 |
| κ. Ελένη Κεκροπούλου |
1)
Αγαπητή κ. Κεκροπούλου, τις θερμές μας ευχές για το καινούργιο κοινωνικό μυθιστόρημά
σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός,
με τίτλο «ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ».
Ποια ήταν η αρχική έμπνευση για αυτό το νέο σας βιβλίο;
Έμπνευσή μου, οι πολλές ιστορίες ναυαγισμένων γάμων
που ενδημούν γύρω μας, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο γάμος είναι ο θεμέλιος λίθος της
κοινωνίας.
2)
Αν και μας έχετε συνηθίσει στα απαιτητικά, αξιόλογα ιστορικά μυθιστορήματα –και
μάλιστα τέτοια που, πιθανώς, αποτελούν ιστορικές πηγές για κάθε ενδιαφερόμενο–,
ομολογώ πως προσωπικά θεωρώ εξαιρετικά και τα κοινωνικά σας βιβλία, όπως το «Σκέψου εμένα όταν πονάς».
Γιατί επιλέξατε και πάλι να συγγράψετε ένα βιβλίο αμιγώς κοινωνικό;
Αληθεύει ότι η κλίση μου είναι τα ιστορικά
μυθιστορήματα που απαιτούν έρευνα. Στην
ουσία γράφω επειδή θέλω να ερευνώ. Όμως οι κοινωνικές σχέσεις ήταν πάντα και
είναι στην πολύπλοκη εποχή μας ένα πολύ δύσκολο κεφάλαιο, ιδιαίτερα γοητευτικό
για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα που πιστεύει ότι δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα, αν
σκύψεις με υπομονή από πάνω τους. Ήταν πρόκληση για μένα να γράψω ένα τέτοιο
μυθιστόρημα, ίσως για να δώσω κάποιες εξηγήσεις –κατά την κρίση μου– σε
συμπεριφορές που φαίνονται ανεξήγητες εκ πρώτης όψεως.
3)
Διαβάζοντας το εξαιρετικό νέο σας μυθιστόρημα, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση πως
το κύριο θέμα που θέλατε να επισημάνετε ήταν ο θεσμός του γάμου, η σπουδαιότητά
του και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη σύγχρονη κοινωνία. Είναι όντως
έτσι;
Έτσι είναι, πράγματι. Αλλά επίσης ήθελα να εξετάσω
και το ψυχολογικό υπόβαθρο των ηρώων και των συμπεριφορών τους. Όσο απλό κι αν
φαίνεται το «Άλλο Μισό», σε
σχέση με άλλα μου μυθιστορήματα, νομίζω ότι τελικά έχει ανυποψίαστο βάθος.
4)
Πιστεύετε πως στη σημερινή κοινωνία, με όλα αυτά τα προβλήματα κρίσης οικονομικής,
ηθικής και πολιτισμικής, είναι δυνατό να στεριώσει και να μακροημερεύσει ένας ευτυχισμένος
γάμος με την ουσιαστική έννοιά του;
Αυτή είναι μια αυτονόητη ερώτηση, με πολύ δύσκολη
απάντηση. Ο γάμος στεριώνει, μόνο όταν οι δύο συμπλέουν και συμπνέουν. Αν υπάρχουν
έντονες διαφορές και διαφωνίες (κάτι που αρχίζει συνήθως μετά την έλευση των
παιδιών) ο γάμος αργά ή γρήγορα ξεθωριάζει. Ή μπορεί να διατηρείται όταν το ένα
από τα δύο μέρη αποφασίσει να θυσιάσει μεγάλο μέρος των πραγματικών επιθυμιών
του. Με την πάροδο του χρόνου, οι άνθρωποι εξελισσόμαστε διαφορετικά και ποτέ
ταυτόσημα. Ξεκινάμε στον ίδιο δρόμο, αλλά στην πορεία ο καθένας βλέπει
διαφορετική κατεύθυνση μπροστά του.
5)
Είναι αλήθεια πως, μετά την κατάρρευση του πρώην ανατολικού μπλοκ, υπήρξε αθρόα
εισροή γυναικών από τη πρώην σοβιετική ένωση, που δημιούργησαν πολλαπλά
προβλήματα στον ελληνικό κοινωνικό ιστό. Ποιες θεωρείτε ως τις πιο πιθανές
αιτίες που συνέβη αυτό και γιατί επιλέξατε μια ηρωίδα τέτοιας προέλευσης ως την
«πέτρα του σκανδάλου» στο βιβλίο σας;
Αυτό συνέβη, γιατί οι γυναίκες αυτές, δυστυχισμένες,
αγράμματες οι περισσότερες και φτωχές, έψαξαν να βρουν μια θέση στον ήλιο. Η
Ελλάδα έχει ήλιο. Ε, κάτω από τον ήλιο αυτόν, πολλές ξέμπαρκες γυναίκες θέλησαν
να ζήσουν πάση θυσία, και βέβαια είναι πιο εύκολο να ρίξεις έναν υπερήλικα
βαριεστημένο από τη γυναίκα του, απογοητευμένο από τα παιδιά του, από έναν
μορφωμένο και ωραίο νέο. Είναι εύκολο με τα νιάτα σου ν᾽ αγοράσεις
πλούσιο γεροντοέρωτα... Άλλο αν αυτό σου υποσκάπτει το ψυχολογικό σου υπόβαθρο.
Ένας φίλος υψηλά ιστάμενος μού είπε κάποια στιγμή μια ιστορία οικογενειακή του
και μου έδειξε στην υπηρεσία του ένα γραφείο γεμάτο φακέλους με υποθέσεις
κατεστραμμένων γάμων από την εισβολή τέτοιων γυναικών. Μου είπε και μερικές
ιστορίες. Μου φάνηκε αστείο το θέμα στην αρχή, αλλά ύστερα που το σκέφτηκα
καλύτερα, διέκρινα την τραγωδία. Που είναι συνάμα και κωμωδία.
6)
Η ρωσίδα ηρωίδα σας Λούμπα απέχει πολύ από το συνηθισμένο μοντέλο των γυναικών που
προέρχονται από σλαβόφωνα κράτη. Γιατί τη δημιουργήσατε έτσι, τι θέλατε να επισημάνετε
στους αναγνώστες με αυτήν τη διαφοροποίησή της από το αναμενόμενο;
Θα μπορούσε να είναι Αλβανή, Ρουμάνα ή Γεωργιανή,
δεν έχει σημασία. Απλά η ιστορία που μου είπε ο φίλος (αξιωματούχος της
αστυνομίας) περιλάμβανε και μια κατηγοριοποίηση της συμπεριφοράς όλων αυτών των
παραβατικών γυναικών του ανατολικού μπλοκ. Οι λαοί έχουν χαρακτήρες, ακριβώς
όπως κι ο άνθρωπος.
Δεν τη δημιούργησα εγώ αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας της.
Ένας χαρακτήρας υποχθόνιος, παρασιτικός, εγκλωβισμένος στις ελλείψεις του,
χωρίς ηθικούς φραγμούς, δηλαδή χωρίς πυξίδα. Και γι᾽ αυτό
απόλυτα δυστυχισμένος μέσα στην αμέλεια και στην άγνοιά του.
7)
Θεωρείτε πως είναι εφικτό ένας μακρόχρονος γάμος να είναι ευτυχισμένος, με
αμοιβαία αφοσίωση και χωρίς απιστίες εκατέρωθεν, ειδικά στη σημερινή εποχή, ή
κάτι τέτοιο θα αποτελούσε κυριολεκτικά ουτοπία;
Δεν το πιστεύω. Βασικά δεν πιστεύω σε ευτυχισμένους
γάμους. Οι γάμοι μπορεί να είναι καλοί ή κακοί, θα το δείξει η εξέλιξή τους. Η
απιστία θα είναι πάντα ο παράγων «stand by». Ο γάμος μετά από καιρό γίνεται
αναπόφευκτα ρουτίνα, και εν τω μεταξύ έξω στον δρόμο κυκλοφορούν πολλοί
διαθέσιμοι άνδρες και γυναίκες που η εικόνα τους υπόσχεται πολύ περισσότερα απ᾽ όσο το
περιεχόμενό τους. Πιστεύω, όμως, στην ανοχή όταν δεν ξεπερνιούνται τα όρια, και
κυρίως πιστεύω στην οικογένεια, που όταν την φτιάχνεις, δεν την γκρεμίζεις
υπακούοντας στις αδυναμίες σου. Όποιες κι αν είναι αυτές.
8)
Τζένη, Ανδρέας, Λιουντμίλλα, Νιόβη, Ιβάν… Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα
για τον κάθε έναν από τους τόσο ξεχωριστούς ήρωες του βιβλίου σας;
Η Τζένη είναι μια γυναίκα σοφή, μέσα στην ατυχία
της. Ο Ανδρέας αποδεικνύεται αδύνατος μέσα στη σιγουριά του. Η Λιουντμίλλα
είναι απερίσκεπτα αναλώσιμη μέσα από την διαθέσιμη νεότητά της που αργεί να
συνειδητοποιήσει ότι μια ημέρα θα σβήσει. Η Νιόβη είναι θαυμαστά φιλοσοφημένη
μέσα στην παιδικότητά της, κι ο Ιβάν είναι ένας παρατηρητής της ζωής των άλλων.
Συμπληρώνει με τις σκέψεις του τα κενά της ιστορίας.
9)
Πιστεύετε πως όντως υπάρχει για τον καθένα μας «το άλλο μισό» που ψάχνουμε
εναγωνίως να βρούμε, σύμφωνα με τη μυθολογία, ή τελικά ο άνθρωπος –και δη ο
άντρας– είναι από τη φύση του πολυγαμικό ον και είναι ανώφελο να περιορίζεται στον
θεσμό του γάμου και τη μονογαμία;
Το άλλο μισό υπάρχει. Και είναι σίγουρα η άλλη
πλευρά του δικού μας εαυτού που είναι ανάγκη να τον αναζητήσουμε και,
επιτέλους, να τον βρούμε για να ολοκληρωθούμε σαν προσωπικότητες, να γίνουμε
ένα όλον. Ο άνδρας είναι πολυγαμικός, και το ίδιο, όμως, και η γυναίκα. Η
χριστιανική ηθική που διέπει την κοινωνία μας της κόλλησε στο μυαλό σαν τσίχλα
την ενοχική ιδέα ότι είναι μονογαμική. Αντίθετα στον άνδρα αφήνει κάθε
περιθώριο ελευθερίας στον τομέα αυτόν. Ωστόσο, όταν η γυναίκα κάνει παιδιά,
βλέπει τη ζωή μέσα από τις ανάγκες των παιδιών της. Η πολυγαμικότητά της
κλονίζεται και υποχωρεί. Οχυρώνεται, λοιπόν, πίσω από τον γάμο, σαν να είναι
αυτός το μοναδικό της οχυρό.
10)
Αν κοιτάξει κανείς γύρω μας, θα διαπιστώσει πως δυστυχώς τα διαζύγια είναι
σχεδόν τόσα όσοι και οι γάμοι. Γιατί νομίζετε πως οι άνθρωποι προχωρούν τόσο
εύκολα στη διάλυση ενός γάμου, ασχέτως της ύπαρξης ή όχι παιδιών; Θα έπρεπε να
είναι πιο ανεκτικοί, να συγχωρούν ευκολότερα, ή να ενεργούν με βάση μόνο τις
προσωπικές τους επιθυμίες»;
Τα διαζύγια είναι πολλά και θα πολλαπλασιάζονται
ακόμη περισσότερο, γιατί η γυναίκα, οικονομικά ανεξάρτητη, μπορεί πια να βγει
πιο εύκολα από έναν γάμο που δεν λειτουργεί. Κάποια μελλοντική στιγμή, δεν θα
παντρεύονται πια. Μην ξεχνάτε ότι μέσα στο βιβλίο μου τονίζω ότι ο γάμος είναι
συνουσία. Όταν η συνουσία ατονεί, ο γάμος οδεύει προς το τέλος του. Οι άνδρες
συνήθως θέλουν τον γάμο με τους δικούς του όρους, επιμένουν σ᾽ αυτόν
σαν να είναι το μετερίζι για τις επέκεινα εξορμήσεις τους. Αν η γυναίκα είναι
ανεκτική στις ατασθαλίες τους (και ηθική, εννοείται!) γι᾽ αυτούς
ο γάμος συνεχίζεται ακάθεκτος. Μπορούν να επιστρέφουν στη φωλιά τους όταν
κουράζονται απ᾽ την εξωσυζυγική κραιπάλη, σαν πολεμιστές που
επιστρέφουν στην πατρίδα. Ωστόσο ο άνθρωπος, γυναίκα ή άνδρας, πρέπει να είναι
ανεκτικός, δεν υπάρχει αμφιβολία. Η εμμονή να πραγματοποιούμε τις προσωπικές
μας επιθυμίες πάση θυσία είναι εν πολλοίς εγωιστική. Ωστόσο υπάρχουν επιθυμίες
και επιθυμίες. Όσο για την συγχώρεση, δεν πιστεύω σ᾽ αυτήν,
αν σημαίνει μπαίνω στη θέση του άλλου και τον κατανοώ. Γιατί να τον κατανοήσω
εγώ κι όχι αυτός τις πράξεις του; Ας συγχωρέσει ο άπιστος τον αδύναμο και
επιρρεπή εαυτό του.
11)
Στη σύγχρονη καθημερινότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποια
θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει, τελικά, το βιβλίο
κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο
προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;
Το βιβλίο περνάει κρίση παγκοσμίως. Το ίντερνετ με
την υπερπληροφόρησή του σε κάνει να νομίζεις ότι μέσα σε λίγα λεπτά μπορείς να
αποκομίσεις τη γνώση του κόσμου. Όμως η γνώση είναι μια μακρόχρονη και επίπονη
πορεία μέσα από τα βιβλία και μόνο. Το βιβλίο δεν θα πάψει να υπάρχει. Ήρθε
όμως η εποχή για το καλό, το επωφελές βιβλίο. Τα σκουπίδια και τα αδιέξοδα βιβλία
δεν θα έχουν τύχη στο εγγύς μέλλον. Θα γίνει ένα γερό ξεκαθάρισμα. Για να γίνει
το βιβλίο προσιτό στους νέους, θα πρέπει να πειστούν οι νέοι για την πνευματική του αξία. Δυστυχώς
το σχολείο, και η νοοτροπία του, αποτρέπει τα παιδιά από το εξωσχολικό διάβασμα
που κάποτε για μας, τη γενιά του εξήντα, ήταν must. Λίγοι δάσκαλοι ή καθηγητές
μπορούν να εμπνέουν τα παιδιά και να τους ανοίγουν πνευματικούς ορίζοντες.
Περιορίζονται μόνο στον στενό ορίζοντα των πανελληνίων εξετάσεων.
12)
Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης αυτής
της νέας συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο υπέροχο νέο
μυθιστόρημά σας «ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ»,
και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από
εσάς στο μέλλον;
Ευχαριστώ θερμά για τα καλά σας λόγια, ευγενική μου
Κλειώ. Το μυθιστόρημά μου αυτό ελπίζω να φανεί χρήσιμο, σε άνδρες και γυναίκες,
να δώσει απαντήσεις, να μαλακώσει πληγές. Όσο για τα μελλοντικά μου σχέδια,
αυτά περιλαμβάνουν ένα βιβλίο για μια μεγάλη αδικημένη ηθοποιό κι ένα ιστορικό
μυθιστόρημα για τους Φαναριώτες τραπεζίτες που έσωσαν με τα κεφάλαιά τους την
Οθωμανική Αυτοκρατορία πολλές φορές από χρεοκοπία. Και για τα δύο αυτά θέματα
μελετώ πολλά χρόνια. Ελπίζω να μπορέσω να πραγματοποιήσω αυτά τα σχέδιά μου,
θεού θέλοντος.
Βιογραφικό
σημείωμα Ελένης Κεκροπούλου:
Η Ελένη Κεκροπούλου γεννήθηκε στον Ζυγό της Καβάλας,
αλλά μεγάλωσε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στο Καποδιστριακό πολιτικές
επιστήμες και νομικά, καθώς και ξένες γλώσσες. Εργάζεται στον εκδοτικό χώρο εδώ
και σαράντα δύο χρόνια ως μεταφράστρια, επιμελήτρια, εκδότρια και συγγραφέας.
Το συγγραφικό της
έργο:
Παιδικά
• Πες μου, μπαμπά, μια ιστορία,
σε παρακαλώ
Ιστορικά
Μυθιστορήματα
• Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Καπετάνισσα
• Αγγέλικα η Μαντενούτα
• Σαν τα Κυνηγημένα Αγρίμια
• Το σημάδι του Κάιν
• Αναστασία, η Ρωμιά Σουλτάνα
Σύγχρονη Λογοτεχνία
• Σκέψου εμένα όταν πονάς.
Εργογραφία
ενηλίκων Ελένης Κεκροπούλου:
Εκδόσεις: Ωκεανός (2019)
Σελίδες: 400
Τιμή με έκπτωση: 12,50€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
...Μέχρι πριν λίγο καιρό πίστευα ότι είχα ένα ζεστό
κι όμορφο σπιτικό που μάτωσα για να του δώσω τα καλύτερα υλικά. Του έβαλα μέσα
όλη μου την αγάπη, τη στοργή, την αφοσίωση, την αθώα εμπιστοσύνη μου, την ανοχή
μου, την κατανόηση, τα όμορφα παιδιά μου… κι εσένα πρώτ’ απ’ όλους και όλα.
Μόνο που τυφλωμένη από τη λάμψη της εφήμερης ευτυχίας μου, δεν είδα ότι δεν
μπήκες ποτέ μέσα για τα καλά. Φοβήθηκες το απόλυτο δόσιμο, φοβήθηκες τη φλογερή
αγάπη μου, εμένα… Ήσουν με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω απ’ αυτό. Το έξω
τελικά σε κέρδισε. Και μείναμε εμείς, εγώ και τα παιδιά μας, να σε κοιτάμε ν’
απομακρύνεσαι… Ο γάμος μου κι όσα επένδυσα σ’ αυτόν, ένα δένδρο στον χειμώνα,
γυμνό από τα φύλλα του. Όλα πεσμένα κάτω στο υγρό χώμα, κιτρινισμένα,
ψυχομαχούν…
Ένα μυθιστόρημα για τον γάμο και την απιστία, για τα
πλήγματα και τα τραύματα που η ανθρώπινη επιπολαιότητα μπορεί να καταφέρει σε
έναν εύθραυστο θεσμό, τον θεσμό του γάμου, πάνω στον οποίο στηρίζεται το ίδιο
το κύτταρο της κοινωνίας: η οικογένεια.
Βασισμένο σε αληθινές ιστορίες καθημερινής τρέλας και στην αβάσταχτη
ελαφρότητα
του ανθρώπινου είναι.
Εκδόσεις: Ωκεανός (2017)
Σελίδες: 800
Τιμή με έκπτωση: 16,50€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Αναστασιά!»
Το κορίτσι άκουσε τη φωνή της μάνας του από το
μαγερειό κι έτρεξε μέσα. «Πού είσαι, μωρή, απρόκοφτη;»
Η κοπελίτσα αναστέναξε. «Έρχομαι, μάνα», μουρμούρισε
καλόβολα, δεν ξεσυνεριζόταν της μάνας της τις αυστηρές κουβέντες, τις είχε
συνηθίσει και δεν την πείραζαν, κι ακούμπησε την πετσέτα πάνω στο βαρύ ξύλινο
τραπέζι, όπου η μάνα μάλαζε σβέλτα και επιδέξια τη βαριά μεγάλη μπάλα της
ζύμης.
Αναστασία. Έτσι έλεγαν τη μεγαλύτερη από τις τρεις
όμορφες κόρες του παπα-Γιάννη, του Ορθόδοξου παπά του νησιού, σε λίγους μήνες
γινόταν δεκατεσσάρων ετών, όμορφη σαν ήλιος φωτεινός…
Είχε η εικόνα της γαντζωθεί στην καρδιά του
ατρόμητου Θεόφιλου και τη μάτωνε από έρωτα και ίμερο…
Και τώρα κόντρα στο πρωινό αεράκι τη φανταζόταν... Έφερνε
τη διάφανη εικόνα της μπροστά στα μάτια του, κι οι άλλοι ναύτες στο κατάστρωμα
τον κοίταζαν και κρυφογελούσαν μεταξύ τους, γιατί ήξεραν για ποιόν λόγο
αναστέναζε και ξαναναστέναζε χωρίς τελειωμό…
Κάπως έτσι αρχίζει η αληθινή, συναρπαστική και
δραματική ιστορία της Αναστασίας, που ένας άνεμος τρελός της μοίρας, θα την
αρπάξει απ᾽ το νησί της και θα την ρίξει χανούμισσα στα πόδια
του σουλτάνου Αχμέτ του Πρώτου.
Θα κυριαρχήσει στο Χαρέμι λιγότερο με την ομορφιά
της και περισσότερο με τον χαρακτήρα της. Θα γίνει μεγάλη σουλτάνα, πρώτη
καντινεφέντη και χασεκί, λατρεμένη και μισητή... Θα βασιλέψει στην Ιστανμπούλ
σχεδόν σαράντα χρόνια, ευνοώντας τους δυστυχείς, τους κατατρεγμένους και το
βασανισμένο Ρωμαίικο. Θα στηρίξει κρυφά τον Πατριάρχη Κύριλλο Λούκαρι, θανάσιμο
εχθρό των Ιησουϊτών που αλωνίζουν τον ελλαδικό χώρο και προσηλυτίζουν το
ορθόδοξο ποίμνιο στον Καθολικισμό. Θα αγωνιστεί για να σταματήσει τον
«αδελφοκτονικό νόμο» και θα υψώσει το ανάστημά της στον απροσπέλαστο τοίχο των
Ουλεμάδων. Θα κερδίσει προσωπικές μάχες. Θα υποστεί σαρωτικές ήττες. Θα μείνει
στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως η μεγαλύτερη σουλτάνα όλων των
εποχών.
Ήταν αυτή που σταμάτησε το άθλιο παιδομάζωμα...
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο, όπως αυτή
αναρτήθηκε στους «Φίλους της Λογοτεχνίας», από τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Εκδόσεις: Ωκεανός (2015)
Σελίδες: 864
Τιμή με έκπτωση: 15,50€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
1881. Η Θεσσαλία με την Συνθήκη της
Κωνσταντινουπόλεως επιστρέφει στους κόλπους της μητέρας Ελλάδας. Πολλοί Έλληνες
της Μικρασίας αγοράζουν μεγάλα τσιφλίκια και έρχονται για εγκατάσταση στον
θεσσαλικό κάμπο που βράζει από την αντίδραση των εξαθλιωμένων αγροτών που
βλέπουν τα όνειρά τους να σβήνουν. Ο Αχιλλέας Κωνσταντινίδης, γυιός
μεγαλοτσιφλικά των Τρικάλων, πνεύμα ανήσυχο και μεγάλος γυναικάς, από ένα
γύρισμα της Τύχης και της Ανάγκης, θα βρεθεί αρραβωνιασμένος με τη μικρή ορφανή
Ειρήνη, το κορίτσι που ονειρευόταν να παντρευτεί ο μικρότερος αδελφός του ο
ευαίσθητος κι ονειροπόλος Χριστόφορος. Ανάμεσα στα δυο αδέλφια σιγοκαίει ο
συγκαλυμμένος ανταγωνισμός και το μίσος. Ο ένας οπαδός ένθερμος του Δηλιγιάννη
κι ο άλλος Τρικουπικός, θα στέκονται πάντοτε απέναντι ο ένας στον άλλον. Το
μόνο που τους ενώνει, είναι ο τυφλός έρωτας για την ίδια γυναίκα. Το ξέσπασμα
του Ελληνοτουρκικού Πολέμου το 1897 θα φέρει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής
και τα δυο αδέλφια θα δουν τις ζωές τους να ανατρέπονται…
Εκδόσεις: Ωκεανός (Νοέμβριος 2014)
Σελίδες: 640
Τιμή με έκπτωση: 15€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Σαν αισθαντικό τραγούδι της Λουθ Κασάλ, σαν ερωτικός
θρήνος, διαγράφεται η ζωή των τεσσάρων γυναικών της οικογένειας Αλεξιάδη. Η Αλίκη,
η Εύα, η Λία, η Αμαλία… θύματα όλες της ανδρικής υπεροχής, του αρσενικού που
ονειρεύονται ότι θα φέρει την ολοκλήρωσή τους… ή την καταστροφή τους. Και το
αβυσσαλέο μίσος κόρης και μάνας που ανατρέπει τραγικά τις ζωές όλων.
Μια ιστορία ανθρώπινων παθών, με ήρωες αληθινά
πρόσωπα, που υποφέρουν από τα λάθη που επιλέγουν οι ίδιοι να κάνουν…
Άλλα βιβλία της
συγγραφέως:
Παιδικά:
• Πες μου, μπαμπά, μια ιστορία, σε παρακαλώ
Ιστορικά Μυθιστορήματα:
• Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Καπετάνισσα
• Αγγέλικα η Μαντενούτα
• Σαν τα Κυνηγημένα Αγρίμια
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο, όπως αυτή
αναρτήθηκε στους «Φίλους της Λογοτεχνίας», από τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Εκδόσεις: Ωκεανός (Ιανουάριος 2014)
Σελίδες: 720
Τιμή με έκπτωση: 16€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Ο Παντελής, η αγαπημένη του Τρισεύγενη και τα τρία
παιδιά τους, νύχτα φεύγουν από το χωριό τους εκεί κοντά στα Τέμπη, για να
γλυτώσουν από το παιδομάζωμα. Μετά από μεγάλη ταλαιπωρία, θα φθάσουν στη
Χαλκίδα, στο βενετικό βασίλειο του Νεγροπόντε, το κόσμημα της Θαλασσοκράτειρας
Βενετίας. Θα εγκατασταθούν εκεί πιστεύοντας πως τα βάσανά τους τέλειωσαν… Ο
Λάμπρος Χαλκοκονδύλης, της μεγάλης αρχοντικής οικογένειας των Αθηνών, μυστικός
πράκτορας του Μαχμούτ Πασά, του μεγάλου βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
γόνου της βυζαντινής οικογένειας των Αγγέλων Φιλανθρωπινών, ελπίζει στην
ανατροπή του Μεχμέτ Φατίχ, πουλώντας ταυτόχρονα εκδούλευση και στους Βενετούς…
Και στον καμβά αυτόν, οι Έλληνες, Γραικοί στη μια
μεριά του Αιγαίου και Ρωμιοί στην άλλη, πάντα διχασμένοι, έρμα στη γαλέρα πότε
του Βενετσιάνου πότε του Οθωμανού, βιώνουν μια μακρά περίοδο σκότους και
δυστυχίας. Κι ωστόσο, ο απλός λαός, δεν παύει να ελπίζει, να ερωτεύεται, να
κάνει παιδιά και να ονειρεύεται… να σπρώχνει τη ζωή να προχωρήσει...
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτεια και δράση που φέρνει με ιστορική
ακρίβεια στο φως τα σκοτεινά πρώτα χρόνια της οθωμανικής κατάκτησης.
Από τη συγγραφέα του bestseller «Αγγέλικα, η μαντενούτα»
Εκδόσεις: Ωκεανός (2009)
Σελίδες: 568
Τιμή με έκπτωση: 17€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Το όνομά της Αγγέλικα Νίκλη. Όμορφη σαν την ίδια την
αναδυομένη Αφροδίτη…
Ο πατέρας της, ένας κατατρεγμένος Μανιάτης, θύμα της
φτώχιας και της ανάγκης, την πούλησε στον βαθύπλουτο «Ταμπακιέρη», τον
Ζακυνθινό κόντε Σαλαμόν. Αυτός θα απαρνηθεί τη γυναίκα του και τα παιδιά του,
και θα απειλήσει με αποκλήρωση τον νόμιμο γυιό του Ροβέρτο, επειδή συντάχθηκε
με τους Δημοκρατικούς που αγωνίζονταν για την ένωση των Επτανήσων με την
Ελλάδα…
Από την ανίερη ένωση του ηλικιωμένου κόντε με την
μικρή ερωμένη του, θα γεννηθούν τρεις γυιοί. Ο πρώτος θα γίνει ένας σπουδαίος
ποιητής. Ο δεύτερος σημαντική πολιτική προσωπικότητα των Επτανήσων. Και ο
τρίτος, γυιός μεταθανάτιος του κόντε, θα χάσει όλα του τα προνόμια… Μετά από
χρόνια, θα αγωνιστεί για να κερδίσει το όνομα και την περιουσία που του
στέρησαν τα δυο μεγαλύτερα αδέρφια του. Θα αγωνιστεί και για την χαμένη τιμή
της μάνας του, σε μια δίκη που θα αφήσει εποχή στα Επτάνησα. Την Δίκη των
αδελφών Σολομών.
Εκδόσεις: Ωκεανός (Μάρτιος 2009)
Σελίδες: 320
Τιμή με έκπτωση: 12€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα γεννήθηκε το 1771 σε μια
υγρή φυλακή της Κωνσταντινούπολης. Μεγάλωσε μέσα στα πλούτη, στις Σπέτσες.
Δεκαεπτά ετών παντρεύτηκε τον πλούσιο καπετάνιο Δημήτρη Γιάννουζα αλλά σύντομα
έμεινε χήρα. Ο δεύτερος άνδρας της, ο Δημήτριος Μπούμπουλης, την λάτρεψε και
της έμαθε ν’ αγαπά τη θάλασσα και την ριψοκίνδυνη ζωή.
Πάμπλουτη και δυναμική, αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο
καμιά άλλη Ελληνίδα στην εποχή της. Η φήμη της ξεπέρασε τα σύνορα της
τουρκοκρατούμενης Ελλάδας κι οι εφημερίδες της Ευρώπης εικόνιζαν σκίτσα της. Ο
τσάρος της πρόσφερε την προστασία του όταν η Υψηλή Πύλη την κυνήγησε. Η
πανίσχυρη βαλιδέ-σουλτάνα, μητέρα του Μαχμούτ Β΄ της χάρισε την εύνοιά της κι η
Ιστορία της χάρισε μια περίοπτη θέση στις σελίδες της.
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο, όπως αυτή
αναρτήθηκε στους «Φίλους της Λογοτεχνίας», από τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου