«ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΙΟΥ», παρουσιάζει η Αλεξάνδρα Μπελεγράτη - Συστήνει η Κλειώ Τσαλαπάτη

         Την εξαίρετη Αλεξάνδρα Μπελεγράτη  την πρωτογνώρισα συγγραφικά μέσα από το παλαιότερο δυστοπικό μυθιστόρημά της με τίτλο «Το σκοτεινό δάσος», ένα έργο που με εντυπωσίασε βαθύτατα με την ευφάνταστη πλοκή, την καθηλωτική γραφή, τους  ολοζώντανους χαρακτήρες και την «ανησυχητική» αληθοφάνειά του, αφού μία τέτοια δυσοίωνη μελλοντική πραγματικότητα μού φαινόταν πέρα για πέρα πιθανή. Στα χρόνια που ακολούθησαν, πολλά από όσα είχε  εμπνευστεί η συγγραφέας σε εκείνο το βιβλίο της επαληθεύτηκαν, κάνοντάς το να μοιάζει προφητικό… Φέτος, κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Ύδωρ, με τίτλο «Το όνειρο του γερακιού», το οποίο μας υπόσχεται νέες και διαφορετικές συγκινήσεις.

          Με αφορμή το νέο της βιβλίο λοιπόν, η χαρισματική συγγραφέας αποδέχτηκε την πρότασή μου για να μας παρουσιάσει η ίδια το νέο της πόνημα στους «Φίλους της Λογοτεχνίας». Την ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που μας διέθεσε, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της μυθιστόρημα και σας προσκαλώ να διαβάσετε όσα μας εκμυστηρεύεται η Αλεξάνδρα Μπελεγράτη, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς «Το όνειρο του γερακιού» της!
 
    Οι άνθρωποι, στις μέρες μας, έχουμε τη λανθασμένη και ψευδή αίσθηση ότι  ελέγχουμε τα πάντα. Ωστόσο, πιστεύω πολύ στην παράμετρο του «μη ελέγχου», της τύχης. Όχι ως παθητικοί δέκτες των γεγονότων, αλλά με την παραδοχή ότι όσο και αν προσπαθούμε ή όσο και αν αγωνιζόμαστε, πολλές φορές υπάρχει και μια κατάσταση –που ο καθένας από μας ορίζει διαφορετικά– που είναι πέρα και έξω από τη δική μας δύναμη και κατευθύνει τα γεγονότα της ζωής μας. Ήταν λοιπόν μία ιδέα που είχα πάντοτε στο μυαλό μου. Πώς διαχειρίζεται ένας άνθρωπος τις ξαφνικές ανατροπές στη ζωή του; Πώς αντιδρά; Αν αντιστέκεται στη ροή; Αν κυλά με τη ζωή τι συμβαίνει; Με αυτές τις βασικές ερωτήσεις, θα έλεγα ότι ξεκίνησε να γράφεται η ιστορία, πριν είκοσι ολόκληρα χρόνια.
    Σε μια πολύ πρόσφατη επίσκεψή μου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, παρατήρησα στο βάθος της τεράστιας μαρμάρινης αίθουσας μία τοιχογραφία που υποδέχεται τον επισκέπτη, μια φράση από το ποίημα του φωτισμένου ποιητή Κωστή Παλαμά, «Πατρίδες», που γράφει «το πνεύμα και στο χώμα λάμπει». Ένιωσα μια παράξενη σύνδεση, συγκεκριμένα με τη λέξη «χώμα»· γιατί αυτό το βιβλίο, το πάλευα είκοσι ολόκληρα χρόνια, αλλά ήταν χρόνια χωμάτινα.
    Έγραφα, εργαζόμουν πάνω σε αυτό και όταν νόμιζα ότι το είχα ολοκληρώσει, το κρατούσα στα χέρια μου και εκείνο, σαν ζωντανή άμμος ερήμου, κυλούσε από τις παλάμες μου και χανόταν· και συνειδητοποιούσα συνεχώς ότι δεν ολοκληρωνόταν. Κάθε φορά που πλησίαζα στο τέλος –και, πιστέψτε με, ήταν πολλές οι απόπειρες–, δεν μπορούσα να το συνθέσω, να νιώσω ότι είναι πλήρες. Σαν ανεμοστρόβιλος, που ερχόταν απ’ τα βάθη της Ανατολής, το βιβλίο έφευγε μακριά μου και έμενα ξανά με μία σκιά, στο κενό κοιτώντας λέξεις άψυχες. Και κατέθετα ατέρμονα τον νου και την ψυχή μου, όλα όσα γνώριζα και ένιωθα, συνειδητά και μη, όσα ήταν ορθό και χρήσιμο να υπάρχουν εκεί μέσα. Το βιβλίο χτιζόταν άθελά μου απέξω προς τα μέσα, από την επιδερμίδα προς τα κόκαλα. Μέχρι που πολύ πρόσφατα, ένιωσα τη φωτεινή, ρουμπινένια καρδιά του να χτυπάει. Τότε είχε τελειώσει η δική μου αποστολή. Η ιστορία είχε ειπωθεί.
    Η ηρωίδα μου είναι η Μία –από το μία και μοναδική, όπως είναι ο καθένας μας σε αυτόν τον πλανήτη–, αλλά προέρχεται και από το Μαίρα, δηλαδή Νηρηίδα, που εξελίχθηκε από αυτήν και το εβραϊκό γυναικείο όνομα Μυριάμ: η κυρά τής θάλασσας, δηλαδή η Μαρία, η Παναγιά μας. Ήθελα η πρωταγωνίστρια να πορευθεί σε αυτήν την ιστορία, έχοντας τον συμβολισμό της Δέσποινας του κόσμου, της αρχέγονης Μάνας όλων μας, της μήτρας αυτού του πλανήτη.
    Η Μία πάσχει και βασανίζεται από παιδί, όπως κι ο πολυταξιδεμένος Οδυσσέας, αντιμετωπίζει το δικό της μερίδιο στη ζωή, όπως την έχουν υφάνει οι τρεις Μοίρες για εκείνην, τη μοίρα που ακόμη και οι ίδιοι οι θεοί, όπως λέγεται, δεν μπορούν να αλλάξουν: Βρίσκεται να ζει ξαφνικά σε μια παράξενα σκληρή και ταυτόχρονα μυστηριακή χώρα, τη Σαουδική Αραβία, έρχεται αντιμέτωπη με απώλεια πατρίδας, σπιτιού, οικείας ζωής, αγαπημένων ανθρώπων. Σε αυτήν τη διαδικασία εξέλιξης, γίνεται η ίδια εφαλτήριο, σωτήριο όχημα, που για να σωθεί εκείνη, απελευθερώνει και τον αγαπημένο της πατέρα.
    Η Μία, παρά τις δυσκολίες της Ειμαρμένης, ανακαλύπτει και γεύεται τη ζωή με κάθε τρόπο, καθόλου τυχαία με την επιστροφή της στη μυρωμένη από βότανα και αρμύρα Ελλάδα της. Στη μακροχρόνια πορεία που ακολουθούμε, πάντα βρίσκεται σε σταυροδρόμια, συναντώντας ανθρώπους από διαφορετικούς τόπους, θρησκείες, πολιτισμούς, που είναι για εκείνη μέρος του ταξιδιού της, άρρηκτα συνδεδεμένοι με το μονοπάτι της.
    Μιλώντας για συναντήσεις, έρχεται το μοιραίο στη ζωή της· αλλά νωρίτερα, ας δούμε τι κινητοποιεί τον άνθρωπο; Τι κάνει κάποιον να αλλάξει ζωή, σώμα, ήπειρο; Τι κάνει κάποιον να οδηγηθεί στην αλήθεια του; Ποια είναι η κινητήριος δύναμη ενός ανθρώπου; Αυτής της νέας γυναίκας; Τι κινητοποιεί έναν άνθρωπο; Ο Έρως, ο έρωτας, ο θεός της αγάπης. Ο Έρωτας που μας οδηγεί στο μονοπάτι μας.
    Και η ηρωίδα μας, ακολουθώντας αυτόν τον ιερό έρωτα προς την αλήθεια της, αναζητώντας την ολοκλήρωση του «εγώ» της, θα προχωρήσει στα τρία στάδια της εξέλιξής της: Αρχικά, ως μαγεμένη έφηβη, θα ανακαλύψει και θα γευτεί τη ζωή για πρώτη της φορά. Στη συνέχεια, ως νεαρή ενήλικη θα στραφεί στη γήινη ασφάλεια, που όμως δεν τη συνδέει συναισθηματικά. Και, τελικά, θα προχωρήσει στην ολοκλήρωση του μισού με το πιο μυστικό, πνευματικό της κομμάτι/εαυτού.
    Το βιβλίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα συμβολικό ξεφλούδισμα στην πορεία του βίου του καθενός από εμάς χωριστά, μέχρι να φτάσουμε στην αλήθεια μας, στον φωτεινό πυρήνα μας. Άλλες φορές θα τα καταφέρουμε, άλλες θα σκοντάψουμε, άλλες θα πέσουμε, άλλες θα διαλυθούμε και θα μεταμορφωθούμε και πάλι, αλλά έτσι είναι η πορεία μας. Όσο παραμένουμε συνδεδεμένοι με τον εαυτό μας, το γεράκι θα είναι εκεί να μας οδηγεί· ακόμη και στις σκοτεινότερες στιγμές μας, το μονοπάτι μας θα παραμένει φωτεινό.

Αλεξάνδρα Μπελεγράτη

 
Βιογραφικό Αλεξάνδρας Μπελεγράτη:
 
Σεναριογράφος, συγγραφέας μυθιστορημάτων-θεατρικών έργων και σκηνοθέτης

τηλεοπτικών και ανεξάρτητων ντοκιμαντέρ. Συνεργάστηκε με το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα ως Visiting Lecturer, στο μάθημα του Σεναρίου και των Βιβλικών Ελληνικών. Διδάσκει στο Metropolitan College - affiliate of Queen Margaret University of Edinburgh το μάθημα του Σεναρίου στα τρία έτη του Τμήματος Σκηνοθεσίας. Ομοίως, δίδαξε Σενάριο Ονειρικού Φιλμ και Σενάριο ΙΙ στα δύο έτη του Τμήματος Σκηνοθεσίας του ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Είναι ανεξάρτητη εισηγήτρια σεμιναρίων και workshops Δημιουργικής Γραφής και Ερμηνευτικής Ανάλυσης Ρόλων, καθώς επίσης και εισηγήτρια σεμιναρίων και workshops Σεναρίου στο πλαίσιο της συνεργασίας της με την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος. Είναι αναλύτρια και σύμβουλος σεναρίου σε ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. Εργάζεται ως σεναριογράφος μυθοπλασίας ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικών σειρών στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. Είναι μέλος της ΕΣΕ από το 2013.

Βραβεύσεις:
-«You are my only sunshine», συγγραφή σεναρίου στα αγγλικά, έλαβε δύο βραβεία, “Best Special Mention Screenplay” & “Best Family Drama Screenplay” στα Angel Film Festival 2012, Monte Carlo/Monaco.
-«My Sweet Escape», συγγραφή σεναρίου στα αγγλικά με την Αμερικανίδα παραγωγό Dianna Ippolito, Best Special Mention Award, London Greek Film Festival, 2020.
-«Κόρες της Τανάγρας», πήρε το Best Short Fiction Screenplay - Acting Code Awards στο London Greek Film Festival 2023.
 
Επιλεκτική εργογραφία Αλεξάνδρας Μπελεγράτη:
 
«ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΙΟΥ»

Εκδόσεις: Ύδωρ
Σελίδες: 420
Τιμή με έκπτωση: 17€
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Με ένα ταξίδι, έτσι άρχισαν όλα στη ζωή της Μίας.
 
Με ένα μακροχρόνιο ταξίδι ακόμα πιο εξωτικό από όσο μπορούσε να χωρέσει ο νους και η φαντασία της. Έτσι και τώρα, το 2001, σχεδόν στα τριάντα της, η ηρωίδα μας γεμίζει για άλλη μια φορά τη βαλίτσα της, προς το άγνωστο. Όπως και τότε, όταν ήταν παιδί σε εκείνο το ταξίδι που σημάδεψε ολάκερη την κατοπινή της ζωή.
 
Η Μία κάθισε στην άκρη του κρεβατιού κάνοντας κουβάρι στα παγωμένα χέρια της μια θαλασσιά, μάλλινη ζακέτα και το μυαλό της ταξίδεψε μακριά, πολύ πίσω στο χρόνο: Δύο δεκαετίες και κάτι. Όταν ήταν επτά ετών. Το 1981, τότε που μόλις είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα. Αυτή θα ήταν μια από τις τελευταίες της παιδικές αναμνήσεις από την πόλη και τη ζωή της εκεί.”
 
Μια συναρπαστική ιστορία μυστικισμού και εσωτερικής πνευματικής αναζήτησης.
 
«ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΑΣΟΣ»

Εκδόσεις: Πηγή
Σελίδες: 232
Τιμή με έκπτωση: 12,60€
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στους «Φίλους της Λογοτεχνίας», στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://filoithslogotexnias.blogspot.com/2019/07/blog-post_21.html
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
«Μια ιστορία που καθρεφτίζει την ιστορική και πνευματική πορεία του ανθρώπου».
 
Mετά τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο, που έγινε με αφορμή τις θρησκείες, οι Παγετώνες έχουν επιστρέψει καλύπτοντας σχεδόν το σύνολο του πλανήτη. Οι ελάχιστοι άνθρωποι που κατάφεραν να επιβιώσουν, έχουν χωριστεί στα δύο: σε αυτούς που ζουν στη Μητρόπολη και σε αυτούς που έχουν επιλέξει να ζουν απομονωμένοι στις Κάστες. Οι πόλεις δεν φέρουν ονόματα, αλλά κωδικούς, δεν επιτρέπεται η ελεύθερη μετακίνηση ούτε η μελέτη της Ιστορίας. H «παλιά γνώση» θεωρείται απαγορευμένη.
 
Στον νέο αυτό κόσμο, η νεαρή Ηλέκτρα, η έφηβη κόρη του αρχηγού των Καστών, σοκαρισμένη απ’ τον βίαιο θάνατο της μητέρας της, μετακομίζει στη Μητρόπολη.
Όταν ξαφνικά βρεθεί αντιμέτωπη με θανάσιμες απειλές, επιλέγει να βρει καταφύγιο στην παλιά της ζωή. Εκεί, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησης μέσα στο σκοτεινό δάσος της ψυχής, αλλά και στον τόπο που ζει -ένα μέρος που, από την αρχαία εποχή, ονόμαζαν… “Δελφούς”.
 
«Ένα δυστοπικό μυθιστόρημα φαντασίας, πνευματικότητας, φιλοσοφίας και εσωτερικής αναζήτησης».