«Περί γυναικών και άλλων μυστηρίων», του Νίκου Φαρούπου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Περί γυναικών και άλλων μυστηρίων», του Νίκου Φαρούπου – Γράφει η Κλειώ
Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Κέδρος
Σελίδες: 216
Τιμή: 12€
 
          Ο Νίκος Φαρούπος είναι ένας συγγραφέας με ευρεία γκάμα λογοτεχνικών έργων. Στο μυαλό μου –μετά το εξαιρετικό ιστορικό του μυθιστόρημα με τίτλο «Εφιάλτης, η απολογία» που διάβασα πριν από δυο χρόνια, όπως και το πολύ ιδιαίτερο χρονικό μιας αληθινής ιστορίας με τίτλο «Ο δήμιος», που κυκλοφορούν αμφότερα από τις εκδόσεις Κέδρος– έχει «καταχωρηθεί» στο μυαλό μου ως συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων. Όμως, ένας λογοτέχνης τόσο πολυγραφότατος και ταλαντούχος σαν και αυτόν, είναι πολλά περισσότερα από αυτό και σίγουρα θα πειραματίζεται σε διάφορα είδη συγγραφής. Το νέο βιβλίο του, που κυκλοφορεί από τις ίδιες εκδόσεις με τίτλο «Περί γυναικών και άλλων μυστηρίων», αποδεικνύει τα παραπάνω περίτρανα, ενώ αναδεικνύει και την ικανότητά του να ελίσσεται και να ανταποκρίνεται με άνεση τόσο στο ιστορικό όσο και στο σύγχρονο και σατυρικό μυθιστόρημα. Οι εποχές στις οποίες εκτυλίσσονται οι ιστορίες του ποικίλουν, όπως και οι τόποι, ενώ αφορούν κάθε φορά και έναν διαφορετικό τύπο γυναίκας, είτε αυτή έχει γεννηθεί με αυτό το φύλο από τη φύση της είτε το ενδύθηκε στην πορεία αποφασίζοντας πως αυτό το φύλο προτιμάει…
          Όπως λέει και το γνωστό λαϊκό άσμα, «της γυναίκας η ψυχή είναι μια άβυσσος, πότε η κόλαση και πότε ο παράδεισος». Πάνω σε αυτή την αποδεδειγμένη βάση στηρίζεται και ο συγγραφέας, ώστε να μας αφηγηθεί δεκατέσσερις ιστορίες για ισάριθμες γυναίκες, ή σχεδόν γυναίκες, και τα μυστήρια που υφαίνουν αυτές γύρω τους. Υπάρχουν γυναίκες εξαιρετικής ομορφιάς και σεμνότητας σαν την Άσπα, που είναι πτυχιούχοι κοπτοραπτικής και ικανές να εμπνεύσουν δυνατά πάθη σε ανθρώπους που δεν τους πιάνει το μάτι σου, σαν τον Μάκη που φαίνεται «μισή μερίδα». Τα φαινόμενα όμως απατούν και ένας άντρας, που δεν εκδηλώνει την αγάπη του με τρυφερά λόγια και μεγαλοστομίες, είναι δυνατόν να φτάσει ακόμα και στο έγκλημα για να υπερασπιστεί την τιμή της αγαπημένης του. Υπάρχουν γυναίκες πετσικόκαλες και αχαμνές που δεν τις πιάνει το μάτι σου οι οποίες, παρά το γεγονός πως τριγυρνούν σε σκυλάδικα και τραγουδούν με φωνή νταλικιέρη, μπορούν να σαγηνεύσουν άντρες περπατημένους και να εμπνεύσουν δυνατούς γεροντο-έρωτες, όπως έκανε η Αλέξια στον γερο-Γκαστόνε. Υπάρχουν γυναίκες μοιραίες σαν την Ωραία Ελένη, που συνεχίζουν την παράδοση εκείνης της αρχαίας Σπαρτιάτισσας και που ακόμα κι αν δεν προκαλέσουν έναν νέο Τρωικό πόλεμο μεταξύ του καψουρεμένου Σάκη και του άγριου Καπόνε, μια τραγωδία είναι βέβαιο πως θα την προκαλέσουν και τα θύματα αυτής θα είναι απρόβλεπτα. Υπάρχουν γυναίκες άγουρες ακόμα οι οποίες δεν έχουν καν τελειώσει το σχολείο, σαν τη Νίκη, που είναι ικανές να εμπνεύσουν πάθη σε σοβαρούς ζωντοχήρους σαρανταπεντάρηδες σαν τον φιλόλογο Κάρταλη ακόμα και άθελά τους, με απρόβλεπτη εξέλιξη για την υπόληψη και τη φήμη των δεύτερων, αφού μια αθώα φάρσα μπορεί να τους στιγματίσει για πάντα. Υπάρχουν γυναίκες που αποφασίζουν να ατιμάσουν το στεφάνι τους, σαν την Κλειώ, με τον δήθεν ξάδερφό της από το χωριό, τον Αντωνάκη, αφού ο σύζυγος είναι κολλημένος «γαύρος» και αγιάτρευτος λάτρης της μπάλας. Φτηνή δικαιολογία, βέβαια, για να οδηγήσεις έναν κατά τ’ άλλα φιλήσυχο οπαδό του ποδοσφαίρου στο έγκλημα. Υπάρχουν και άντρες που αποφασίζουν να παντρευτούν, όπως ο Χρήστος την Τασία, αλλά στην πραγματικότητα συνδέονται ερωτικά με άλλους άντρες, όπως ο Παντελής… Περίεργο τρίγωνο και ακόμα πιο περίεργη εξέλιξη, ειδικά εάν ο ένας από τους δύο εραστές του ιδίου φύλου αποφασίσει να επιστρέψει στην κανονικότητα. Υπάρχουν γυναίκες πλούσιες που δεν τους λείπει τίποτα εκτός από έναν αφελή, φτωχό και απονήρευτο εραστή, για να τις βγάλει από το αδιέξοδο του γάμου τους με απρόσμενο τρόπο, ιδίως για τους ίδιους, και οι οποίες διεκδικούν επάξια τον τίτλο της «Bloody Mary». Υπάρχουν γυναίκες θαρραλέες, σαν τη Μαρία την κρητικιά, που δεν διστάζουν να περιθάλψουν έναν ανήμπορο εχθρό εν καιρώ πολέμου, ακόμα και αν αυτός θα είναι αργότερα η καταδίκη τους, έστω και αν του έχουν ξυπνήσει ασίγαστο πάθος. Υπάρχουν γυναίκες ξενόφερτες από χώρες με άλλη κουλτούρα και συνήθειες, όπως η ολλανδέζα Λαβίνια, που μπορεί να επισκεφτούν ένα ειδυλλιακό ελληνικό νησί για τις ετήσιες διακοπές τους και τελικά να πιαστούν στα επιτήδεια δίχτυα ενός ελληνικού «καμακιού», ξεχνώντας πατρίδα και ανέσεις αφού κοστολογούν τον έρωτα περισσότερο. Υπάρχουν γυναίκες γεννημένες θυμωμένες, σαν τη Δάφνη, που όσο μπόι τούς λείπει τόσο τσαμπουκά έχουν, ενώ όταν ερωτευτούν μπορεί να αλλάξουν για πάντα, αφού πρώτα προκαλέσουν ένα μικρό χάος με τα ανεξέλεγκτα νεύρα τους. Υπάρχουν γυναίκες που είναι σωστές κυρίες, σαν την Αθηνά, ακόμα και αν αποτελούν το τρίτο πρόσωπο, την ερωμένη ενός παντρεμένου σαν τον Δημητράκη, που στην ουσία απολαμβάνουν περισσότερα από τις ανίδεες συζύγους, οι οποίες μπορεί και να μην είναι πραγματικά τέτοιες. Υπάρχουν γυναίκες-θεές, σαν τη Μαρκέλλα, που εκτός από εμφάνιση μοντέλου έχουν και αμέτρητα προσόντα να τρελάνουν έναν άβγαλτο αθλητή του μποξ, σαν τον Σάκη, μόνο που είναι δυνατόν να κρύβουν στο σκοτάδι πολλά περισσότερα από όσα μπορεί να υποψιάζεται κανείς. Υπάρχουν γυναίκες μόνιμα ερωτευμένες, σαν τη Λένα, που επιθυμούν να βρίσκονται πάντοτε σε αυτή την κατάσταση, διατηρώντας το ερωτικό τους πάθος ζωντανό και αμείωτο, ανεξάρτητα από το κόστος. Τέλος, υπάρχουν γυναίκες σαν την Ξανθή που δεν αρκούνται στα μικροαστικά αυθαίρετα που χτίζονται νύχτα εν μέσω χούντας, αλλά μόλις τους δοθεί η ευκαιρία αφήνουν στα κρύα του λουτρού τα εύπιστα κορόιδα και πάνε για μεγαλύτερα και πιο σιτεμένα «ψάρια».
          Ο Νίκος Φαρούπος μέσα από το νέο του βιβλίο με τον εύλογο τίτλο «Περί γυναικών και άλλων μυστηρίων» μάς δείχνει μερικά από τα πολλά πρόσωπα που μπορεί να επιδείξει κάθε γυναίκα, αναλόγως την εποχή, την κατάσταση την οποία καλείται να αντιμετωπίσει, την παιδεία που διαθέτει, τα συμφέροντα και την πραγματική της φύση. Η κάθε γυναίκα μπορεί να είναι υπέροχη και αγέρωχη, θαρραλέα και πιστή μέχρι θανάτου ή ελαφρόμυαλη και άπιστη, ερωτική ή παγερή, επιπόλαιη ή γενναιόδωρη, θύμα ή θύτης και «μαύρη χήρα», γεννημένη μητέρα και σύζυγος ή εκ πεποιθήσεως ερωμένη και παράνομη ή ακόμα και άντρας που επιθυμεί να παρουσιάζεται ως γυναίκα, γιατί αυτή είναι η αληθινή του φύση. Ο χαρισματικός συγγραφέας, με άφθονο χιούμορ, ανάλογο λεξιλόγιο που προσαρμόζεται σε κάθε ήρωα και εύστοχη σάτιρα που «σπάει κόκαλα», αποτυπώνει πολυπληθείς χαρακτήρες και εποχές, δίνοντάς μας στην ουσία τις αμέτρητες εκφάνσεις της ανθρώπινης φύσης, των πεποιθήσεων, των κρυφών και φανερών επιθυμιών και της ανάγκης του κάθε ανθρώπου να γνωρίζει και να απολαμβάνει τον έρωτα, την αγάπη και την αποδοχή. Κάθε ιστορία είναι και μια ολοκληρωμένη περιπλάνηση σε διαφορετικούς κόσμους, εποχές, τόπους και ψυχισμούς, όπως επίσης και η ίδια η αποθέωση των γυναικών, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, αλλά κυρίως με μια καθαρή και γλαφυρή ματιά που κοιτάζει ίσια μέσα στην άβυσσο της ψυχής τους. Διαβάστε το, Φίλοι μου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Ιστορίες εποχής και ιστορίες σύγχρονες. Από το Περιστέρι του ’70, την Κυψέλη και τη Φωκίωνος Νέγρη του ’80, την παλιά και τη νέα Αθήνα, την Κρήτη, έως και την Αυστρία. Ιστορίες εγκληματικών ερώτων. Ιστορίες που έζησα, που άκουσα, που φαντάστηκα, που έκλεψα. Ιστορίες με γυναίκες υπέροχες, γυναίκες αράχνες, γυναίκες ερωμένες, γυναίκες μητέρες, γυναίκες αγέρωχες, γυναίκες επιπόλαιες, γυναίκες μεγαλοπρεπείς, γυναίκες άντρες, γυναίκες θύματα, γυναίκες θεές.