Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2021

«ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ», του Μανώλη Παλαβούζη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ», του Μανώλη Παλαβούζη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Υδροπλάνο
Σελίδες: 732
Τιμή με έκπτωση: 16,11€
 
          Τον Μανώλη Παλαβούζη είχα την τύχη να τον γνωρίσω συγγραφικά από το πρώτο κιόλας μυθιστόρημά του, το πρώτο μέρος της διλογίας βιολογικού τρόμου «Ο τέταρτος καβαλάρης Ι – Η επώαση». Με «κέρδισε» ευθύς αμέσως, καθώς διέκρινα ξεκάθαρα έναν συγγραφέα «εκ γενετής», που παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει πάντα την οξυδέρκεια και το σπάνιο χάρισμα να παρατηρεί τα πάντα γύρω του με ματιά οξύτατη και χωρίς προκαταλήψεις και ταμπού, την ικανότητα να συνδυάζει την Ιστορία με τη φαντασία και την καθηλωτική μυθοπλασία και το χάρισμα να υφαίνει τους δικούς του μοναδικούς χάρτινους κόσμους στα βιβλία του· κόσμοι που συνήθως αποδεικνύονται δυσοίωνα προφητικοί. Έκτοτε, τον παρακολουθώ και τον ακολουθώ «κατά πόδας» διαβάζοντας κάθε νέο μυθιστόρημά του –όπως το δεύτερο μέρος της διλογίας του με τίτλο «Ο τέταρτος καβαλάρης ΙΙ – Ο όλεθρος» και το κλιματικό θρίλερ του με τίτλο «Έτος χωρίς καλοκαίρι»–, ενώ πριν από την έκδοση των δύο τελευταίων έργων του με τίμησε με την εμπιστοσύνη του δίνοντάς μου τα χειρόγραφά του ώστε να του εκφράσω τη γνώμη μου. Έτσι είχα τη σπάνια ευκαιρία να τα διαβάσω πριν από τους υπόλοιπους αναγνώστες του, πολύτιμο προνόμιο για μένα που περιμένω κάθε φορά με ανυπομονησία το επόμενο πόνημά του. Η «Αττική καταιγίδα», λοιπόν, ήρθε στα χέρια μου πολύ πριν δρομολογηθεί η έκδοσή της και πραγματικά είναι ένα βιβλίο συγκλονιστικό, πρωτότυπο όσο δεν μπορείτε να διανοηθείτε και –όπως πολύ φοβάμαι ότι θα αποδειχτεί στο μέλλον– υπέρ το δέον αληθινό. Τα θέματα που πραγματεύεται πολλά και επίκαιρα, όπως: η προσφυγιά, η τρομοκρατία, η αναλγησία και αδιαλλαξία των κυβερνήσεων των αναπτυγμένων χωρών έναντι των ασθενέστερων, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, ο θρησκευτικός φανατισμός και η ωμή και αδικαιολόγητη βία ως μέσο εκδίκησης ή καταστολής. Αν όλα αυτά σας θυμίζουν καταστάσεις περίεργα γνωστές και σύγχρονες κοινωνίες, τότε έχετε μαντέψει σωστά. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα ακόμα θα βρείτε μέσα στο εξαιρετικό νέο μυθιστόρημα του Μανώλη Παλαβούζη.
          Η ιστορία μας ξεκινάει οδυνηρά οικεία από την ταραγμένη θάλασσα του βορειοανατολικού Αιγαίου κοντά στα παράλια της Λέσβου, όπου μια βαρυφορτωμένη με πρόσφυγες βάρκα κλυδωνίζεται επικίνδυνα πάνω στα αγριεμένα νυχτερινά κύματα. Γυναίκες, παιδιά, άντρες εξαντλημένοι, άνθρωποι ταλαιπωρημένοι και βρεγμένοι μέχρι το κόκκαλο, με τα περισσότερα υπάρχοντά τους ξεπουλημένα όσο όσο για να αποκτήσουν το πολυπόθητο εισιτήριο προς τον πολιτισμένο και ασφαλέστερο κόσμο της Δύσης, είναι στριμωγμένοι μέσα σε ένα πραγματικό καρυδότσουφλο που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να παρασυρθεί στα άπατα του ελληνικού πελάγους και να παρασύρει μαζί του και όλους τους επιβαίνοντες στον θάνατο. Η προσέγγισή τους από ένα σκάφος, που πλέει ταχύτατα και με σιγουριά μέσα στο σκοτάδι και τη θαλασσοταραχή, φαντάζει σαν τη μοναδική τους ελπίδα για να διασωθούν. Όμως πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν κι έτσι σε λίγη ώρα το τρυπημένο από σφαίρες πλεούμενο των προσφύγων –ή των »λάθρο» όπως τους αποκαλούν υποτιμητικά οι εθνικιστές φασίστες ή νεοναζί, ας μην κρυβόμαστε πλέον πίσω από τις λέξεις– οδηγείται στον σκοτεινό βυθό του Αιγαίου παρασύροντας μαζί του και όλους αυτούς τους δύσμοιρους σε έναν υγρό και ανώνυμο τάφο.
          Τρία χρόνια αργότερα στην Αθήνα, που ως ευρωπαϊκή πρωτεύουσα χαρακτηρίζεται από την ασφάλεια και την απουσία τρομοκρατικών ενεργειών –αν, φυσικά, εξαιρέσουμε τις πασίγνωστες εγχώριες τρομοκρατικές οργανώσεις με την πλούσια και πολύχρονη δράση τους–, ισλαμιστές ένοπλοι τρομοκράτες καταλαμβάνουν τη Βουλή των Ελλήνων με άγριες διαθέσεις. Η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, οι όμηροι δυσοίωνα πολλοί –αφού πέρα από την Ολομέλεια των βουλευτών υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι και επισκέπτες, μαζί με μία ολόκληρη τάξη τελειόφοιτων Λυκείου και την καθηγήτριά τους–, ενώ τα βλέμματα ολόκληρου του δυτικού κόσμου είναι στραμμένα στη χώρα μας, μια και τα ανήκουστα αιτήματα των «συνειδητοποιημένων» καταπώς φαίνεται τρομοκρατών εμπλέκουν και όλους τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων παγκοσμίως. Οι τρομοκράτες δείχνουν εξαρχής τις άγριες προθέσεις τους δολοφονώντας αρκετούς ομήρους και η εξέλιξη του συμβάντος δεν προοιωνίζει τίποτα καλό. Τα «καυτά κάστανα» αναλαμβάνει να βγάλει από τη φωτιά ο έμπειρος σε τέτοια θέματα αστυνομικός διαπραγματευτής Μαυρίδης, χωρίς όμως να συμφωνεί πάντοτε με τις αποφάσεις των ανωτέρων του που ανέλαβαν τον χειρισμό της πρωτοφανούς αυτής ομηρίας. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το παραμικρό, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι τρομοκράτες φαίνονται αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουν το ελληνικό κοινοβούλιο ζωντανοί και οι αρχηγοί των ξένων κρατών δεν είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν ούτε στο ελάχιστο τις ελληνικές Αρχές, αφού ως συνήθως «νίπτουν τας χείρας τους» σαν άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι.
          Ο συγγραφέας σκύβει πάνω από τα γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών και μας αναγκάζει να δούμε με τον ίδιο διεισδυτικό τρόπο ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Πόσοι πόλεμοι αλήθεια δεν έχουν γίνει με αφορμή τις θρησκευτικές διαφορές των λαών, την αναζήτηση νέων ενεργειακών πηγών, την επιβολή εξουσίας επάνω στους ασθενέστερους, τις επεκτατικές εμμονές ηγετών που αναρριχώνται στην εξουσία μετά από τον οικονομικό μαρασμό των χωρών τους; Πόσο άδικο αιματοκύλισμα δεν έχει συμβεί ανά τους αιώνες και, μάλιστα, κάποιο στα πιο πρόσφατα χρόνια που ζούμε, ώστε να διατηρηθεί ο άνετος τρόπος ζωής των Δυτικών; Πόσες ζωές δεν έχουν καταστραφεί, χωρίς ποτέ κανείς να δώσει λόγο, απλά και μόνο επειδή ανήκουν στη λιγότερο «πολιτισμένη» Ανατολή; Με πόσους ανήκουστους τρόπους δεν φτωχοποιούνται οι λαοί και τα κράτη, καθώς οι «ισχυροί» της παγκόσμιας σκακιέρας τα μετατρέπουν σε υποτελείς τους, απλά και μόνο για να λεηλατήσουν τον ενεργειακό πλούτο τους ώστε να μη διαταραχθεί η πολύτιμη δική τους καλοπέραση; Γιατί άραγε οι δικές τους ζωές να είναι φτηνότερες από τις δικές μας; Γιατί άραγε εμείς αξίζουμε περισσότερο από εκείνους και ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι η μικρή και ασήμαντη Ελλάδα μας θα μείνει στο απυρόβλητο των τρομοκρατικών ενεργειών που ταράζουν τα νερά και σπέρνουν με νεκρούς τον υπόλοιπο «πολιτισμένο» κόσμο της πλούσιας και σημαντικής Δύσης;
          Ο Μανώλης Παλαβούζης μάς έχει ήδη αποδείξει το τεράστιο συγγραφικό του ταλέντο μέσα από τα τρία προηγούμενα μυθιστορήματά του που σας προανέφερα –αλλά και τις συμμετοχές του με διηγήματα σε διάφορες συλλογικές εκδόσεις–, που αν και συνδυάζουν τη δυστοπική φαντασία με την Ιστορία, έχουν αποδειχτεί απρόσμενα προφητικά από την ίδια τη ζωή. Αυτήν τη φορά, με τη συγκλονιστική «Αττική Καταιγίδα» του, ο χαρισματικός τεχνίτης του λόγου μάς καθηλώνει με ένα μυθιστόρημα σύγχρονο και απόλυτα επίκαιρο. Η ευρηματική μυθοπλασία του υποδηλώνει την ενδελεχή παρατήρηση της πραγματικότητας, αποκωδικοποιώντας την τάση του θρησκευτικού φανατισμού ανά τον κόσμο αλλά και το δικαιολογημένο μένος και την εκδικητικότητα των καταπιεσμένων λαών. Ο συγγραφέας, μέσα από την καθάρια και χωρίς προκαταλήψεις ματιά του, μας φέρνει αντιμέτωπους με την αληθινή ζωή, τις ιστορικές και πολιτικές εξελίξεις, τις γεωπολιτικές ισορροπίες και τον γενικευμένο φανατισμό που συστηματικά και μεθοδευμένα δηλητηριάζει τις ζωές των απλών ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Πρόκειται για ένα καταιγιστικό μνημειώδες μυθιστόρημα που θα αγγίξει την ψυχή σας και ταυτόχρονα θα αφυπνίσει τους πιο μύχιους φόβους σας, ενώ θα μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη σας ως ξεχωριστό και αξιομνημόνευτο! Διαβάστε το, Φίλοι μου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Όταν ο ναός της Δημοκρατίας καταρρέει, κανείς δεν είναι ασφαλής. Στην Αίθουσα της Ολομέλειας του Eλληνικού Κοινοβουλίου πέφτουν, σε ζωντανή σύνδεση, πυροβολισμοί. Ένοπλοι τρομοκράτες έχουν εισβάλει στον ναό της δημοκρατίας και απειλούν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων. Ένας αγώνας ξεκινάει για την απελευθέρωση των ομήρων. Οι αστυνομικές δυνάμεις, με τη βοήθεια του αστυνομικού διαπραγματευτή Μαυρίδη, θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τα τεράστια εμπόδια για να σωθούν οι ζωές των εγκλωβισμένων πολιτικών, εργαζομένων και ανήλικων επισκεπτών της Βουλής, ενώ, στην πλατεία Συντάγματος, βρίσκεται σε εξέλιξη η μαζικότερη διαδήλωση της δεκαετίας. Αυτό όμως που αρχικά μοιάζει με κοινή ομηρία αποδεικνύεται κάτι πολύ πιο επικίνδυνο και σκοτεινό με παγκόσμιο αντίκτυπο κι αυτό γιατί οι τρομοκράτες δεν σκοπεύουν να βγουν ζωντανοί από το κτίριο. Στο καταιγιστικό αυτό τρομοκρατικό θρίλερ, ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, αναβιώνει η μακραίωνη σύγκρουση δύο άσπονδων εχθρών, της Ανατολής και της Δύσης. Ανάμεσα στις αντικρουόμενες κοσμοθεωρίες, μια γκρίζα ζώνη απλώνεται, εκεί όπου το δίκαιο, το άδικο και το ηθικό πολλές φορές είναι δύσκολο να διακριθούν. Η προσφυγική κρίση έρχεται στο προσκήνιο με έναν εντελώς αναπάντεχο τρόπο. Μέσα στον χαώδη συρφετό των κατατρεγμένων, οι σπίθες της εκδίκησης περιμένουν υπομονετικά αθέατες, έτοιμες να θεριέψουν και να κατακάψουν τα πάντα στο διάβα τους σαν πύρινη καταιγίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου