«Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ», των Λίας Ζώτου & Θοδωρή Καραγεωργίου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ», των Λίας Ζώτου & Θοδωρή Καραγεωργίου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Σελίδες: 392

Τιμή με έκπτωση: 14,94€

          Κάποιες φορές δε χρειάζεται να έχεις διαβάσει το έργο ορισμένων συγγραφέων για να γνωρίζεις πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικό· απλά το διαισθάνεσαι και είσαι βέβαιος γι’ αυτό, πριν ακόμα προχωρήσεις στην ανάγνωσή του. Με αυτήν τη διαίσθηση και την ενάντια σε κάθε λογική πεποίθηση, άρχισα να διαβάζω το τελευταίο μυθιστόρημα του συγγραφικού ζεύγους Λίας Ζώτου και Θοδωρή Καραγεωργίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «Η Ματωμένη Αρχόντισσα». Έχοντας γυρίσει και την τελευταία σελίδα του, αφότου η αναγνωστική μου περιπλάνηση ολοκληρώθηκε, αισθάνθηκα απόλυτα δικαιωμένη και όσο αφορά στη διαίσθησή μου αλλά και στις προσδοκίες μου που επαληθεύτηκαν απόλυτα. Οι συγγραφείς με αυτό τους το πόνημα καταπιάνονται με ένα κομμάτι της Ιστορίας του έθνους μας που ακόμα «ματώνει», εξαιτίας των προδοσιών και της καταστροφικής διχόνοιας που έλαβαν χώρα, και του οποίου δεν πρόκειται ποτέ να αμφισβητηθεί η σημασία στην πορεία και τη διαμόρφωση της χώρας μας όπως αυτή υφίσταται σήμερα: αυτό του ξεσηκωμού του Ελληνισμού ενάντια στον οθωμανικό ζυγό και της αποτίναξής του. Μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς, οι Έλληνες αποφάσισαν να παλέψουν για την πολυπόθητη και για αιώνες στερημένη ελευθερία τους, με όσα πενιχρά μέσα διέθεταν, με τη συνδρομή ορισμένων ένθερμων φιλελλήνων αλλά κυρίως με θάρρος, τόλμη και γενναιότητα, μη διστάζοντας να θυσιάσουν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Αυτό το δοξασμένο όσο και ματωμένο χρονικό της προετοιμασίας, της εξέλιξης και της κατάληξης της Ελληνικής Επανάστασης ζωντανεύουν με την χαρισματική πένα τους οι ταλαντούχοι συγγραφείς στο πρόσφατο βιβλίο τους, ένα ιστορικό μυθιστόρημα απόλυτα τεκμηριωμένο, όπου η ατόφια Ιστορία υφαίνεται από κοινού με την ευρηματική μυθοπλασία για να προκύψει ένα καθηλωτικό, συναρπαστικό και αλησμόνητο ανάγνωσμα.

          Οι ήρωες που παρελαύνουν απ’ αυτό το μυθιστόρημα είναι αμέτρητοι. Κάποιοι από αυτούς είναι πασίγνωστοι ήρωες του ’21, μορφές εμβληματικές που ακόμα και σήμερα, στο άκουσμα του ονόματός τους, υποκλινόμαστε γεμάτοι δέος μπροστά στο θάρρος και τη δοξασμένη πορεία τους. Άλλοι είναι επινοήματα της φαντασίας των δύο συγγραφέων, οι οποίοι όμως μοιάζουν εντυπωσιακά αληθινοί και εξίσου αλησμόνητοι, αφού στα μάτια των αναγνωστών επιδεικνύουν την ίδια αν όχι μεγαλύτερη γενναιότητα και τόλμη. Η νεαρή Χιώτισσα Αμαλία, κόρη και αδελφή καπεταναίων, φλέγεται από την επιθυμία να συνδράμει στον αγώνα του Έθνους. Η θέση και το φύλο της δεν της αφήνουν πολλά περιθώρια, όμως εκείνη αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για να βρει τον τρόπο ώστε να βοηθήσει στην Επανάσταση. Ο νεαρός έμπορος από την Οδησσό Ανδρέας Παππάς, ορκισμένο μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ταξιδεύει παντού ώστε να στρατολογήσει νέα και ένθερμα μέλη, ικανά να συμβάλλουν στον αγώνα της απελευθέρωσης. Ο Ελβετός τυπογράφος Λούκας Ένγκερ, γνήσιος φιλέλληνας, αφήνει όλη την περιουσία και την πατρίδα του ακόμα για να ταξιδέψει μέχρι την Ελλάδα και να βοηθήσει και αυτός στον δίκαιο αγώνα των ξεσηκωμένων Ελλήνων. Η Δροσή και η Αϊσέ, δυο κοπέλες από το χαρέμι του Αλή Πασά, θα ξεφύγουν από τα αόρατα και βδελυρά δεσμά τους, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον μακριά από τον αυταρχικό δυνάστη. Ο Σουλιώτης Κίτσος και ο καπετάν Παναγής, δύο θαρραλέοι και ατρόμητοι αγωνιστές, θα παλέψουν ο καθένας από το δικό του μετερίζι με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στον εχθρό, μέχρι να δουν την πατρίδα τους ελεύθερη.

          Οι ήρωές μας, αναρίθμητοι και αλησμόνητοι, θα αγωνιστούν με λιονταρίσιο θάρρος ενάντια στον Τούρκο κατακτητή, αλλά και σε κάθε ξένο ή ομοεθνή επίδοξο εκμεταλλευτή της λαβωμένης πατρίδας μας, που πριν ακόμα απελευθερωθεί καλά καλά, έχουν ενσκήψει πάνω της κάθε είδους «όρνεα», επιδιώκοντας να την κατασπαράξουν, ώστε από τον έναν σκληρό δυνάστη να περάσει σε άλλους, ίσως ακόμη πιο ύπουλους και πιο ανάλγητους. Η μεγαλύτερη κατάρα της φυλής μας, αυτή της διχόνοιας, θα δυσκολέψει ακόμα και τώρα τα πράγματα, εμποδίζοντας το έργο εκείνων που πιστεύουν στα υψηλότερα και πιο αγνά ιδανικά, προσβλέποντας σε μια Ελλάδα ελεύθερη, ενωμένη και ακμαία. Μέσα σε όλο αυτόν τον όλεθρο και τον ορυμαγδό των ταραγμένων εκείνων χρόνων, εμείς οι αναγνώστες θα γίνουμε μάρτυρες σκηνών αξεπέραστου ηρωισμού, θάρρους και αυτοθυσίας, όπως η Έξοδος του Μεσολογγίου ή οδύνης και σπαραγμού όπως η καταστροφή της Χίου το 1822. Παρατηρούμε συγκλονισμένοι σκηνές απόλυτης αγάπης, έρωτα και ειλικρινούς φιλίας, αλλά και αυταπάρνησης και πίστης στον αγώνα για απελευθέρωση. Μέσα σε όλα αυτά που σκιαγραφούνται με τρόπο ολοζώντανο και καθηλωτικό, στέκεται αγέρωχη και περήφανη η Ελλάδα, σαν μια ματωμένη αρχόντισσα που υπομένει τον πόνο, τις λαβωματιές και την προδοσία, κυκλωμένη από όλους όσοι την επιβουλεύονται, αλλά με ισχυρή θέληση να συνεχίσει τον δίκαιο αγώνα της, μέχρι τελικής πτώσεως. Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στο συγγραφικό ζεύγος Λίας Ζώτου και Θοδωρή Καραγεωργίου για το ιστορικό μυθιστόρημά τους «Η Ματωμένη Αρχόντισσα», που καθηλώνει, μαγεύει και συγκινεί με τα αμέτρητα ιστορικά γεγονότα μιας σημαντικότατης περιόδου για τη χώρα μας και με μια συναρπαστική μυθοπλασία που θα μιλήσει απευθείας στην καρδιά των αναγνωστών! Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Ένας έμπορος από την Οδησσό παίρνει όρκο βαρύ να διαδώσει παντού το όραμα της Φιλικής Εταιρείας. Ένας Ελβετός τυπογράφος αφήνει πίσω τη ζωή του για να λάβει μέρος στην Ελληνική Επανάσταση. Ένα αμούστακο αγόρι γίνεται τρανός καπετάνιος. Μια νεαρή Χιώτισσα δίνει τη δική της μάχη, έχοντας για μοναδικό όπλο την πένα της. Ένας Σουλιώτης βοηθάει μια χριστιανή και μια μουσουλμάνα να δραπετεύσουν από το χαρέμι του Αλή Πασά στα Γιάννενα.

Η Ελλάδα φλέγεται, ματώνει, παλεύει να αποτινάξει τον ζυγό της σκλαβιάς από πάνω της.

Κι η Ιστορία εκεί, πάντοτε παρούσα, να καθορίζει τα βήματα όλων, να τους οδηγεί, άλλοτε σωστά και άλλοτε λανθασμένα, να τους χαρίζει χαρές και πίκρες, να γράφει τις σελίδες της ζωής τους πότε με την απελπισία και πότε με τον έρωτα, πότε με τον θάνατο και πότε με την ελευθερία.

«Τι είναι για μένα η Ελλάδα; Να, σαν να τη βλέπω τώρα δα μπροστά μου... Μια γυναίκα λεβέντισσα, μια γυναίκα αρχόντισσα που στέκει περήφανη κι αγέρωχη. Με τη λευκή την πουκαμίσα της, τη χρυσοποίκιλτη φορεσιά της. Μπορώ, θαρρείς, ν’ αγγίξω το υφάδι της. Μία γυναίκα στριμωγμένη στη γωνιά, απ’ όλους σας κυκλωμένη. Μα πάνω της βαστάει λεπίδι, και το ’χει πιότερο να πεθάνει παρά να πέσει στα βρομερά σας χέρια!»

Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο μυθιστόρημα για μια από τις πιο σημαντικές ιστορικές περιόδους της νεότερης Ελλάδας.