Εκδόσεις:
Ιωλκός
Σελίδες:
512
Τιμή:
14,40 €
Κάποιες φορές συνειδητοποιείς ότι το
βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, και του οποίου μόλις ξεκινάς την ανάγνωση, δεν
είναι ένα απλό μυθιστόρημα, έστω και ιστορικό, αλλά ένα ξεχωριστό δείγμα της εμπνευσμένης
ελληνικής λογοτεχνίας, εκείνης που έχει αφήσει θαυμαστά δείγματα κατά καιρούς,
τα οποία κοσμούν και θα κοσμούν για πολλά χρόνια τις βιβλιοθήκες των
φιλαναγνωστών. Εννοείται πως αυτό το καταλαβαίνεις από την πρώτη κιόλας σελίδα,
για να μην πω από την πρώτη παράγραφο, καθώς η τέχνη του λόγου και η έμπνευση
του ποιοτικού συγγραφέα δεν κρύβονται αλλά είναι πασιφανή και απόλυτα αισθητά
ευθύς εξαρχής. Αυτό ακριβώς μου συνέβη μόλις πήρα στα χέρια μου το νέο,
εξαιρετικό, και τώρα πια αλησμόνητο, μυθιστόρημα του Μιχάλη Γριβέα, που
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός με τίτλο «Άκρον».
Αφού θαύμασα το υπέροχο, επιβλητικό μέσα στην λιτότητά του, εξώφυλλο, με το πανέμορφο
μαύρο άτι και διάβασα την υπόθεση στο οπισθόφυλλο, η οποία με προϊδέασε για το τι
περίπου θα διαβάσω, άρχισα την ανάγνωση. Από την πρώτη κιόλας αράδα συνειδητοποίησα
ότι κρατούσα στα χέρια μου ένα ξεχωριστό δείγμα της αξιόλογης νέας ελληνικής
λογοτεχνίας, γραμμένο όμως σύμφωνα με το στυλ και την υπέροχη, προσεγμένη γλώσσα
των μεγάλων μας λογοτεχνών. Η μαγεία ξεκίνησε κι εγώ παραδόθηκα άνευ όρων σε ένα
ανάγνωσμα από αυτά που "κυριεύουν" όχι μόνο τα μάτια, την προσοχή και
τον χρόνο του αναγνώστη, αλλά το μυαλό και την ψυχή του και μένουν για πάντα
εκεί, σε μια περίοπτη θέση.
Η ιστορία μας ξεκινά με τον πιο απρόσμενο
τρόπο: το 1880 στο νοτιότερο σημείο της Λακωνικής Μάνης, με την "αφύσικη"
συνομιλία του νεαρού Λια με το φάντασμα του νεκρού πατέρα του, Νίκανδρου Στίλβα,
πάνω από τον τάφο του στο κοιμητήριο του χωριού Άκρον, όταν πια το σκοτάδι έχει
πέσει και οι θρύλοι, οι φόβοι και οι δεισιδαιμονίες έχουν πάρει τη σκυτάλη από
την ημέρα που έσβησε. Με αυτό το υποβλητικό ξεκίνημα ο συγγραφέας μάς συμπαρασύρει
σε μια περιήγηση δύο ολόκληρων αιώνων Ελληνικής Ιστορίας της χώρας μας, από την
εξέγερση του Ελληνικού έθνους το 1821 μέχρι και τα τωρινά χρόνια που διανύουμε,
τις δύσκολες εποχές της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Ο δεκαεξάχρονος Ηλίας,
ως γνήσιος εγγονός του ήρωα του Ελληνικού ξεσηκωμού, του παππού του Πέτρου Στίλβα,
προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να προστατέψει την οικογένειά του ως ο μεγαλύτερος
απόγονος, μετά τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, από τον παραδόπιστο Τσακαλέα, έναν
αδίστακτο τοκογλύφο ο οποίος, εκμεταλλευόμενος την άγνοια των υπολοίπων μελών της
οικογένειας του μακαρίτη, προσπαθεί να αρπάξει την διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία
τους, μαζί με τον πέτρινο πύργο τους όπου διαμένουν, προφασιζόμενος χρέος από ένα
δάνειο που ο νεκρός δεν αποπλήρωσε. Όμως, ο θερμόαιμος νεαρός γιος του Νίκανδρου
Στίλβα γνωρίζει πολύ καλά πως το δάνειο ο πατέρας του το αποπλήρωσε και με το
παραπάνω και μετά το γιόρτασε αναλόγως, αλλά δυστυχώς οι αποδείξεις που εκείνος
κρατούσε είναι άγνωστο πού βρίσκονται. Πάνω στην απελπισία του, επισκέπτεται κάθε
σούρουπο το νεκροταφείο και τον τάφο του πατέρα του προσπαθώντας το αδιανόητο,
να επικοινωνήσει δηλαδή με κάποιο τρόπο με τον νεκρό ώστε να ζητήσει την βοήθειά
του. Αυτό το υπερφυσικό και "σκοτεινό" ξεκίνημα θα γίνει το έναυσμα πολλών
περιπετειών της μανιάτικης οικογένειας του Νίκανδρου και της Γαλάτειας Στίλβα και
των απογόνων τους στο πέρασμα του χρόνου, αλλά και της πειραιώτικης οικογένειας
του Κυριάκου και της Πηνελόπης Γαλανού, καθώς διασταυρώνονται οι πορείες
των δύο οικογενειών εξαιτίας του διαχρονικού και ασίγαστου έρωτα του Άγι Στίλβα
και της Ρουμπίνης Γαλανού.
Ο προσωπικός "ξεναγός" μας
σε αυτή την συγκλονιστική, λογοτεχνική περιπλάνηση, είναι από την μία ο Άγις, ένας
άνθρωπος δυναμικός, μαχητής έως τέλους, με αξιοσημείωτη στρατιωτική καριέρα ως
αξιωματικός του ιππικού και με συμμετοχή σε έξι πολέμους, στους οποίους ενεπλάκη
η Ελλάδα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και, από την άλλη, η τρυφερή, πανέμορφη
Ρουμπίνη που γνωρίζει ως νοσοκόμα τον τραυματισμένο Άγι. Έναν ήρωα που, παρά
την μακρόχρονη στρατιωτική θητεία του, έχει ευγενικά αισθήματα, συναισθάνεται τις
αδυναμίες και τους φόβους των γύρω του, ερωτεύεται με πάθος και μία μόνο φορά
στη ζωή του και κυνηγά το όνειρό του για να ενωθεί για πάντα με τον "άγγελό"
του, την μοναδική Ρουμπίνη, με ασίγαστη επιμονή, υπομονή και κουράγιο. Ο Άγις
Στίλβας θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το ίδιο το ελληνικό έθνος, καθώς διαθέτει
την αστείρευτη δύναμη ψυχής, το πανάρχαιο ιστορικό παρελθόν, το κουράγιο, τη
γενναιότητα, την αυτοθυσία και το πάθος για την ζωή αλλά και την αγάπη για την
πατρίδα του, όπως συμβαίνει και με την Ελληνική φυλή ανά τους αιώνες. Μπορεί να
δέχεται συνεχή πλήγματα, χτυπήματα απρόσμενα και ύπουλα, προδοσίες και
απερισκεψίες, μοιραία ή σκόπιμα σφάλματα και λανθασμένες επιλογές των εκάστοτε κυβερνώντων,
αλλά πάντοτε βρίσκει εκ νέου το κουράγιο, τη γενναιότητα και την δύναμη να
σηκωθεί, να σταθεί ξανά στα πόδια του και να διεκδικήσει το δίκιο του.
Το «Άκρον»,
του εξαίρετου λογοτέχνη Μιχάλη Γριβέα, είναι ένα από εκείνα τα μυθιστορήματα που
κρύβουν μεγάλη ιστορική έρευνα στο παρασκήνιο, ευρηματική έμπνευση ώστε να
συνυφανθούν αρμονικά ακριβή γεγονότα και μυθοπλασία, μια εξαιρετική χρήση της πλούσιας
ελληνικής γλώσσας, ήρωες που νιώθεις πως τους έχεις γνωρίσει από κοντά και αγαπήσει,
με όλα τα τρωτά τους σημεία, τις αδυναμίες αλλά και τα σπάνια χαρίσματά τους, και
μία αξιοθαύμαστη ικανότητα δημιουργίας ολοζώντανων εικόνων και έντονων
συναισθημάτων, εν τέλει μια ανεπανάληπτη αναγνωστική εμπειρία που χαράσσεται
στο μυαλό για πάντα! Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στον αγαπητό συγγραφέα για το
αριστουργηματικό βιβλίο του, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε,
Φίλοι μου!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Ο
χρόνος παιχνιδίζει συστρέφοντας κι επιμηκύνοντας την ιστορία της νεότερης
Ελλάδας, ξεκινώντας με την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους και φτάνοντας στο
επέκεινα του 21ου αιώνα.
Άκρον:
φανταστικό χωριό στο νοτιότερο κάβο της Μάνης, άκρον του πελάγους της γης και
τ’ ουρανού.
Άγις:
αξιωματικός του ιππικού, μαχητής έξι πολέμων, από τους Βαλκανικούς ως το
1940-41.
Ρουμπίνη:
πανέμορφος άγγελος του έρωτα και του λαού.
Αντισυμβατική
ιστορία πολέμων, ερώτων, αιχμαλωσιών, επαναστάσεων, που υπερβαίνει την πεζή
πραγματικότητα. Οι ήρωες συνομιλούν με φαντάσματα και τα γεγονότα μπερδεύονται
με μεταφυσικά οράματα. Το κραχ του 1932 μπλέκεται με την οικονομική κρίση του
2011 και η δικτατορία του Μεταξά αγκαλιάζεται με τη χούντα του Παπαδόπουλου. Ο
πατριωτισμός και η αριστερά σμίγουν, σ’ ένα εκρηκτικό μίγμα, κυοφορώντας την
Ελληνικότητα του μέλλοντος.
Στο
απρόσμενο τέλος η ιστορική αλήθεια χορεύει ταγκό με την προφητεία για το
πεπρωμένο της Ελλάδας που έρχεται...»
Κα ΚΛΕΙΩ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗ μια τόσο κολακευτική κριτική για το έργο μου, από μια τόσο πολύπειρη κριτικό λογοτεχνίας σαν εσάς, υπερβαίνει κάθε προσδοκία μου. Σας ευχαριστώ ειλικρινά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Γριβέα, δεν θα μπορούσα να γράψω κάτι λιγότερο για ένα τόσο άρτιο, λογοτεχνικό έργο σαν το δικό σας, ένα ιστορικό μυθιστόρημα αξιομνημόνευτο που αξίζει να διαβαστεί από όλους. Τα θερμά μου συγχαρητήρια και σας εύχομαι κάθε επιτυχία!
Διαγραφή