«ΤΟ
ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΥ ΓΑΤΟΥ», της Χίρο
Αρικάουα – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Μίνωας
Σελίδες:
288
Τιμή
με έκπτωση: 13,99€
Τα τελευταία χρόνια έχω διαβάσει κι
έχω ενθουσιαστεί με βιβλία που αναφέρονται σε κότες που ονειρεύονται μια ζωή
διαφορετική, σε σκύλους που αποφασίζουν να ζήσουν το απρόσμενο και σε τίγρεις
που ψάχνουν να βρουν τι υπάρχει πέρα από τον ορίζοντα. Φέτος ήρθε η ώρα να
διαβάσω για τις περιπέτειες ενός πολυταξιδεμένου γάτου, προερχόμενου από τη
μακρινή και πάντα γοητευτική Ιαπωνία. Από πολύ μικρή λατρεύω τα σκυλιά και κατά
καιρούς είχα και κάποια δικά μου, πέρα από τα περιστασιακά αλλά αλησμόνητα
αδέσποτα, τα οποία θεωρώ μέλη της οικογένειάς μου. Με τις γάτες, παρά το
γεγονός πως είμαι φιλόζωη, δεν είχε τύχει να έρθω σε πολύ στενή και μακροχρόνια
επαφή, εκτός από κάποια περιστασιακά γρατσουνίσματα, που μου χάρισαν ορισμένες
μέσα στον πανικό τους επειδή αποπειράθηκα να τις χαϊδέψω, χωρίς τη συγκατάθεσή
τους. Αυτές οι ελάχιστες «τραυματικές» εμπειρίες μου στάθηκαν ικανές να με
αποτρέψουν από το να πλησιάζω πολύ τα αγέρωχα αυτά πλάσματα, εκτός ίσως από το
να τις ταΐζω μεζεδάκια στα καλοκαιρινά υπαίθρια ταβερνάκια, όπου πάντα τις
συναντούσα σε αφθονία. Η τύχη μου άλλαξε πριν από μερικά χρόνια, όταν μια
αδέσποτη, χαριτωμένη, τιγρέ γάτα με διάλεξε για «κατοικίδιό της» και μαζί με
αυτήν και ο άντρας της και τα παιδιά της… Μη γελάσετε, αλλά την ώρα του φαγητού
όντως ερχόταν η γάτα μαζί με όλη της την οικογένεια, με τον «συμβίο» της να περιμένει
υπομονετικά τελευταίος για να γλείψει όσα υπολείμματα άφηναν τα πεινασμένα μέλη
της οικογένειάς του. Η παρατήρηση εκείνων των αξιοθαύμαστων αδέσποτων με έκανε
να αλλάξω γνώμη για τις γάτες, να τις αγαπήσω, να καταλάβω πως δεν έχουν σε
καμία περίπτωση τον ίδιο χαρακτήρα με τα υπομονετικά –και πάντα πρόθυμα για
χάδια και αγάπες– σκυλιά και να συνειδητοποιήσω πως αυτές σε διαλέγουν κι όχι
το αντίθετο και η αγάπη τους, όταν αποφασίζουν να στη δείξουν, είναι πέρα για
πέρα αληθινή και ανεκτίμητη!
Όταν, λοιπόν, πήρα στα χέρια μου το
εξαιρετικό νέο βιβλίο από τις εκδόσεις Μίνωας με τον τίτλο «Το Χρονικό ενός Πολυταξιδεμένου Γάτου», της Χίρο Αρικάουα,
ο ενθουσιασμός και η ανυπομονησία μου ήταν έκδηλα. Το βιβλίο αναφερόταν στις
περιπέτειες ενός γάτου οι οποίες λάμβαναν χώρα στην εξωτική, πανέμορφη, γεμάτη
αντιθέσεις και παραδόσεις Ιαπωνία, μια χώρα για την οποία τρέφω ιδιαίτερο
θαυμασμό, ειδικά μετά την ανάγνωση του εμβληματικού «Μπουσίντο – Ο Κώδικας των Σαμουράι», του Ιναζό
Νιτόμπε πριν από είκοσι και πάνω χρόνια. Ξεκίνησα την ανάγνωσή του με μεγάλες
προσδοκίες και το έκλεισα τελειώνοντάς το νιώθοντας απολύτως δικαιωμένη.
Πρόκειται για ένα μικρό αριστούργημα, ένα ιδιαίτερο και συγκινητικό χρονικό της
σχέσης ενός νέου άντρα κι ενός γάτου. Όταν ο έως τότε αδέσποτος και αδέσμευτος
γάτος τραυματίζεται από ένα διερχόμενο αυτοκίνητο, ο συμπονετικός νεαρός Σατόρου
τον παίρνει στο σπίτι του, τον φροντίζει ώστε να αναρρώσει από τον τραυματισμό του
και του προσφέρει αφειδώλευτα την αγάπη και τη ζεστασιά του σπιτικού του. Ο γάτος,
ο οποίος ακούει πλέον στο όνομα Νάνα, που σημαίνει το «επτά» στα ιαπωνικά
εξαιτίας του περίεργου τριχώματός του στην ουρά του, αισθάνεται μια πρωτόγνωρη
θαλπωρή κοντά στον καλόψυχο νέο άντρα. Αν και δεν το συνήθιζε μέχρι τότε,
ανέχεται να τον φωνάζει με αυτό το αστείο και κοριτσίστικο όνομα, όπως επίσης και
τα χάδια, τις εκδηλώσεις αγάπης και τη συγκατοίκηση με τον Σατόρου, ενώ
αποφασίζει πως θα του κάνει παρέα από δω και πέρα, ως ανταπόδοση για το καλό
που του έκανε, σώζοντάς του τη ζωή, ξεχνώντας για πάντα την αλήτικη, μποέμικη
ζωή στους δρόμους του Τόκιο.
Άνθρωπος και γάτος δένονται με έναν άρρηκτο
δεσμό βαθιάς αγάπης, αλληλοεκτίμησης και συντροφικότητας, ενώνοντας τις μοναξιές
τους μέσα στην απρόσωπη μεγαλούπολη της Ιαπωνίας για πέντε ολόκληρα χρόνια.
Μέχρι που λόγοι ανωτέρας βίας προκύπτουν αναπάντεχα και αναγκάζουν τον Σατόρου
να ξεκινήσει ένα μακρύ ταξίδι με το ασημί βαν του, μαζί με τον ενθουσιασμένο μικρό,
τετράποδο φίλο του, ο οποίος απολαμβάνει ιδιαίτερα να κοιτάζει τα διάφορα τοπία
από το παράθυρο, όπως επίσης και να γνωρίζει νέους ανθρώπους συνεχώς, καθώς και
τα δικά τους κατοικίδια. Ο Νάνα δεν υποψιάζεται τον λόγο για τον οποίο κάνουν
αυτό το απρόσμενο μα ευπρόσδεκτο ταξίδι, αλλά ευχαριστιέται την κάθε στιγμή του,
σε αντίθεση με τον φίλο του που φαίνεται να τον κατακλύζει το συναίσθημα, οι
αναπολήσεις της έως τότε ζωής του, οι αναμνήσεις που μοιράζεται με φίλους και
συγγενείς του και τον ταξιδεύουν συχνά πολύ πίσω, αποκαλύπτοντάς μας σταδιακά
όλο το σύντομο παρελθόν του Σατόρου.
Οι εποχές, τα τοπία και οι άνθρωποι με
τους οποίους διασταυρώνεται ο δρόμος των δύο συντρόφων μάς μαγεύουν και μας συστήνουν
με μία διαφορετική σύγχρονη Ιαπωνία, όπου οι άνθρωποι, οι χαρακτήρες και τα
συναισθήματα δεν διαφέρουν και πολύ από όσα βιώνουμε εμείς εδώ στη χώρα μας. Ο
πόνος για την απώλεια, ο πρώτος και αλησμόνητος έρωτας, η φιλία και η πίστη στους
ανθρώπους, ο φόβος για το άγνωστο και το φθαρτό της ύλης μας, η τρυφερότητα και
η αγάπη που μας δίνουν χωρίς όρους τα κατοικίδιά μας, όλα αυτά τα γνωρίζουμε,
τα συναισθανόμαστε και μας συγκινούν το ίδιο, ακόμα και αν βρισκόμαστε στην
άλλη πλευρά του πλανήτη. Η συγγραφέας κατορθώνει μέσα σε λίγες σελίδες να
χωρέσει πολλές ζωές, ανθρώπινες και μη, άπειρα δυνατά συναισθήματα,
ανομολόγητες κρυφές σκέψεις, όνειρα που πραγματοποιήθηκαν κι άλλα που παρέμειναν
άπιαστα και γνήσια ατόφια συγκίνηση που κρύβει μέσα της μια σπίθα ελπίδας,
ικανής να μας δώσει όλη την αισιοδοξία που χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε να
ορθώνουμε το ανάστημά μας στις αμέτρητες αντιξοότητες της ζωής. Το «Χρονικό ενός Πολυταξιδεμένου Γάτου»
είναι ένα εξαιρετικό, αλληγορικό μυθιστόρημα που θα σας ενθουσιάσει, θα σας συγκινήσει
και θα σας κάνει να σκεφτείτε πολλά, μα πάνω απ’ όλα που αξίζει να διαβαστεί
από όλους!
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Ένας
αδέσποτος γάτος ζει σε ένα πάρκινγκ στο σύγχρονο Τόκιο. Για τίποτα στον κόσμο
δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος. Την ημέρα,
όμως, που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο καταφεύγει στη βοήθεια του νεαρού Σατόρου,
που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το
όνομα Νάνα.
Πέντε
χρόνια αργότερα ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να
επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα,
που είναι χαρούμενος γι' αυτή την εμπειρία παρόλο που δεν γνωρίζει τον
πραγματικό σκοπό του ταξιδιού· ο Σατόρου δεν θέλει να του τον αποκαλύψει.
Με
φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα
συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής, εξυμνώντας
την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας.
Ένα
αλληγορικό μυθιστόρημα που έχει συγκινήσει εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο
τον κόσμο δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλες
αλλά και μικρές.
«Η Αρικάουα
διαθέτει το λεπτεπίλεπτο άγγιγμα που ανυψώνει μια ιστορία μετατρέποντάς τη σε
μια αλληγορία για την αφοσίωση και τη φιλία... Ενώ, συγχρόνως, καταφέρνει να
απευθύνεται στη βασική ανθρώπινη ανάγκη μας για συντροφιά». (The Irish
Times)
«Απολαυστικό.
Αυτό που κάνει μοναδικό τούτο το βιβλίο είναι η διακριτική αλλά επίμονη γοητεία
που καταφέρνει να φωλιάσει μες στην καρδιά σου και να μείνει εκεί για καιρό,
μετά το τέλος της ανάγνωσής του». (Fiona Melrose, συγγραφέας)
«Ο λόγος που
διαβάζω βιβλία. Αυτή η τόσο όμορφη ιστορία τα έχει όλα. Είναι αστεία, τρυφερή,
σπαρακτική, γεμάτη καλοσύνη». www.forewordreviews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου