
Για να
είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε,
ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο ιστολόγιό μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», επιλέγοντας «Δημόσια Παρακολούθηση», ώστε να είστε ορατοί στους διαχειριστές.
(2) Γράψτε
μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην αντίστοιχη ανάρτηση
στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ
ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει
αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ
ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας στο Facebook «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ». Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ
ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα των εκδόσεων ΛΙΒΑΝΗ.
(4) Κάνετε
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας
ανάρτησης στο προφίλ σας, αν θέλετε να το δουν και οι φίλοι σας.
(5) Προσθέστε, στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ
ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» όσους φίλους σας νομίζετε πως θα
ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.
Έγκυρα
θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα
παραπάνω υποχρεωτικά βήματα συμμετοχής στον διαγωνισμό μας (εννοείται μόνο
μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδος και μόνο με ένα σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε
πολύ τις εκδόσεις Λιβάνη για
την προσφορά τους και ευχόμαστε στον καθένα σας ξεχωριστά Καλή Επιτυχία!
Διαβάστε
την κριτική για το βιβλίο στον ακόλουθο σύνδεσμο των «Φίλων της Λογοτεχνίας»:
«Η
ΜΑΝΤΑΜ», της Αλεξίας Νικολοπούλου
Εκδόσεις:
Λιβάνη
Σελίδες:
320
Τιμή
με έκπτωση: 13,41€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Η
Μαργαρίτα Δούκα είναι μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, με σχέση, καριέρα,
όνειρα, εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Εκείνη η μέρα που ξημέρωσε όμως σήμανε την
αρχή μιας περιπέτειας που θα την οδηγούσε πίσω από τα σίδερα.
Εκεί,
μακριά από τη ζωή που μέχρι τότε ήξερε, κάτι νέο ένιωθε να γεννιέται μέσα από
τα σπλάχνα της. Εκείνο που δε γνώριζε η Μαργαρίτα ήταν αν αυτή η αλλαγή στη ζωή
της θα την έκανε έναν άνθρωπο ξαναγεννημένο και αγγελικά πλασμένο ή αν,
φτάνοντας στο βάθος του πυθμένα, θα ξαναγεννιόταν σαν ένας δαίμονας. Μοναδικό
φως στο σκοτάδι που την αγκάλιαζε η Μαντάμ, ένα αερικό που έμελλε να είναι ο
καθοριστικός σταθμός στην πορεία της.
Ποιο
ήταν το μυστικό αυτής της κοπέλας, που την κρατούσε δεμένη με αλυσίδες; Και ποιος
ήταν στην πραγματικότητα ο Αλέξανδρος, που θα άλλαζε τη ζωή αυτών των γυναικών;
Από
το μεγάφωνο ακούστηκαν δύο ονόματα που ήταν πολύ γνώριμα σ’ εμάς. Ξένα μεν,
αλλά ήταν στον θάλαμό μας. Αποφυλακίζονταν και οι δύο, κι εμείς, κλειδώνοντας
στο κουτάκι του μυαλού μας τα πάντα, αφήσαμε έξω μονάχα τη χαρά. Για εκείνες
που θα γεύονταν την ελευθερία τους. Αναστέναξα βαθιά, λες και προσπαθούσα να
μυρίσω μέσα από εκείνες λίγο καθαρό αέρα. Ελεύθερο αέρα. Η Μαντάμ μού
σιγοψιθύρισε στο αφτί: «Όλα θα πάνε καλά». Ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσο
καιρό στη φυλακή που άρχιζα να το πιστεύω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου