«Ο ΠΥΡΟΒΑΤΗΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ», του Θοδωρή Κούκια – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Κέδρος
Σελίδες:
256
Τιμή:
12€
Τον χαρισματικό συγγραφέα και
εκπαιδευτικό Θοδωρή Κούκια τον «γνώρισα» μέσα από το προηγούμενο νεανικό του
μυθιστόρημα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος με τίτλο «Το
μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων»,
ένα βιβλίο το οποίο παρά το γεγονός ότι κυκλοφορεί από τη σειρά Bing Bang Books η
οποία απευθύνεται σε νεαρούς αναγνώστες, θαρρώ πως είναι κατάλληλο –μάλλον θα
έπρεπε να τονίσω ότι επιβάλλεται να διαβαστεί, ανεξαρτήτου ηλικίας– για όλους
όσοι αισθάνονται νέοι στην καρδιά ή θέλουν να έρθουν σε επαφή με τον «κόσμο»
και τη λογική των σημερινών εφήβων. Έχοντας λοιπόν ήδη διαπιστώσει το
εξαιρετικό ταλέντο του συγγραφέα, δεν είχα καμία αμφιβολία ότι και το επόμενο
βιβλίο του θα ήταν αντάξιο, αν όχι καλύτερο, του προηγούμενού του. Οι
προσδοκίες μου δικαιώθηκαν και με το παραπάνω, καθώς «Ο
πυροβάτης των αστεριών» είναι ένα ακόμα
εξαιρετικό δείγμα γραφής του κ. Κούκια, αλλά και ένα μυθιστόρημα με ήρωες
εφήβους το οποίο δεν απευθύνεται μόνο σε αυτούς. Είναι ένα αναγνωστικό ταξίδι
που θα απολαύσουν εξίσου ένας έφηβος αναγνώστης όπως και ένας υπέργηρος,
μάλιστα υπάρχει και ένας πολύ αγαπητός μου ήρωας «περασμένης» ηλικίας με
νεανική καρδιά στο βιβλίο αυτό. Είναι ένα βιβλίο σύγχρονο, αφού πραγματεύεται κυρίως
τη ζωή των νέων ανθρώπων της εποχής μας, αλλά και κλασσικό, αφού επικεντρώνεται
σε ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον από τότε που άρχισε να ζει
μέσα σε οργανωμένες κοινωνίες και να συναναστρέφεται τους ομοίους του.
Συνήθως οι νέοι άνθρωποι, όπως για
παράδειγμα οι έφηβοι, είναι συνυφασμένοι με την υγεία, την αντοχή και την
έλλειψη προβλημάτων υγείας και αντίστοιχων περιορισμών. Βρίσκονται στο ξεκίνημα
της ζωής τους, έχουν σχεδόν πάντοτε τους γονείς τους να φροντίζουν γι’ αυτούς
και οι μόνες τους έγνοιες θα έπρεπε να είναι το σχολείο, τα μαθήματά τους, οι
φιλίες και οι νεόκοποι έρωτές τους, με λίγα λόγια η ανέφελη εφηβική ζωή και η
προοπτική της ενηλικίωσης, που ανυπομονούν να τη ζήσουν στο μέγιστο, σωστά; Τι
συμβαίνει όμως όταν ένας έφηβος δεν ανήκει σε αυτή την ευρεία κατηγορία, επειδή
ακριβώς πάσχει από μία σπανιότατη ασθένεια που του επιβάλλει άπειρους και
άδικους περιορισμούς; Ο ήρωάς μας, ο έφηβος Τίτος, πάσχει από μία ανίατη πάθηση
η οποία μετατρέπει τα οστά του σε πορσελάνινα, απαγορεύοντάς του έτσι σχεδόν
κάθε φυσιολογική δραστηριότητα των συνομηλίκων του. Ένας πανέξυπνος, καλόψυχος,
ευγενικός και ταλαντούχος «εύθραυστος» έφηβος που οι γιατροί τού διέγνωσαν πολύ
νωρίς πως πάσχει από τη σπάνια νόσο της «ατελούς οστεογένεσης», οι συμμαθητές
του τον αποκαλούν «κομμάτια» ή «σκέλετον» και η οικογένειά του τον φωνάζει
χαϊδευτικά «το λιανοκλάδι μας»…! Ο Τίτος έχει ήδη βιώσει την άδικη πλευρά της
ζωής, αφού ζει περιορισμένος μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού του με την
αναγκαστική συναναστροφή των γονιών, της γιαγιάς του και του μεγαλύτερου αδερφού
του Κωστή, τη λυκοφιλία ανάγκης με τον ψευτόμαγκα και ανεγκέφαλο νταή Άλκη, τις
συζητήσεις από το μπαλκόνι του με την όμορφη φοιτήτρια Ιατρικής Αλίκη της
διπλανής πολυκατοικίας, τις κουβέντες σε σπαστά αγγλικά και ακόμη πιο
στοιχειώδη ελληνικά με τον συνομήλικό του Σύριο πρόσφυγα Σαμίρ και τα θελήματα
που κάνει στον γραφικό περιπτερά της γωνίας, όποτε τολμάει να ξεμυτίσει έξω από
το σπίτι του.
Η ευκαιρία της ζωής του για μια
περιπέτεια, πέρα από όσα θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί, του παρουσιάζεται όταν
ο αδερφός του τού προτείνει να τον συνοδέψει στο Μέγαρο Μουσικής της πόλης τους
όπου εκείνος βρήκε μια προσωρινή δουλειά στην γκαρνταρόμπα, εφόσον ως
μαθηματικός είναι άνεργος. Ο Τίτος θα μπορέσει να βγει έξω από το σπίτι, θα δει
κόσμο και θα βγάλει λίγο χαρτζιλίκι, όμως το μπέρδεμα με δύο πανωφόρια, που η
απροσεξία του θα τα οδηγήσει σε λάθος χέρια, θα γίνει η αιτία να περιπλανηθεί
σε ολόκληρη την πόλη αναζητώντας τη νόμιμο κάτοχο του κόκκινου παλτό. Μαζί με
τον έφηβο ήρωά μας, που τελικά διαθέτει πολύ περισσότερες δυνάμεις και αντοχή
από όσες θέλουν να τον πείσουν οι γιατροί πως κατέχει, θα περιπλανηθούμε κι
εμείς στο Νέο Αλλοτινό, μια μεγαλούπολη που θα μπορούσε να ονομάζεται και
Αθήνα. Η οικονομική κρίση, τα μνημόνια, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, η αθρόα
εισροή των ταλαίπωρων προσφύγων που δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως ξένοι ή
λαθρομετανάστες αλλά μόνο ως ψυχές, οι οικογένειες που διαλύονται κάτω από το
βάρος των καθημερινών ανυπέρβλητων προβλημάτων, οι αυτοκτονίες όσων δεν έχουν
να πάνε σε καμία δουλειά την επόμενη μέρα και δεν έχουν ούτε την αντοχή να
παλέψουν άλλο με τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα, είναι μόνο μερικά από τα
φλέγοντα θέματα της σύγχρονης κοινωνίας που θίγει ο συγγραφέας. Κι αυτό το
κάνει μέσα από τα μάτια του χαρισματικού ήρωά του, που παρά τα τεράστια
προβλήματά του δεν έχει χάσει το κουράγιο του, αλλά παραμένει ευγενικός,
καλόψυχος, ειλικρινής, πανέξυπνος και με χιούμορ που «σπάει κόκκαλα» – ευτυχώς
όχι στην κυριολεξία και όχι τα δικά του!
Ο Τίτος, έχοντας κάνει «διατριβή» στα
ηλεκτρονικά παιχνίδια και τις ταινίες και σειρές φαντασίας, όπως «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «Το Παιχνίδι του Στέμματος»,
αφήνει στην άκρη τη φαντασία και την εικονική πραγματικότητα με τις οποίες
έμαθε τόσα χρόνια να ζει και κάνει ένα βαθύ μακροβούτι στη χειροπιαστή
πραγματικότητα, όπως αυτή ξετυλίγεται δίπλα του. Συναντάει τυφλούς πιανίστες να
βλέπουν καλύτερα από πολλούς που έχουν ακόμη την όρασή τους, συζητάει με πόρνες
που έχουν ευγενική καρδιά και αξιοπρεπή συμπεριφορά, βλέπει στενόμυαλους,
φασίστες και ρατσιστές να ξεσπάνε όλο το μίσος τους πάνω σε ανυπεράσπιστους
ανθρώπους που ζητούν μια δεύτερη ευκαιρία για να ζήσουν, διαπιστώνει την
ανθρωπιά –που συχνά χάνουν εσκεμμένα οι άνθρωποι– να την επιδεικνύουν περίτρανα
τα ζώα, όπως η σκυλίτσα που θηλάζει ένα ορφανό μωρό στον προσφυγικό καταυλισμό,
και τέλος αρχίζει να νιώθει πως ενηλικιώνεται όταν αισθάνεται ερωτική έλξη για
μια συμμαθήτριά του, η οποία δεν είναι καθόλου αυτό που θέλει να φαίνεται.
Ο ευρηματικός Θοδωρής Κούκιας πλάθει
ένα μυθιστόρημα εξαιρετικό, που μόνο κατ’ όνομα μπορεί να χαρακτηριστεί
νεανικό, αφού κατ’ ουσία είναι ένα ώριμο ψυχογράφημα αμέτρητων ολοζώντανων
χαρακτήρων, αλλά και μια σε βάθος καταγραφή σχεδόν όλων των παθογενειών της
σύγχρονης κοινωνίας. Στην κυριολεξία ο συγγραφέας, με αυτό του το βιβλίο,
υψώνει μπροστά μας έναν καθρέφτη όπου απεικονίζονται όλα όσα μας ταλαιπωρούν
εδώ και χρόνια, και μας αναγκάζει να τα επισημάνουμε και να τα καταπολεμήσουμε
με όλες μας τις δυνάμεις, δίχως να δεχτούμε ούτε για μια στιγμή πως είμαστε
ανήμποροι και καταδικασμένοι σε μια τέτοια άδικη πραγματικότητα. Η ζωή μας
είναι ένα μοναδικό και όμορφο ταξίδι, το οποίο δικαιούμαστε όλοι μας να κάνουμε,
και οφείλουμε να το απολαύσουμε στο έπακρο, χωρίς να πτοούμαστε από τα τυχόν «κατάγματα»
που μπορούν να μας συμβούν. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Θοδωρή Κούκια για
τον αλησμόνητο «Πυροβάτη
των αστεριών» του, ένα βιβλίο που σας προτείνω
ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Πώς
είναι να προσπαθείς να καταλάβεις ποια είναι η θέση σου στον κόσμο όταν ο ίδιος
ο κόσμος δείχνει να τα ’χει χαμένα;
Ο
Τίτος είναι ένας εσωστρεφής έφηβος που πάσχει από την πιο περίεργη ασθένεια που
υπάρχει. Μια πάθηση που κάνει τα οστά του πορσελάνινα. Η κατάστασή του δεν του
επιτρέπει να πηγαίνει σχολείο. Έτσι μαθαίνει να εξηγεί τον κόσμο παρατηρώντας
τον από το μπαλκόνι και τον υπολογιστή του. Μετατρέπεται σιγά σιγά σε ένα
avatar που αισθάνεται άνετα μόνο στην ψηφιακή κοινωνία. Μια μέρα ο αδερφός του
τον παίρνει μαζί του στη δουλειά, κρυφά από τους γονείς τους. Ένα λάθος του
Τίτου θα αποτελέσει την αφορμή για να ξεκινήσει μια περιπλάνηση στην πόλη, μια
πόλη που προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες της εν μέσω οικονομικής κρίσης, βίας
και ρατσιστικών παραληρημάτων, και να ζήσει την πιο περίεργη και ανατρεπτική
νύχτα της ζωής του. Θα συναντήσει τη Ρούσα, το ομορφότερο και πιο
φωτογραφημένο, μα ωστόσο παράξενο, κορίτσι του σχολείου, που δεν τρώει μοβ
φαγητά. Και κάπου εκεί ίσως συναντήσει και τον εαυτό του.
Μια
περιπέτεια ενηλικίωσης μέσα σε μια κοινωνία που παλεύει να υπάρξει. Μια ιστορία
για έναν νέο που αναζητά απαντήσεις στην Ελλάδα του σήμερα χωρίς megabytes στο
κινητό του. Για έναν νέο διαφορετικό, που ψάχνει να βρει αν υπάρχουν και άλλοι
διαφορετικοί άνθρωποι εκεί έξω.
Το
προηγούμενο νεανικό μυθιστόρημά του, με τίτλο Το μουσείο των αποξηραμένων
συναισθημάτων, κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Κέδρος. Συμπεριλήφθηκε στον
κατάλογο White Ravens 2017, όπου η Διεθνής Νεανική Βιβλιοθήκη του Μονάχου
συγκέντρωσε τα 200 καλύτερα βιβλία (εκδόσεις του 2016) από 56 χώρες. Βρέθηκε
επίσης στη Μικρή Λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2017» στην
κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους και στη Βραχεία Λίστα για το Βραβείο
Εφηβικού-Νεανικού Βιβλίου του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Η
σειρά Big Bang Books αγκαλιάζει σύγχρονα μυθιστορήματα που απευθύνονται σε
νεαρούς αναγνώστες, κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον τους και τροφοδοτούν τους
προβληματισμούς τους γύρω από θέματα που τους απασχολούν.
Βραβείο:
Στις Βραχείες Λίστες για τα βραβεία του ηλεκτρονικού περιοδικού «Ο Αναγνώστης»
στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ | Στη Βραχεία Λίστα για το
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΗΒΙΚΟΥ-ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου