Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2021

«ΓΙΑΝΚΕΑ», της Χριστίνας Σουλελέ – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΓΙΑΝΚΕΑ», της Χριστίνας Σουλελέ – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Άνεμος
Σελίδες: 280
Τιμή με έκπτωση: 13,50€
 
          Σας έχει τύχει ποτέ να «ερωτευτείτε» ένα βιβλίο από τον τίτλο του και μόνο; Να το σκέφτεστε ξανά και ξανά και να μη βγαίνει από το μυαλό σας ακόμα και για καιρό μετά την πρώτη ανάγνωσή του; Να ανυπομονείτε να το διαβάσετε και να το ξαναδιαβάσετε, μέχρι να νιώσετε τη μαγεία του να εισχωρεί στην ψυχή σας και να αισθάνεστε πως βρίσκεστε εκεί μπροστά, σε όλα τα μέρη, τις καταστάσεις και τα πρόσωπα τα οποία περιγράφονται στις σελίδες του; Αυτά βίωσα εγώ από τη στιγμή που ήρθε στα χέρια μου το πρώτο, εξαιρετικό μυθιστόρημα της Χριστίνας Σουλελέ με τίτλο «Γιάνκεα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνεμος. Ο ασυνήθιστος τίτλος του βιβλίου μού κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον και με εντυπωσίασε όταν ανακάλυψα τη σημασία του: Γιάνκεα ονομάζεται ένα ενδημικό αγριολούλουδο του Ολύμπου, μοναδικό στον κόσμο, καθώς δεν φύεται πουθενά αλλού σε ολόκληρη την υφήλιο, και το οποίο αποτελεί φυτικό λείψανο της Εποχής των Παγετώνων. Είναι αυτό το πανέμορφο λουλούδι που βλέπετε στο εξώφυλλο του βιβλίου και μπορεί να απαντηθεί ανάμεσα σε σχισμές των βράχων, στις πιο άγονες και απόκρημνες κορυφές του βουνού των θεών, σαν αυτή που επίσης απεικονίζεται στο μοναδικής ομορφιάς εντυπωσιακό εξώφυλλο. Ένα λουλούδι που αψηφά ακραίες καιρικές συνθήκες και άγονο έδαφος, και παλεύει να επιζήσει και να ανθίσει, ενάντια σε κάθε πρόβλεψη· ένα σπάνιο φυτό που συμβολίζει όλα εκείνα το όμορφα και δύσκολα της ζωής που θέλει να επισημάνει η συγγραφέας στους αναγνώστες της και για τα οποία αξίζει να παλεύουμε, όπως κάνει και το ίδιο το Γιάνκεα.
          Έχοντας διανυκτερεύσει ένα μόνο βράδυ στο Λιτόχωρο πριν από πολλά χρόνια –το πανέμορφο εκείνο μέρος απ’ όπου ξεκινούν τη ζωή τους κάποιοι από τους κύριους ήρωες του βιβλίου–, μετάνιωσα πραγματικά που δεν είχα τη δυνατότητα να μείνω περισσότερο και να ανακαλύψω κι εγώ η ίδια τις ομορφιές αυτού του τόπου, αλλά και να βαδίσω σε κάποια μονοπάτια του μεγαλοπρεπούς Ολύμπου. Η ανάγνωση όμως του «Γιάνκεα» με αποζημίωσε και με το παραπάνω, αφού ένιωσα σαν να περπάτησα η ίδια στα χνάρια των ηρώων, όχι μόνο στο γραφικό Λιτόχωρο και το βουνό των θεών, αλλά και στην περιοχή Μπορντό της Γαλλίας, όπως και στην Αμερική των ελλήνων μεταναστών της μεταπολεμικής περιόδου, αφού η χαρισματική πένα της συγγραφέως έδωσε ζωή σε κάθε εικόνα και κάθε περιγραφή ανθρώπων, τόπων και γεγονότων, τόσο έντονα που ένιωθα σαν να βρισκόμουν εκεί κι εγώ.
          Η ιστορία μας ξεκινάει με τον συνταξιούχο πλέον οδοντίατρο Ανδρέα, ο οποίος αποφασίζει να πουλήσει το ιατρείο του και να απολαύσει όσο χρόνο του επιφυλάσσει η ζωή. Κάποια απρόβλεπτα προβλήματα υγείας όμως τον φέρνουν αντιμέτωπο με μία νέα πραγματικότητα, όπου πρέπει να αλλάξει συνήθειες και ν’ αρχίσει να φροντίζει περισσότερο τον παραμελημένο εαυτό του. Γεροντοπαλίκαρο από τις συνθήκες και όχι πραγματικά από δική του επιλογή, ο Ανδρέας ανασκουμπώνεται και μαζί με τον πιο πιστό του σύντροφο, το κουτσό σκυλί του Ήφαιστο, και τον παιδικό του φίλο και επίσης γιατρό, τον Γιώργο, αρχίζει να αναδιοργανώνει τη ζωή του από την αρχή. Ο Γιώργος τού προτείνει να πάνε για διακοπές στη γενέτειρά τους, το Λιτόχωρο και ο Ανδρέας αποφασίζει να κάνει αυτό το ταξίδι που ανέβαλε για πολλά χρόνια, αφού οι «ρίζες» του έχουν κοπεί πλέον, με τους γονείς του να έχουν φύγει από τη ζωή πολύ καιρό πριν. Η επιστροφή στο πατρικό του θα φέρει πίσω αναμνήσεις από την παιδική ηλικία του, ασίγαστα συναισθήματα που έχει να νιώσει δεκαετίες, στιγμές αλησμόνητες όταν διάβαινε κι εκείνος μαζί με άλλους ορειβάτες τα στενά περάσματα του μαγευτικού Ολύμπου και γινόταν κι ο ίδιος μέρος της πλούσιας ιστορίας του τόπου χωρίς να το συνειδητοποιεί.
          Η συγγραφέας, όμως, μας ταξιδεύει και στη γοητευτική Γαλλία και την περιοχή Μπορντό, με τα διάσημα ανά τον κόσμο κρασιά και τα τοπία που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Αυτά απαθανατίζει και η ζωγράφος Κάρμεν αγναντεύοντάς τα από τη σοφίτα του σπιτιού της, η οποία έχει ζήσει στο παρελθόν στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι βρήκε την πραγματική ευτυχία στη Γαλλία και δίπλα στον σύζυγό της Φρανσουά, ένα κομμάτι της καρδιάς της έχει μείνει για πάντα θαμμένο στην πατρίδα της, αφού δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τα όνειρα που έκανε από κορίτσι, αλλά υπέκυψε παρά τη θέλησή της στις άδικες και λανθασμένες επιλογές του αυταρχικού πατέρα της. Μία έκθεση ζωγραφικής που θα γίνει στην Ελλάδα, θα αποτελέσει την αφορμή για την Κάρμεν να επιστρέψει εκεί μετά από δεκαετίες, γεγονός που θα έχει απρόσμενες συνέπειες για την παραπέρα δρομολόγηση και θεώρηση της ζωής της.
          Η ταλαντούχα Χριστίνα Σουλελέ, με μοναδική και αξιοσημείωτη μαεστρία, παραστατικότητα αλλά και λόγο στιβαρό, απέριττο, μεστό και γλαφυρό, κατορθώνει μέσα από το πρώτο της κιόλας μυθιστόρημα να επιτύχει αυτό που άλλοι συγγραφείς κατορθώνουν μετά από πολλά έργα τους: να καθηλώσει τον αναγνώστη, να του διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον, να περιγράψει και να ζωντανέψει μία μεγάλη γκάμα γεγονότων, να τον ταξιδέψει εντός και εκτός Ελλάδας στο πρόσφατο παρόν αλλά και στο παρελθόν, να τον ξεναγήσει στις ομορφιές της φύσης όπου κι αν βρίσκεται αυτή, αν και ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής της είναι πάντα ο μεγαλοπρεπής Όλυμπος. Το κυριότερο, όμως, κατόρθωμα της χαρισματικής συγγραφέως είναι πως μας κάνει κοινωνούς στους πολύπλοκους ψυχισμούς των ηρώων της, στις πιο μύχιες επιθυμίες και τα πάθη τους, στον παιδικό αμοιβαίο έρωτα που είναι δυνατόν να γιγαντωθεί, να γίνει μια άσβεστη αγάπη και να κρατήσει για μια ολόκληρη ζωή, όπως και στην αληθινή φιλία χωρίς όρους που μπορεί να αντέξει παρά τις όποιες αντιξοότητες. Η ανάβαση στον Όλυμπο συμβολίζει την ανηφορική και κοπιαστική πορεία της ζωής μας: έχει τις ίδιες δυσκολίες, τις ίδιες επικίνδυνες στροφές, τους απότομους γκρεμούς και τις κρυμμένες χαράδρες που καραδοκούν σε κάθε ανασφαλές βήμα μας, αλλά το κουράγιο, η επιμονή και η πραγματική θέλησή μας να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε κάθε φορά που σκοντάφτουμε και πέφτουμε, μπορούν να μας οδηγήσουν στη διεκδίκηση της πραγματικής ευτυχίας που τόσο ποθούμε όλοι.
Τα θερμά μου συγχαρητήρια στην εξαίρετη Χριστίνα Σουλελέ για το αριστουργηματικό μυθιστόρημά της «Γιάνκεα», το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε. Χριστίνα, περιμένουμε ανυπόμονα το επόμενο αναγνωστικό μας ταξίδι μαζί σου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Λιτόχωρο, 1964
 
Κάτω από τη σκιά του επιβλητικού Ολύμπου, γεννημένος σε μια οικογένεια στιγματισμένη από τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο, ο εντεκάχρονος Ανδρέας θα ζήσει από κοντά τον πανηγυρικό εορτασμό των πενήντα χρόνων από την κατάκτηση της κορυφής, ανεβαίνοντας κι εκείνος μαζί με την ορειβατική αποστολή. Επιστρέφοντας θα φέρει μαζί του μικρά λάφυρα για τους αγαπημένους του, με πολυτιμότερο δώρο όλων το αγριολούλουδο Γιάνκεα που φυτρώνει στο βουνό των θεών, για να το προσφέρει στην Κατερίνα, τον πρώτο του έρωτα.
 
Μπορντό Γαλλίας, 2017
 
Σε ένα τοπίο βγαλμένο σαν από πίνακα, η ζωγράφος Κάρμεν ετοιμάζεται πυρετωδώς για μια έκθεση ζωγραφικής στην Ελλάδα, όπου θα επιστρέψει για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Πολλές και επώδυνες οι μνήμες της από τα χρόνια που έζησε εκεί, αφού η ζωή της δεν δρομολογήθηκε από την ίδια, αλλά από τον αυταρχικό πατέρα της που της στέρησε άδικα όσα επιθυμούσε.
 
Οι ήρωές μας, πλαισιωμένοι από φίλους σπάνιους και συναισθήματα που καίνε ασίγαστα, καλούνται να χαράξουν εκ νέου την πορεία τους, κάνοντας τις επιλογές που προστάζει η καρδιά τους και διεκδικώντας όση ευτυχία τους αναλογεί.
 
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα για τις ανηφοριές, τις επικίνδυνες στροφές και τους γκρεμούς της ζωής, που ελλοχεύουν σε κάθε μας βήμα, αλλά και τις πολύτιμες δεύτερες ευκαιρίες για τη διεκδίκηση της πολυπόθητης ευτυχίας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου