«Η ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ 3 – Άγγελοι από στάχτη», της Πασχαλίας Τραυλού – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Διόπτρα
Σελίδες:
544
Τιμή
με έκπτωση: 14,94€
Ο κάθε εκ πεποιθήσεως αναγνώστης έχει μοιραία
κάποιους αγαπημένους συγγραφείς –τους οποίους εμπιστεύεται τυφλά σε κάθε νέο
τους πόνημα– και είναι βέβαιος πως εκείνοι δεν πρόκειται ποτέ να προδώσουν την
αναγνωστική του εμπιστοσύνη. Εν ολίγοις «πίνει νερό στο όνομά τους» και
ανυπομονεί να διαβάσει κάθε νέο τους βιβλίο. Για μένα, μία από αυτή την πολύ
περιορισμένη ελίτ συγγραφέων είναι η Πασχαλία Τραυλού, την οποία παρακολουθώ
από τα πρώτα συγγραφικά της βήματα ανελλιπώς, και η οποία ποτέ έως τώρα δεν με
έχει απογοητεύσει. Η τριλογία της με γενικό υπέρτιτλο «Η Ελεγεία της Στάχτης»
είναι ένα τεράστιο συγγραφικό έργο, όχι τόσο για την έκτασή του –η οποία
αγγίζει σχεδόν τις 1.500 σελίδες–, όσο για τη θεματολογία και την
αδιαμφισβήτητη λογοτεχνική του αξία. Η συγγραφέας, στα βιβλία της αυτά,
εμφανίζεται ωριμότερη από ποτέ με γραφή που καθηλώνει, μαγεύει και συγκλονίζει,
και με μία καταιγιστική πλοκή που περικλείει μέσα της γνωστά και άγνωστα
γεγονότα της εποχής πριν, κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και μετά,
αλλά και αμέτρητους ολοζώντανους ήρωες οι οποίοι χαράσσονται ανεξίτηλα στη
μνήμη των αναγνωστών. Μετά το εξαιρετικό πρώτο μέρος με τίτλο «Θεοί
από στάχτη», ακολούθησε το συγκλονιστικό «Άνθρωποι
από στάχτη», για να ολοκληρωθεί αυτό το
ανεπανάληπτο λογοτεχνικό έργο με το τρίτο και τελευταίο βιβλίο με τίτλο «Άγγελοι
από στάχτη». Ολόκληρη η τριλογία κυκλοφορεί από
τις αγαπημένες εκδόσεις Διόπτρα και απευθύνεται σε απαιτητικούς αναγνώστες, από
εκείνους που θέλουν να διαβάσουν μια εμπνευσμένη μυθοπλασία συνδυασμένη με
ατόφια Ιστορία, κρατώντας κατόπιν τα βιβλία σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη και
στην καρδιά τους.
Η ιστορία του τρίτου μέρους της
τριλογίας ξεκινάει από το 1998 στο Βερολίνο, μια πόλη που προσπαθεί απεγνωσμένα
να αποτινάξει από πάνω της τις μνήμες που τη χάραξαν και τη στιγμάτισαν κατά
την επικράτηση του Χίτλερ και που πλέον, αφού έχει γκρεμίσει και τα τελευταία
ίχνη του τείχους που τη διχοτομούσε, ατενίζει το μέλλον με σιγουριά και αισιοδοξία.
Μία Ελληνίδα φοιτήτρια, η Εύα Στεργίου, μαζί με τον έγχρωμο φίλο της Ααλίφ,
δέχονται επίθεση από μια ομάδα φανατικών νεοναζί, σε μια υπόγεια διάβαση κοντά
στο πανεπιστήμιο όπου φοιτούν. Η Εύα επιζεί από την άγρια επίθεση, αν και
κακοποιημένη σωματικά και ψυχολογικά με τον χειρότερο τρόπο, σε αντίθεση με τον
φίλο της ο οποίος χάνει τη ζωή του μπροστά στα μάτια της. Ο αστυνομικός
διευθυντής Νόρμπερτ Γουόκερ, του οποίου η περίπολος –με «αρχηγό» τον μονόφθαλμο
σκύλο του Σήφη, τα καλύτερα «ρουθούνια» στο Σώμα–, εντόπισε τα άτυχα θύματα,
αναλαμβάνει τη διαλεύκανση της εγκληματικής πράξης εναντίον τους. Αν και γιος
της Βερολινέζας Ίνγκριντ, ο Νόρμπερτ έχει στην πραγματικότητα Κρητικά γονίδια
μέσα του, αφού ο πατέρας του που δεν γνώρισε ποτέ είναι ένας ορεσίβιος Χανιώτης
ονόματι Σήφης Αλυφαντάκης. Με το συνονθύλευμα ελληνικής και γερμανικής
ιδιοσυγκρασίας που διαθέτει ο Γουόκερ, θα υποσχεθεί στον εαυτό του και το
ανεπανόρθωτα τραυματισμένο κορίτσι –που είναι εγγονή της Ροζαλίας Σεφεριάδη– να
βρει τους ενόχους και να τους οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Σύμμαχο και βοηθό του σε
αυτήν τη δύσκολη και γεμάτη εμπόδια αποστολή του, θα έχει τον παλιό συμφοιτητή
του και νυν διάσημο ψυχίατρο Χανς Έμπερχαρντ. Αν και οι δύο φίλοι δεν είχαν σχέσεις
για πολλά χρόνια, η περίπτωση της Εύας θα γίνει η αφορμή για να ξαναβρεθούν, να
επανενώσουν το κομμένο νήμα της φιλίας που τους δένει και να προσπαθήσουν από
κοινού να φτάσουν στην αλήθεια. Μια αλήθεια πολύπλευρη και πολυδιάστατη, που
κρύβει πολλά κρυμμένα και αδιανόητα μυστικά για το παρελθόν των πρωταγωνιστών
της ιστορίας μας, τα οποία πηγάζουν από την εποχή του Γ΄ Ράιχ και του Ναζισμού
που πλέον αποτελεί παρελθόν.
Όμως, πόσο πραγματικά έχει
απεγκλωβιστεί η Γερμανία από τα δίχτυα του Ναζισμού που αιματοκύλισε την
ανθρωπότητα πριν από μισό σχεδόν αιώνα; Μήπως τα κατάλοιπα των φανατικών
συνοδοιπόρων του Χίτλερ παρέμειναν και εκκολάπτονταν αθέατα όλα αυτά τα χρόνια περιμένοντας
την ευκαιρία για να επανεμφανιστούν το ίδιο βίαια και ανελέητα όπως τότε; Κατά
τη γνώμη μου, αυτό είναι και το μεγάλο ερώτημα το οποίο θέτει επί τάπητος μέσα
από αυτό της το βιβλίο η συγγραφέας, ένα ερώτημα το οποίο είναι ανησυχητικά
επίκαιρο και φλέγον σε μία Ευρώπη όπου το «φίδι» του νεοναζισμού συντηρείται συστηματικά
και «γεννοβολά» ολοένα και πιο επικίνδυνα κινήματα, που θολώνουν την κρίση του
ανιστόρητου κόσμου και παρουσιάζονται ως εθνικιστές και σωτήρες των
απογοητευμένων πολιτών. Μέσα από την ιστορία των ηρώων του καθηλωτικού αυτού
μυθιστορήματος, παρακολουθούμε την κατάληξη των ηρώων του προηγούμενου βιβλίου
και όλα όσα εκείνοι άφησαν πίσω τους, έμψυχα και άψυχα. Κοιτάζουμε κατάματα την
ιστορία της ευγονικής που ανέπτυξαν μέσα στα γερμανικά στρατόπεδα παρανοϊκοί
επιστήμονες –όπως ο αδίστακτος Γιόζεφ Μένγκελε και οι όμοιοί του– και γινόμαστε
μάρτυρες των συνεπειών και των πειραμάτων τους, όπως αυτά θα μπορούσαν με κάθε
βεβαιότητα να έχουν εξελιχθεί. Ανακαλύπτουμε με απόγνωση πως οι ρίζες του
κακού, της παράνοιας, του ρατσισμού και του μισανθρωπισμού δεν έχουν καταστραφεί
ολοσχερώς όπως νομίζαμε, αλλά συνεχίζουν να τροφοδοτούν υπανθρώπους που
πιστεύουν πως είναι ανώτεροι από κάποιους άλλους.
Το τρίτο βιβλίο της «Ελεγείας
της Στάχτης» της Πασχαλίας Τραυλού, με τίτλο «Άγγελοι
από στάχτη», κλείνει και ολοκληρώνει με τον
ιδανικότερο τρόπο μια ιστορία καθηλωτική που μας παρασύρει σε ξεχωριστά
λογοτεχνικά μονοπάτια. Με τρόπο ευφάνταστο και ευρηματικό, η συγγραφέας
συνταιριάζει την Ιστορία με την ξεχωριστή και πρωτότυπη μυθοπλασία της,
δίνοντάς μας ένα μοναδικό δείγμα της γραφής της που πιστεύω πως με τα χρόνια θα
χαρακτηριστεί ως κλασσικό. Όσοι έχετε διαβάσει κάποιο από τα τρία βιβλία,
νομίζω πως ήδη θα έχετε αναζητήσει και τα υπόλοιπα με την ίδια ανυπομονησία που
το έκανα κι εγώ, αντλώντας παρόμοια αναγνωστική ικανοποίηση με τη δική μου.
Όσοι, όμως, δεν το έχετε κάνει ακόμα για διάφορους λόγους, θα σας πρότεινα να
ξεκινήσετε την ανάγνωση της τριλογίας της κ. Τραυλού χωρίς άλλη καθυστέρηση.
Θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα για τα τρία αυτά ανεπανάληπτα
πονήματά της και αναμένω με ανυπομονησία το επόμενο έργο της!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
H
συγκλονιστική τριλογία της Πασχαλίας Τραυλού ολοκληρώνεται με ένα συγκλονιστικό
φινάλε που αποτελεί έναν ύμνο στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Βερολίνο,
1998
«Δεν
φαντάζεσαι πόσο δύσκολο είναι ν’ ανακαλύπτεις πως διαφέρεις χωρίς να ξέρει
κανείς να σου εξηγήσει τον λόγο. Δεν μπορείς να υποπτευθείς πόσο υποφέρεις όταν
πρέπει να κρύβεσαι, να υποκρίνεσαι και να αισθάνεσαι ενοχές, μόνο και μόνο
επειδή δεν είσαι συνηθισμένος».
Η
Εύα Στεργίου, εγγονή της Ροζαλίας Σεφεριάδη, είναι φοιτήτρια στο Βερολίνο, το
1998. Τη νύχτα που μαθαίνει ότι πέθανε η γιαγιά της δέχεται μαζί με τον έγχρωμο
φίλο της την άγρια επίθεση μιας ομάδας νεοναζί. Τους κακοποιημένους νέους θα
εντοπίσει ο αστυνομικός διευθυντής Νόρμπερτ Γουόκερ. Ένα σημάδι στο σώμα της
Εύας θα γίνει η αφορμή για μια σειρά καταιγιστικών εξελίξεων και την αποκάλυψη
συγκλονιστικών μυστικών.
Με
φόντο την ιστορική πραγματικότητα των γενετικών πειραμάτων, το ναζιστικό
πρόγραμμα Lebensborn και το ξύπνημα του νεοναζισμού, τρεις άνθρωποι αναζητούν
την υπαρξιακή τους ταυτότητα και ανακαλύπτουν πως κανένας πόλεμος δεν τελειώνει
απλώς επειδή παύουν τα πυρά μεταξύ των εχθρών.
Οι
χειρότεροι πόλεμοι είναι εκείνοι που ξεσπούν στη σιωπή…
Το
τελευταίο βιβλίο της συγκλονιστικής τριλογίας αποτελεί έναν ύμνο στην ανθρωπιά
που καταφέρνει πάντα να υπερβαίνει τα στενά όρια της προκατάληψης, της
παράνοιας και της διαστροφής, καταδεικνύοντας θριαμβευτικά την ουσία της
ανθρώπινης ύπαρξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου