Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018

Συνέντευξη με την ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ 2 - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Κα Πασχαλία Τραυλού

Την εξαίρετη συγγραφέα Πασχαλία Τραυλού δε χρειάζεται να σας τη συστήσω, καθώς είμαι βέβαιη πως ελάχιστοι αναγνώστες δε γνωρίζουν το αξιόλογο και πολύ πλούσιο λογοτεχνικό της έργο. Προσωπικά, είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω συγγραφικά για πρώτη φορά μέσα από το αλησμόνητο μυθιστόρημά της «Ήθελα Μόνο Ένα Αντίο», οπότε και αποφάσισα να την ακολουθώ πιστά σε κάθε της συγγραφική απόπειρα, ενώ είχα την τιμή και τη χαρά να τη γνωρίσω και διά ζώσης ανέλπιστα πριν από μια πενταετία περίπου, οπότε και μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω "ανεπίσημα" για το έως τότε αξιοσημείωτο έργο της σε κάποια εκδήλωση προς τιμήν της. Εντυπωσιάστηκα ακόμα περισσότερο από τον άνθρωπο πίσω από τη λογοτέχνιδα και ομολογώ πως χαίρομαι κάθε φορά που παίρνω ένα νέο της βιβλίο στα χέρια μου, ανυπομονώντας να "χαθώ" σε ένα ακόμη αξέχαστο αναγνωστικό ταξίδι μέσα από τη γραφή της. Με αφορμή το πρώτο μυθιστόρημα μιας σειράς βιβλίων για "τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου", η αγαπητή συγγραφέας ανταποκρίθηκε άμεσα στην παράκλησή μου για μία δεύτερη συνέντευξη στους «Φίλους Της Λογοτεχνίας». Ενόψει και της νέας κυκλοφορίας του δεύτερου μέρους αυτής της σειράς με τίτλο «Άνθρωποι Από Στάχτη», από τις εκδόσεις Διόπτρα εντός των ημερών, θα ήθελα να την ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο που μου διέθεσε απαντώντας στις ερωτήσεις μου σχετικά με το νέο επικό έργο της, να της ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε κάθε νέο πόνημά της και να σας προσκαλέσω να διαβάσετε τις απαντήσεις της, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο περισσότερο την εξαίρετη Πασχαλία Τραυλού!

1) Αγαπητή κ. Τραυλού, τις θερμές μας ευχές για το εξαιρετικό μυθιστόρημά σας από τις εκδόσεις Διόπτρα, με τίτλο «Θεοί Από Στάχτη», καθώς και για το νέο δεύτερο βιβλίο της σειράς με τίτλο «Άνθρωποι Από Στάχτη», που κυκλοφορεί εντός των ημερών. Ποιο ήταν το έναυσμα για την έμπνευση αυτού του έργου σας και πόσα βιβλία θα ακολουθήσουν;

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Αν ήθελα να αναφέρω επιγραμματικά τα ερεθίσματα που οδήγησαν σε αυτό το μυθιστόρημα, θα έλεγα πως ήταν μια σκέψη, ένα συναίσθημα και μια ιδέα. Η σκέψη ξεπήδησε από μια φράση του Αλμπέρ Καμύ: «Ο μόνος τρόπος να διαπραγματευτείς σ’ έναν ανελεύθερο κόσμο είναι να γίνεις τόσο απόλυτα ελεύθερος ώστε η ίδια σου η ύπαρξη να είναι μια πράξη εξέγερσης». Το θέμα είναι τι κερδίζει ο επαναστάτης; Βγαίνει νικητής ή τσακισμένος από μια τέτοια ενέργεια; Το συναίσθημα είναι η συντριβή και η ανάγκη συγχώρεσης απ’ τους ανθρώπους που βιώνουν οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού και η ιδέα που με ενέπνευσε είναι ακριβώς η έννοια του ρατσισμού, αυτού του διαχρονικού κοινωνικού φαινομένου που εισβάλλει στις ανθρώπινες κοινωνίες υπαγορευμένη από συμφέροντα, ανατρέποντας την ηρεμία και τη γαλήνη στις ανθρώπινες σχέσεις. Γιατί ο ρατσισμός δεν είναι γέννημα θρέμμα της ναζιστικής θεωρίας. Η αντισημιτική θεωρία είναι μια "παρένθετη μήτρα" του φαινομένου το οποίο αγγίζει επιπλέον τις σχέσεις των φύλων, τις ταξικές διαφορές, τις θρησκευτικές αντιθέσεις και πάει λέγοντας. Όλες αυτές τις εκφάνσεις του ρατσισμού θέλησα να αναδείξω σε αυτό μου το έργο.

2) Γνωρίζοντας την αγάπη σας για την Ιστορία, αφού την έχετε συμπεριλάβει σε αρκετά σας έργα, όπως το προσωπικά πολυαγαπημένο μου «Το Άγαλμα Στη Σοφίτα», το «Ήθελα Μόνο Ένα Αντίο» και άλλα, θα θέλατε να μας πείτε γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, καλύπτοντας ταυτόχρονα μία ευρεία γκάμα σημαντικότατων ιστορικών γεγονότων;

Η αλήθεια είναι πως ο B’ παγκόσμιος πόλεμος, και δη το Ολοκαύτωμα, αποτελεί ένα μόνιμο μυθιστορηματικό ερέθισμα για μένα. Είναι μια ανεξάντλητη πηγή στοχασμού καθώς σε καιρό πολέμου αντικατοπτρίζονται όλες οι ηθικές διαρραγές αλλά και όλη η δύναμη των ανθρώπινων συναισθημάτων. Έτσι, μου προσφέρεται η ευκαιρία να δημιουργήσω χαρακτήρες στιβαρούς και μια ατμοσφαιρική ιστορία. 

3) Αν δεν κάνω λάθος, η Θεσσαλονίκη έχει υπάρξει ξανά η "πρωταγωνίστρια" πόλη σε βιβλίο σας. Γιατί επιλέξατε και τώρα τη συγκεκριμένη πόλη για να αποτελέσει το φόντο της ιστορίας σας;

Η επιλογή της Θεσσαλονίκης ήταν ιδανική για να αναδείξω την κεντρική ιδέα του μυθιστορήματος καθώς ξεδιπλώθηκε εκείνα τα χρόνια με τη συνύπαρξη των χριστιανών, ντόπιων και προσφύγων, και των Εβραίων της πόλης το φαινόμενο του θρησκευτικού, εθνικού και κοινωνικού ρατσισμού. 

4) Πέρα από την αδιαμφισβήτητη καθηλωτική πλοκή, στο νέο σας μυθιστόρημα επικεντρώνεστε στις ποικίλες διαφυλετικές σχέσεις ανάμεσα στους ήρωες σας, σε μια πόλη που για αιώνες αποτελούσε ένα "χωνευτήρι" λαών. Ποιο ήταν το σκεπτικό σας σχετικά με αυτό;

Όπως προείπα, κεντρική ιδέα ήταν η προβολή κάθε έκφανσης ρατσισμού μέσα από μια μυθιστορηματική πλοκή. Άρα, τι πιο "βολικό" και κατάλληλο απ’ το να εντάξω τη δράση σ’ έναν τόπο όπου κυριάρχησε αυτό το φαινόμενο.

5) Σε ένα λογοτεχνικό έργο τόσο ευρύ σαν και αυτό, το οποίο καλύπτει μία όχι και τόσο μεγάλη χρονολογική περίοδο αλλά με τόσα πολλά και κοσμοϊστορικά γεγονότα, πόσο εύκολη ήταν η ιστορική έρευνα;

Για την υπόθεση διαβάζω από το 2011, ίσως και παλιότερα. Η βιβλιογραφία είναι ευρύτατη. Αναζήτησα κοινωνιολογικές και λαογραφικές μελέτες καθώς και άλλες λογοτεχνικές καταθέσεις ή ντοκουμέντα επί του θέματος, όπως «Οι μαινάδες του Χίτλερ», «Αυτοί που επέζησαν», «Οι 7 νάνοι του Άουσβιτς», «Κάποτε οι Εβραίοι», «Η Εβραία νύφη» και πάει λέγοντας. Πρόσεξα, ιδιαίτερα δε, την ιστορική λεπτομέρεια και ταυτόχρονα τον χειρισμό των ιστορικών προσώπων με τέτοιο τρόπο ώστε κατά την ένταξή τους σ’ έναν μυθιστορηματικό ιστό να μη θίγεται η ιστορική αλήθεια.

6) Στο μυθιστόρημά σας αυτό θίγετε πάρα πολλά σοβαρά και πάντα επίκαιρα κοινωνικά θέματα όπως ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο πόλεμος, η προσφυγιά, η ανέχεια και η ανάγκη επιβίωσης με κάθε τρόπο. Πιστεύετε ότι έχει αλλάξει κάτι μέσα στο πέρασμα των χρόνων ή οι άνθρωποι είμαστε "καταδικασμένοι" να ζούμε ξανά και ξανά τις ίδιες καταστάσεις;

Δυστυχώς, η Ιστορία έχει αποδείξει πως το ανθρώπινο είδος δε διδάσκεται από τα λάθη του, επειδή ενεργεί συχνά εν θερμώ και με γνώμονα το συμφέρον και τον εγωισμό του. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι κατά καιρούς αναδεικνύονται σε ηγέτες παθογενείς προσωπικότητες και, δυστυχώς, στη σύγχρονη πολιτική και διπλωματική κονίστρα κυριαρχούν ξανά επικίνδυνοι άνθρωποι είτε πρόκειται για τον Τραμπ και τον Ερντογάν είτε για τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας. Ο κίνδυνος ελλοχεύει και πάλι σαν να υπάρχει μια αέναη συμπαντική ανακύκλωση της φρίκης.

7) Στο βιβλίο σας υπάρχουν ήρωες που ξεπερνούν τις προκαταλήψεις και τις βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις τους και ήρωες που παραμένουν εμμονικά αμετακίνητοι στις "στενόμυαλες" απόψεις τους. Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσει κανείς τις προσταγές της θρησκείας του, της οικογένειάς του και του κοινωνικού του περίγυρου και να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του προς τον συνάνθρωπο;

Όλα εξαρτώνται από την ανθρώπινη προσωπικότητα, τις προσλαμβάνουσες, τις αντιστάσεις, την αυτογνωσία του καθενός. Από το πόσο είναι σε θέση να γίνει παρατηρητής και όχι ενισχυτής και συμμέτοχος των παθογενειών. Θεωρώ ότι είναι δύσκολη μια τέτοια διαδικασία και μόνο κάποιοι από τη φύση τους ελεύθεροι και φωτισμένοι άνθρωποι μπορούν να το πράξουν. Όμως και αυτοί έρχονται αντιμέτωποι με τη μάζα, κάμπτονται, τσακίζονται, δειλιάζουν, μετανοούν όπως ο Κοβάλσκι. Τα πάντα είναι σχετικά ακόμη και στο θέμα του ηρωισμού.

8) Η άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη, η προετοιμασία για τον φονικότερο πόλεμο όλων των εποχών αλλά και η δική μας δικτατορία του Μεταξά σκιαγραφούν μέσα από το έργο σας μια εποχή γεμάτη από ανελευθερίες, παράνοια και φρικιαστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Πιστεύετε ότι οι λαοί που δε διδάσκονται από την Ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν; Έχουμε κάποιες τέτοιες ενδείξεις στη σημερινή εποχή;

Αναμφίβολα όσοι δεν κατακτούν την αυτογνωσία και δε διδάσκονται από την Ιστορία και τα λάθη τους ξαναζούν την ίδια φρίκη μέχρι να μάθουν το μάθημά τους. Και μόνο το ότι ακόμη υπάρχουν εκδηλώσεις επιβολής της θέλησης ενός λαού πάνω σε άλλους αποτελεί το αδιάσειστο στοιχείο αυτής της άγνοιας. Όσα συμβαίνουν με τη Συρία αλλά και όσα επαναλαμβάνονται στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, και τη μικρόνοια με την οποία αντιμετωπίζονται οι πολιτικές και γεωγραφικές διευθετήσεις, με κάνουν να επιστρέφω στην εποχή και τους αναβρασμούς κατά τους οποίους υπογράφτηκε η συνθήκη των Σεβρών. Άκρη δε βγήκε ούτε τότε ούτε τώρα επειδή τα κριτήρια και οι μοχλοί των δράσεων δεν είναι το ανθρώπινο καλό αλλά οι σχέσεις εξουσίας.

9) Οι ήρωες του μυθιστορήματός σας είναι πολλοί, άρτια σκιαγραφημένοι και ολοζώντανοι. Υπάρχει κάποιος ή κάποιοι από αυτούς με τους οποίους να ταυτιστήκατε περισσότερο και ίσως να υπάρχουν περισσότερα "ψήγματα" της δικής σας ιδιοσυγκρασίας στον χαρακτήρα τους;

Πράγματι. Νομίζω ότι περισσότερο είμαι η Ροζαλία Σεφεριάδη, αυτό το επαναστατικό για την εποχή του θηλυκό που κατακτά μια δυσεπίτευκτη αυτογνωσία περνώντας οδυνηρά από την αθωότητα στην ενηλικίωση σ’ έναν κατεστραμμένο και αμφιλεγόμενο κόσμο και, ταυτόχρονα, είμαι ο Ανατόλ Κοβάλσκι που αφήνεται σε χίμαιρες και ηρωισμούς ακόμη και όταν γνωρίζει πως θα είναι ο μεγάλος χαμένος. Προσγειώνεται απότομα αλλά επιμένει να μάχεται ως την τελευταία του ανάσα.

10) Η κεντρική ηρωίδα σας, η Ροζαλία Σεφεριάδη, βρίσκεται στο Παρίσι επιλέγοντας να επιβιώσει με τον πιο απρόσμενο και ανορθόδοξο τρόπο, λίγο πριν ξεσπάσει η λαίλαπα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Πόσο εύκολος πιστεύετε ότι θα ήταν αυτός ο αγώνας για μία νέα γυναίκα εκείνη την εποχή και πόσο πιστεύετε πως έχει αλλάξει η αντιμετώπιση της γυναίκας από τότε;

Η Ροζαλία είναι μια αποκλίνουσα από την εποχή της περίπτωση. Υπερασπίζεται το διαφορετικό και γι’ αυτό βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μάζα, την προκατάληψη, το στερεότυπο. Ως ένα σημείο θα αντέξει. Έπειτα, θα μεταλλαχτεί σε κάτι άλλο για να προσαρμοστεί και να επιβιώσει σε ένα αμείλικτο κόσμο, αποζητώντας από μια ιδιότυπη εσωτερίκευση τη διατήρηση της ελευθερίας της. Σαφώς, έχουν γίνει πολλά βήματα εξέλιξης και η γυναίκα έχει κατακτήσει σπουδαίους στόχους χειραφέτησης. Όσο υπάρχει ακόμη όμως έστω και μια κακοποιημένη γυναίκα, ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος.

11) Πέρα από τα αναρίθμητα ιστορικά γεγονότα που ζωντανεύουν μέσα από την πένα σας, προσωπικά έλαβα κάποια σημαντικότατα μηνύματα σχετικά με τον αγώνα του ανθρώπου να επιτύχει την αυτογνωσία του, να διεκδικήσει την ελευθερία του, να σπάσει τα δεσμά που του έχουν επιβάλλει η κοινωνία, η θρησκεία, το φύλο ή η καταγωγή του και να κατακτήσει τον έρωτα, όσο "άπιαστος" κι αν φαίνεται αυτός. Πιστεύετε πως σήμερα είναι ευκολότερο να διεκδικήσει ο καθένας μας τα παραπάνω ή δεν έχουν αλλάξει και τόσο τα πράγματα;

Κάθε εποχή προβάλλει τα δικά της εμπόδια στο θέμα της αυτογνωσίας και στην κατάκτηση της ελευθερίας. Όσο εξελισσόμαστε πολιτιστικά θα περίμενε κανείς αυτά τα εμπόδια να λιγοστεύουν, τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Καταρχήν, συνεχίζουν να υπάρχουν κατάλοιπα στερεοτύπων ακόμη και στις μέρες μας κι έπειτα ο προαιώνιος εχθρός του ανθρώπινου πνεύματος, το συμφέρον συνεχίζει να καθορίζει τις ανθρώπινες δράσεις. Η ανθρώπινη ευτυχία έρχεται σε σύγκρουση με τις δυνάμεις και τους στόχους των κέντρων εξουσίας. Ο απλός άνθρωπος δυστυχώς συνεχίζει να τυραννιέται από τις όποιες πολιτικές αποφάσεις και τις ιδεολογικές κατά καιρούς «κατασκευές».

12) Αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο που μου διαθέσατε για αυτή τη δεύτερη συνέντευξή μας για τους «Φίλους Της Λογοτεχνίας» και σας ευχηθώ καλή επιτυχία στο νέο σας μυθιστόρημα «Θεοί Από Στάχτη», θα ήθελα να σας ρωτήσω πότε να περιμένουμε τα επόμενα βιβλία της σειράς;  

Το δεύτερο βιβλίο με τον τίτλο «Άνθρωποι από στάχτη» εκδίδεται στις 6 Ιουνίου. Το τρίτο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, στις αρχές του επόμενου έτους.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας και τη στήριξη που μου παρέχετε πάντα.

Βιογραφία Πασχαλίας Τραυλού:

Η Πασχαλία Τραυλού γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας και από νωρίς εκδήλωσε την αγάπη της για τη ζωγραφική, τη μουσική και τον γραπτό λόγο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών ελληνική κλασική φιλολογία και παρακολούθησε μεταπτυχιακό πρόγραμμα για τη λατινική ποίηση Ορατίου και Βιργιλίου ενώ την ίδια περίοδο δημοσίευσε τα πρώτα της διηγήματα σε τοπική εφημερίδα της Βέροιας. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα φύλου, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με τίτλο «Φύλο και νέα εργασιακά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα στην κοινωνία της πληροφορίας» καθώς και στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας με τίτλο «Στρατηγική και πολιτική εθνικής ασφάλειας». Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ασχολείται με παρουσίαση και κριτική βιβλίων στο diavasame.gr. Έργα της είναι: «Με Μπαλαντέρ τη Μοναξιά», «Ήθελα μόνο ένα Αντίο», «Η Ματζίκα της Αγάπης», «Κλειδωμένο Συρτάρι», «Φτερά από Μετάξι», «Έστω μία Φορά», «Η Γυναίκα του Φάρου», «Οι Εραστές της Γραφής», «Γυάλινος Χρόνος», εκδ. Ψυχογιός, «Η Μήδεια δεν Χόρεψε Ποτέ», εκδ. Μεταίχμιο. Έχει βραβευτεί για τη λογοτεχνική της παρουσία από τον σύλλογο γυναικών «Εξάλειπτρον» το 2016, ενώ το βιβλίο της «Φτερά από Μετάξι» ήταν υποψήφιο για βραβείο αναγνωστών το 2008. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν το «Φιλί στα Μάτια», «Το Άγαλμα στη Σοφίτα», μια πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του βιβλίου «Τα Ρόδα της Σιωπής» και το «Θεοί Από Στάχτη».

Πρόσφατη Βιβλιογραφία Πασχαλίας Τραυλού:

Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 504
Τιμή με έκπτωση: 14,94€
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 6/6/2018

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα βιβλίο γεμάτο ανατροπές για την αυτοθυσία, την προδοσία, τον έρωτα και την παράνοια του πολέμου όπου οι πρωταγωνιστές διαλύονται σαν τη σκόνη μέσα στη δίνη της εποχής ή αναγεννιούνται απ’ τη στάχτη τους.

Παρίσι, 1940.
Τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν πάνω από τη Γαλλία την εποχή που η Ροζαλία Σεφεριάδη αναζητά τον αγαπημένο της Ανατόλ Κοβάλσκι που έχει εξαφανιστεί. Σύντομα θα μάθει πως πίσω από την εικόνα του διάσημου μαέστρου κρύβεται ένας άνθρωπος που προσπαθεί να επουλώσει τις κρυφές πληγές του παρελθόντος.
Παλεύοντας να επιβιώσει σε μια αφιλόξενη για ανύπαντρες μητέρες εποχή, η Ροζαλία δέχεται να γίνει η Χάννα Λαρούζ, σύζυγος του Γαλλοεβραίου ζωγράφου Ζαν Πιερ. Αυτή η απόφαση, σαν το πρώτο πλακάκι ενός ντόμινο, θα την οδηγήσει πρώτα στο κρεβάτι του Γερμανού ταγματάρχη Μαξ Μάισνερ κι έπειτα στο πορνείο και στην ορχήστρα γυναικών στο στρατόπεδο του Άουσβιτς.
Καθώς η αυτοθυσία εναλλάσσεται με την προδοσία, η αλήθεια με το ψέμα και η εξιλέωση με την ταπείνωση, τα όρια του μυαλού και του κορμιού της δοκιμάζονται και η διπλή απώλεια που θα υποστεί θα τη στοιχειώσει για πάντα.
Η μοίρα εξαντλεί τη σκληρότητά της, αρπάζοντας όσα της είχε χαρίσει.
Το δεύτερο βιβλίο μιας συγκλονιστικής ιστορίας για τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.»

Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 440
Τιμή με έκπτωση: 13,95€

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» εδώ:

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα μυθιστόρημα-έπος για τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Από τη συγγραφέα με περισσότερες από 360.000 πωλήσεις.

Η Ροζαλία Σεφεριάδη, κόρη του Αρίστου και της Ελπινίκης, που κατέφυγαν πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη το 1914, είναι μια κοπέλα διαφορετική από εκείνες της γενιάς της. Aδιαφορεί για τα τετριμμένα κοριτσίστικα όνειρα και οραματίζεται μουσικές σπουδές στο Παρίσι, παρόλο που τα σύννεφα του ναζισμού σκιάζουν ήδη την Ευρώπη.
Κρύβοντας χρόνια ολόκληρα ένα εφημεριδόφυλλο με τη φωτογραφία του νεαρού μαέστρου Ανατόλ Κοβάλσκι, παίρνει την τύχη στα χέρια της όταν λαμβάνει ένα γράμμα από τη Γαλλία. Παιδική φίλη με τον Αλμπέρτο Μαλάχ, γιο του εύπορου βιβλιοπώλη της εβραϊκής κοινότητας, ο οποίος βιώνει την προσωπική του τραγωδία, θα καταστρώσει ένα ραδιούργο σχέδιο για να περιφρουρήσει τα μυστικά και των δυο τους. Χάρη σε αυτό το σχέδιο η Ροζαλία και ο Ανατόλ θα ανταμωθούν...
Τι θα προκύψει από τη μοιραία γνωριμία τους; Ποιο ρόλο θα παίξει στη σχέση τους ο Γαλλοεβραίος ζωγράφος Ζαν Πιερ Λαρούζ και ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Κοβάλσκι;

Το πρώτο βιβλίο μιας συγκλονιστικής ιστορίας για τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.»


Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 640
Τιμή με έκπτωση: 11,97€

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» εδώ:

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
«Ένα ανθρώπινο λάθος, ένα ψέμα γεννούν ένα μυστικό που δεν έπρεπε να έρθει ποτέ στην επιφάνεια. Οι αστάθμητοι παράγοντες, όμως, πάντα υπάρχουν στη ζωή για να εξυφαίνουν τον τραγικό ιστό όπου παγιδεύονται οι άνθρωποι.

«Κανείς δεν αγγίζει το άγαλμα», ήταν η αυστηρή οδηγία του Γερμανού γλύπτη Καρλ Λούντβιχ στην οικονόμο του Φρίντα. Με κανέναν δεν είχε μοιραστεί ως το 1970 την ιστορία του φημισμένου του έργου. Ώσπου ένας φόνος στη Στρατονίκη Χαλκιδικής γίνεται αιτία να αποκαλυφθεί μια αλήθεια που ανατρέπει τα πάντα.
Το λάθος της Εβραίας Άννας να παντρευτεί τον Λουκά την εποχή του Εμφυλίου και το σφάλμα του άντρα της να  προδώσει για χάρη της τα ιδανικά του, το ανομολόγητο μυστικό του Καρλ Λούντβιχ και τα «γράμματα στον άλλο του εαυτό» όταν υπηρετούσε στο Άουσβιτς υφαίνουν τον ιστό μιας σκληρής ιστορίας μες στην οποία ο έρωτας καταλήγει να είναι ταυτόχρονα τιμωρία και κάθαρση.
Ένα βιβλίο που τιμά την ανθρωπιά, την ειρήνη και την τέχνη μέσα στις συμπληγάδες του πολέμου.»

"Πάντα αναρωτιόμουν πώς θα έγραφα με τωρινή οπτική κάποιο από τα παλιά μου βιβλία… Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί μια πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του μυθιστορήματος «Τα Ρόδα της Σιωπής». Έκοψα, έραψα, μεταποίησα και, στο τέλος, διαμορφώθηκε «Το Άγαλμα στη Σοφίτα», μια ιστορία ίδια μα με ολοκαίνουριο λογοτεχνικό περίβλημα. "
Πασχαλία Τραυλού

Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 592
Τιμή με έκπτωση: 15,93€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Το Φιλί στα μάτια είναι το ανομολόγητο μυστικό ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, είναι μια έκκληση για πόθο και επαφή, είναι η διαμαρτυρία για την ένοχη σιωπή.

Λίγο κόκκινο... Και λίγο φως... Σαν δυο δροσοσταλίδες πάνω σε πέταλα τριαντάφυλλων, φιλοτεχνεί υγρά τα χείλη τους. Θα τα ενώσει με μια πινελιά. Το χέρι τρέμει. Τα χείλη σμίγουν πάνω στον μουσαμά. Υγραίνει τα δικά της χείλη, σαν να νιώθει το στόμα του. Επιτέλους, το φιλί που ποτέ δεν έδωσαν...
1922
Η Μαριγώ, με τα λιγοστά υπάρχοντά της από τη ρημαγμένη Σμύρνη, πέρασε στην Ελλάδα και μπήκε στη δούλεψη των Βασταρδήδων. Με τα χρόνια, δύο μυστικά βασάνιζαν το μυαλό της· το ένα αφορούσε τις γυναίκες στο σπιτικό του καραβοκύρη, το άλλο πολλά, αναρίθμητα κορίτσια που πουλούσαν τη σαγήνη τους στα πέρατα της γης. Η Σμυρνιά οικονόμος, όμως, τα κράτησε επτασφράγιστα, κι ας της έκαιγαν τα χείλη, κι ας της μάτωναν την καρδιά.
1992
Ο Άλκης ήθελε να γίνει ηθοποιός. Ο ρόλος του Άμλετ ήταν το όνειρό του. Η Αλεξία ζωγράφιζε με μουντές πινελιές τα κομμάτια της ζωής της και πρόσμενε τον έρωτα για να αποτινάξει το προσωπείο του φόβου. Το Φιλί στα μάτια, το δικό τους ανομολόγητο μυστικό, δεν ήταν μόνο ένας πίνακας· ήταν μια έκκληση για πόθο και επαφή. Μια κραυγή απόγνωσης για το ανεπίδοτο φιλί ενός απαγορευμένου έρωτα. Όταν όμως όλα τα μυστικά αποκαλυφθούν συμπαρασύροντας όσους βρεθούν στο διάβα τους, η σχέση των δύο νέων εγκλωβίζεται στην παγίδα της σιωπής. Θα βρουν άραγε τη δύναμη να σπάσουν τα αόρατα δεσμά τους;»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου