«ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ», της Γιώτας Παπαδημακοπούλου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ»,

της Γιώτας Παπαδημακοπούλου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις Μάτι.

Σελίδες: 408 και Τιμή: 14,38 €

Πριν από λίγες ημέρες τελείωσα την ανάγνωση του νέου βιβλίου της Γιώτας Παπαδημακοπούλου.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, από τη στιγμή που είδα την πρώτη ανάρτησή της για το νέο της βιβλίο, ήταν το πανέμορφο, νοσταλγικό και ρομαντικό εξώφυλλό του. Από τα πολύ εντυπωσιακά εξώφυλλα που , χωρίς να έχουν κάτι το εξεζητημένο, σε "προσελκύουν" να πάρεις το βιβλίο στα χέρια σου, να το "χαζέψεις", νοσταλγώντας ίσως και τη δική σου παιδική ηλικία και μετά να το διαβάσεις.
Δε μπορούσα εύκολα να το αφήσω εύκολα από τα χέρια μου και το διάβαζα παράλληλα με κάποιο άλλο, κάτι που δε συνηθίζω. Πολύ πρωτότυπο το εγχείρημα της συγγραφέως να γράψει σε πρώτο πρόσωπο την αφήγηση της ιστορίας ενός... άνδρα! Και όχι μόνο πέτυχε το εγχείρημά της, αλλά "μπήκε στο πετσί" του αφηγητή απόλυτα.
Ο ήρωάς μας ο Ανδρέας έρχεται αντιμέτωπος με τα συναισθήματά του, τις φοβίες του, το παρελθόν του και τον εαυτό του τον ίδιο, όταν η παιδική του φίλη Αλεξάνδρα επιστρέφει από την Ισπανία μαζί με τον μέλλοντα σύζυγό της. Βλέποντας να χάνει πλέον οριστικά τον άνθρωπο που αγαπάει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του, καλείται να αποφασίσει εάν θα παλέψει για να την κερδίσει, ή αν θα την αφήσει να ακολουθήσει τον άντρα που εκείνη έχει αποφασίσει να παντρευτεί.
Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου μας "βάζει" μέσα στον ψυχισμό του νεαρού άνδρα ο οποίος ταλανίζεται συναισθηματικά, καθώς προσπαθεί να βρει την αποφασιστικότητα που ποτέ του δεν είχε, ώστε να διεκδικήσει την Αλεξάνδρα. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται η συγγραφέας ψυχογραφεί τους δύο κεντρικούς ήρωές της σε βάθος και παράλληλα μας παρουσιάζει σαν φλασμπάκ, μέσα από τις αναμνήσεις του Ανδρέα από την μακρόχρονη φιλική σχέση με την παιδική του φίλη, κάθε σημαντικό γεγονός της κοινής τους ζωής.
Βλέπουμε, πως πάντα υπάρχει παρόν και αδιαμφισβήτητο το ερωτικό στοιχείο μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, ακόμα και αν γνωρίζονται και συνδέονται με βαθιά φιλία από παιδιά. Χρειάζεται μια αφορμή για να μετατραπεί αυτή η φιλική σχέση σε ερωτική και να συνειδητοποιήσουν και οι δύο ήρωές μας τη σημασία του ενός για τον άλλο.
Η συγγραφέας εκτυλίσσει την ιστορία με γρήγορους ρυθμούς κι εμείς παρακολουθούμε τις εξελίξεις μέσα από τα μάτια και τη ψυχοσύνθεση του αφηγητή μας Ανδρέα. Εκεί που πιστεύουμε πως τα έχουμε όλα ξεκαθαρισμένα στο μυαλό μας εμφανίζεται μία ανατροπή, αρκετά ευρηματική, που μας κάνει να δούμε όλα τα γεγονότα από διαφορετική οπτική γωνία.
Ένα πολύ όμορφο και τρυφερό μυθιστόρημα, με αρκετό χιούμορ για το οποίο οφείλω θερμά συγχαρητήρια στη Γιώτα Παπαδημακοπούλου!
Διαβάστε το Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

"Είμαι εγωκεντρικός, κρύβομαι πίσω από άνοστα αστεία, και παράλληλα αδυνατώ να πάρω αποφάσεις. Στα είκοσι έξι χρόνια της ζωής μου, έχω κάνει πολλά πράγματα για τα οποία έχω μετανιώσει. Περισσότερο απ' όλα, όμως, που δεν υπήρξα αρκετά τολμηρός, για να διεκδικήσω το
κορίτσι που αγάπησα όσο κανένα άλλο. Τον πρώτο μου έρωτα... το μοναδικό μου έρωτα... την Αλεξάνδρα... την Άλεξ μου... την καλύτερή μου φίλη. Πάντα πίστευα πως υπήρχε χρόνος. Πως όσα λάθη κι αν έκανα, θα ερχόταν η στιγμή που, επιτέλους, θα έβρισκα το κουράγιο να της μιλήσω με ειλικρίνεια, να της εκφράσω όλα όσα ένιωθα για εκείνην. Και όμως... ο χρόνος δεν είναι πάντα σύμμαχός μας. Καμιά φορά γίνεται πολέμιος των θέλω μας, τιμωρώντας μας με τον πιο σκληρό τρόπο.

Η Αλεξάνδρα παντρεύεται! Κι έχω μόνο μία εβδομάδα... μία εβδομάδα μέσα στην οποία καλούμαι να επανεξετάσω τη ζωή μου και να αναζητήσω τα λάθη μου, ακόμα κι αν δεν μπορώ να τα διορθώσω. Μία εβδομάδα για να καταλάβω τι πήγε στραβά. Πότε έγινα ο άντρας που είμαι σήμερα. Ο άντρας που δεν θα αποκτήσει ποτέ αυτό που πραγματικά ήθελε. Ναι... αυτή είναι η τιμωρία μου... και είναι μεγαλύτερη απ' όσο μπορώ ν' αντέξω. Γιατί, ο μεγαλύτερός μου φόβος κινδυνεύει να γίνει πραγματικότητα. Γιατί, μια ολόκληρη ζωή, αυτό που φοβόμουν περισσότερο από κάθε τι άλλο ήταν ότι μπορεί να την έχανα... να έφευγε... να με ξέχναγε... Με λένε Ανδρέα, και αυτή είναι η ιστορία μου..."