Με αφορμή την έκδοση του νέου της μυθιστορήματος από τις αγαπημένες εκδόσεις Μίνωας με τίτλο «Άρωμα Λουίζας», η εξαίρετη Βίκυ Μωραγιάννη αποδέχτηκε την πρόσκλησή μου για να μας παρουσιάσει η ίδια το νέο της βιβλίο. Την ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που διέθεσε στους «Φίλους της Λογοτεχνίας», της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο πρόσφατο συγγραφικό της πόνημα αλλά και στο σύνολο του έργου της και σας προσκαλώ να διαβάσετε τα όσα μας εκμυστηρεύεται η χαρισματική συγγραφέας για να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα το δικό της «Άρωμα Λουίζας»!
Πόσες φορές στη ζωή μας βρίσκουμε τη δύναμη και τη διαύγεια να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε πέσει σε τέλμα; Συχνά καμία.
Ίσως να ευθύνεται γι’ αυτό ο εγωισμός που μας τυφλώνει, η αγωνία και η ανασφάλεια που αισθανόμαστε απέναντι στο άγνωστο που μας κάνει να επιλέγουμε το γνωστό – ακόμα κι αν είναι επίπονο, ακόμα κι αν έτσι αισθανόμαστε αποτυχημένοι και λίγοι.
Κι αν τύχει κάτι να μας βγάλει από τη ληθαργική μας κατάσταση, συχνά αυτό το κάτι δεν είναι αποτέλεσμα μιας εσωτερικής αναζήτησης που πραγματοποιείται με δική μας πρωτοβουλία, αλλά κάτι εξωτερικό που έρχεται απότομο και απρόσμενο, κάτι σοκαριστικό που μοιάζει με αόρατο χαστούκι.
Μια απώλεια, μια μεγάλη αλλαγή –θετική ή αρνητική–, ένα σημείο καμπής της ζωής μας.
Κάπως έτσι συνέβη και με τη Λουίζα, την ηρωίδα του βιβλίου «Άρωμα Λουίζας» που για χρόνια ολόκληρα προχωρούσε στη ζωή μηχανικά, κοιτάζοντας χωρίς να βλέπει πραγματικά, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τις λανθασμένες επιλογές της με κάθε κόστος. Ο δικός της ήχος αφύπνισης ήταν ο θάνατος της λατρεμένης της γιαγιάς που ήρθε να θέσει σε αμφισβήτηση όλα της τα πεπραγμένα αλλά και όλα της τα δεδομένα.
Με εφαλτήριο αυτό το δυσάρεστο γεγονός και μια σειρά καταστάσεις που άλλοτε φαντάζουν τυχαίες κι άλλοτε σκηνοθετημένες από τη συνονόματη γιαγιά της, που προέρχεται άλλωστε από τον χώρο του θεάτρου, παρακολουθούμε το ταξίδι της Λουίζας από το σκοτάδι στο φως, από την απραξία στη δράση, από τη μοναξιά στη φιλία κι εν συνεχεία στη συντροφικότητα και στον έρωτα.
Με την ευχή της γιαγιάς της να τη συντροφεύει, με ένα μωβ σαραβαλάκι και με τη βοήθεια ενός νεαρού ντετέκτιβ, η Λουίζα θα προσπαθήσει να ανακαλύψει καλά κρυμμένα μυστικά που θα την οδηγήσουν σε μια νέα, καλύτερη, πιο φωτεινή πραγματικότητα.
Βίκυ Μωραγιάννη
Βιογραφικό σημείωμα Βίκυς Μωραγιάννη:
Η Βίκυ Μωραγιάννη γεννήθηκε το 1981. Μεγάλωσε στην Αθήνα και έχει ζήσει στο εξωτερικό, διαμένοντας στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη.
Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Λογοτεχνίας και Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι με ειδίκευση στη Λογοτεχνία και το Θέατρο του 18ου αιώνα. Έχει πάθος με το διάβασμα, το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μαγειρική. Έχει διδάξει γαλλικά και αγγλικά για περισσότερα από 15 χρόνια, έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις ιστοσελίδων, με το διαδικτυακό μάρκετινγκ, αλλά και με την ανάλυση και προώθηση κινηματογραφικού περιεχομένου.
Το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο Η Αλίκη στη Χώρα των Μεγάλων, από τις εκδόσεις iWrite, μια συλλογή αυτοτελών ιστοριών προερχόμενων από το ομότιτλο blog που διατηρεί από το 2012, ενώ το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της με τίτλο Παρίσι στον Κύβο από τις εκδόσεις BELL. Τον Ιανουάριο του 2021, βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το διήγημα «Βεραμάν».
Τα τελευταία χρόνια ζει στο Χαλάνδρι με τον σύζυγο και τα δύο παιδιά της.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της:
https://www.facebook.com/profile.php?id=673136204
https://www.instagram.com/vikaelam/
https://www.goodreads.com/author/show/16844223.
Πρόσφατη εργογραφία Βίκυς Μωραγιάννη:
«ΑΡΩΜΑ ΛΟΥΙΖΑΣ»Εκδόσεις: Μίνωας (2021)
Σελίδες: 360
Τιμή με έκπτωση: 14,94€
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Τα πάντα στη ζωή της Λουίζας μοιάζουν να καταρρέουν. Στα είκοσι επτά της, η δουλειά της στο Λονδίνο δεν έχει καμιά προοπτική, η προσωπική της ζωή βρίσκεται σε τέλμα, ενώ οι σχέσεις με την οικογένειά της είναι δύσκολες και ψυχρές. Η λατρεμένη της γιαγιά, εκείνη που τη μεγάλωσε, εκείνη που της έδειξε κάθε ομορφιά σε αυτό τον κόσμο, χτυπημένη τα τελευταία χρόνια από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, δεν την αναγνωρίζει πια.
Όλα όσα ονειρεύτηκε κάποτε μοιάζουν εντελώς ανέφικτα… Απογοητευμένη και έχοντας αποδεχτεί την κατάσταση, καταλήγει να ζει μέσα στην απραξία και την απάθεια, παρατηρώντας τη ζωή της σαν απλός θεατής.
Μέχρι που η είδηση του θανάτου της γιαγιάς της θα τη βγάλει από τον λήθαργο και θα δώσει το έναυσμα για ένα ντόμινο απίστευτων γεγονότων που θα φέρουν στη ζωή της τα πάνω κάτω. Θα επιστρέψει εσπευσμένα στην Αθήνα μετά από πολύ καιρό και θα ανοίξει την πόρτα σ’ έναν κόσμο όπου το γέλιο και το δάκρυ, η αλήθεια και η γλυκιά ψευδαίσθηση θα μπλεχτούν με τον πιο υπέροχο, παράδοξο τρόπο. Μπορεί ένα χαμένο ημερολόγιο από το παρελθόν να τη βοηθήσει να βρει τον δρόμο της; Και τι ρόλο θα παίξει στην αναζήτηση αυτή ένας γοητευτικός ντετέκτιβ;
Ένα αισιόδοξο μυθιστόρημα για την αγάπη και την απώλεια που προσεγγίζει με χιούμορ τις αναποδιές της ζωής. Μια συγκινητική ιστορία για όσα έχουμε και δεν το γνωρίζουμε, για όσα θα θέλαμε και δεν μπορούμε να έχουμε και για όσα μπορούμε να πετύχουμε και δεν το ξέρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου