιστοσύνη, τα παιδικά τραύματα, ο θάνατος, η απώλεια, η ζήλεια και η επιθυμία για εκδίκηση η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία, όχι μόνο για τα θύματα αλλά και για τους θύτες. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα ψυχολογικό θρίλερ με εκπληκτικές ανατροπές

Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να σώσει την Τσάρλι... Ή μήπως μπορούσε;

Η Γκρέις, μετά τον θάνατο της καλύτερής της φίλης, της Τσάρλι, έχει αλλάξει. Τη βασανίζουν τα λόγια της Τσάρλι στην τελευταία τους συνάντηση και, σε μια προσπάθεια να βρει απαντήσεις, ανοίγει το παλιό κουτί των αναμνήσεων που είχαν οι δυο τους. Γρήγορα συνειδητοποιεί ότι υπήρχαν πολλά πράγματα που δε γνώριζε για τη φίλη της κι έτσι αρχίζει να αναζητά τον πατέρα της Τσάρλι. Στην πορεία αναζήτησης, εμφανίζεται μια κοπέλα με το όνομα Άννα, ισχυριζόμενη ότι είναι η αδερφή της φίλης της. Σύντομα η Άννα εγκαθίσταται στο σπίτι της Γκρέις και του φίλου της, Νταν.

Κάτι όμως δεν πάει καλά. Εξαφανίζονται πράγματα, ο Νταν συμπεριφέρεται περίεργα και η Γκρέις είναι πεπεισμένη ότι κάποιος την παρακολουθεί. Είναι όλα αυτά απλά στη φαντασία της; Ή όσο η Γκρέις πλησιάζει στην ανακάλυψη της αλήθειας για την Τσάρλι και την Άννα, πλησιάζει και σε κίνδυνο;»

«Άννα, είναι τρελό αυτό που συμβαίνει. Λύσε με για να μπορέσουμε να συζητήσουμε».

«Ευχαρίστως». Η Άννα βάζει το χέρι της στην τσέπη του σορτς, βγάζει ένα ασημί κλειδί και το κουνάει μπροστά μου. «Αμέσως μόλις ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Κάναμε κακή αρχή, όμως εγώ θέλω να είμαστε φίλες, Γκρέις. Μη σου πω αδερφές. Η οικογένεια είναι πολύ σημαντικό πράγμα, δε συμφωνείς;»

«Ναι. Μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Να γίνουμε φίλες. Απλώς λύσε με».

«Δεν μπορώ ακόμα».

«Μπορείς. Δεν έγινε τίποτα φοβερό...»

«Το θέμα είναι ότι μου έκλεψες τη ζωή».

«Μα δεν...»

«Κανονικά εγώ έπρεπε να μεγαλώσω μαζί με την Τσάρλι, όχι εσύ. Εγώ!»