Προδημοσίευση:
«ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ», της Ευδοκίας Σταυρίδου - Γράφει η
Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Ωκεανός
Σελίδες: 400
Τιμή
με έκπτωση: 13,50€
Ημερομηνία
Κυκλοφορίας: Ιούνιος 2018
Την αγαπητή συγγραφέα τη γνώρισα πρώτη
φορά στην επίσημη κεντρική παρουσίαση του προηγούμενου, εξαιρετικού κοινωνικού
μυθιστορήματός της, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Κάποτε Στη Μυτιλήνη», το οποίο
βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία. Πέρα από το αδιαμφισβήτητο συγγραφικό της
ταλέντο, η εξαίρετη συγγραφέας είναι ένας πολύ ευγενικός, πρόσχαρος και
προσιτός άνθρωπος που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Έκτοτε, περίμενα με
μεγάλη ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο της, το οποίο αυτή τη φορά
διαδραματίζεται στα γραφικά, πανέμορφα Ιωάννινα και βασίζεται και πάλι σε μια συγκλονιστική,
αληθινή ιστορία. Ο τίτλος του «Βαθιά
Νερά», κυκλοφορεί εντός των ημερών από τις ίδιες αγαπημένες εκδόσεις
και μας υπόσχεται ένα ακόμα υπέροχο αναγνωστικό ταξίδι. Ευχαριστώ θερμά τη
συγγραφέα και τις εκδόσεις Ωκεανός για την παραχώρηση του παρακάτω
αποσπάσματος, εύχομαι ολόψυχα στην αγαπητή κ. Σταυρίδου καλή επιτυχία στο νέο
της πόνημα και σας προσκαλώ να το διαβάσετε, ώστε να πάρετε μια ιδέα από ένα
μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί!
Απόσπασμα
«ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ»:
"Μοιροχάρτι"
Η
Μαργαρίτα ένιωσε δυο παγωμένα χέρια να σφίγγουν το λαιμό της. Προσπάθησε να
σηκώσει τα χέρια της και να τα τραβήξει μα ήταν αδύνατο. Προσπάθησε να φωνάξει
μα ούτε κι αυτό στάθηκε δυνατό να το κάνει. Κι ένιωσε τόσο αδύναμη, τόσο
τρομαγμένη. Μα κάπως σαν από θαύμα τα χέρια ξέσφιξαν τον λαιμό της κι εκείνη
άρχισε να τρέχει μέσα στο σκοτάδι χωρίς να βλέπει που πηγαίνει και σκόνταψε
πόσες φορές και έπεσε χτυπώντας τα γόνατά της. Και πάλι σηκωνόταν και έτρεχε με
όλη της τη δύναμη να του ξεφύγει μέχρι που η ανάσα της σώθηκε στα πνευμόνια και
κατέρρευσε μπροστά στα πόδια του. Τώρα τον έβλεπε καθαρά γιατί πριν μόνο με το
ένστικτό της ήξερε ποιος ήταν. Αυτός που την κρυφοκοίταζε από το παράθυρο όταν
κάνανε τις ετοιμασίες για τον γάμο της Λένης. Της είχε πάρει μήνες να ξεχάσει
το πυρωμένο του βλέμμα που σαν να είχε πιάσει με γυμνά χέρια αναμμένα κάρβουνα
το ένιωσε και δεν ήταν πολύς καιρός που είχαν πάψει οι εφιάλτες που της τάραζαν
τον ύπνο εξαιτίας του.
«Μαργαρίτα».
Η
φωνή της Μαρίνας μαρτυρούσε την αγωνία της για την αδερφή της που πάλευε στο
κρεβάτι της λουσμένη στον ιδρώτα, έβγαζε κραυγές και βογκούσε.
«Μαργαρίτα
μου, ξύπνα σε παρακαλώ. Βλέπεις όνειρο».
Κι
όσο η Μαργαρίτα δεν ξυπνούσε βυθισμένη ακόμα στον εφιάλτη, τόσο η Μαρίνα
φοβόταν μην πάθει τίποτα η αδερφή της κι έπιασε να την ταρακουνάει μέχρι που
την κατάφερε και άνοιξε τα μάτια της. Η Μαρίνα έσκυψε και την αγκάλιασε.
«Μαργαρίτα
μου, φοβήθηκα τόσο πολύ για σένα. Σου φώναζα και δεν ξυπνούσες με τίποτα. Έλεγα
κάτι θα πάθεις».
Η
Μαργαρίτα ακόμα πάλευε να ξεφύγει από τον εφιάλτη που ήταν τόσο ζωντανός. Πήρε
βαθιές ανάσες και ένιωσε καλύτερα μέσα στην αγκαλιά της αδερφής της.
«Καλά
είμαι τώρα. Ένα άσχημο όνειρο ήτανε και πάει. Έλα να προσευχηθούμε να μας
φυλάει ο Θεός απ’ το κακό και το άδικο».
Η
Μαρίνα την άφησε από την αγκαλιά της, τα δυο κορίτσια γονάτισαν μπροστά στο
μικρό, υφαντό χαλάκι που βρισκόταν ανάμεσα στο κρεβάτι τους και στρέφοντας τα
πρόσωπά τους κατά τη μεριά που ήταν τα εικονίσματα προσευχήθηκαν:
Πάτερ ἡμῶν,
ὁ ἐν
τοῖς
οὐρανοῖς,
ἁγιασθήτω τὸ
ὄνομά
σου,
ἐλθέτω ἡ
βασιλεία σου,
γενηθήτω τὸ
θέλημά σου,
ὡς ἐν
οὐρανῷ
καὶ
ἐπὶ
τῆς
γῆς.
Τὸν ἄρτον
ἡμῶν
τὸν
ἐπιούσιον,
δὸς ἡμῖν
σήμερον,
καὶ ἄφες
ἡμῖν
τὰ
ὀφειλήματα
ἡμῶν,
ὡς καὶ
ἡμεῖς
ἀφίεμεν
τοῖς
ὀφειλέταις
ἡμῶν,
καὶ μὴ
εἰσενέγκῃς
ἡμᾶς
εἰς
πειρασμόν,
ἀλλὰ
ῥῦσαι
ἡμᾶς
ἀπὸ
τοῦ
πονηροῦ.
̓Αμήν.
«Θέλω
να κοιμηθείς μαζί μου απόψε», είπε η Μαργαρίτα στην Μαρίνα κι εκείνη πήγε στο
κρεβάτι της πήρε το μαξιλάρι της και πήγε να πλαγιάσει αγκαλιά με την αδερφή
της.
Την
επομένη το πρωί που όλη η οικογένεια πήγε στην εκκλησία για την Λειτουργία της
παραμονής των Χριστουγέννων, η Μαργαρίτα προσπαθούσε με πολύ κόπο να
συγκρατήσει τα δάκρυά της που κυλούσαν ασταμάτητα στα μάγουλά της γιατί το
όνειρο είχε φωλιάσει στην ψυχή της και την γέμιζε αγωνία και τρόμο…
Κοίταξε
κάθε εικόνα που υπήρχε μέσα στην εκκλησία γυρεύοντας απάντηση στο γιατί αυτός
ερχόταν ακόμα και της τάραζε τη ζωή. Ποιος ήταν και τι ήθελε από αυτήν. Εκείνη
ποτέ δεν είχε πειράζει κανέναν και πάντοτε χαιρόταν με τις χαρές των άλλων.
Σκούπιζε κάθε τόσο κρυφά τα δάκρυά της για να μην την πάρουν χαμπάρι και
παρακαλούσε το Θεό να τη λυτρώσει από όλες τις άσχημες σκέψεις που κατέκλυζαν
το μυαλό της.
Ευτυχώς
επιστρέφοντας στο σπίτι και με όλες τις ετοιμασίες που είχαν για την αυριανή
μεγάλη γιορτή της γέννησης του Θεανθρώπου κάπως ξεχάστηκε και σιγά σιγά άφησε
να ξεφτίσει ο εφιάλτης νικημένος από την αγάπη που κυριαρχούσε σε αυτό το
σπιτικό. Ο πατέρας της έφυγε για το εργαστήριο και εκείνη με την αδερφή και τη
μάνα τους στρώθηκαν στις δουλειές.
Και
οι γιορτές πέρασαν αφήνοντας πίσω τους τη γλύκα των ζαχαρωτών για τη Μαργαρίτα
και τη Μαρίνα που άνθιζαν κάθε μέρα και ήταν το καμάρι του Γρηγόρη και της
Βασιλικής αλλά και ολόκληρης της συνοικίας του Κάστρου, γιατί εκτός από την
ομορφιά και τη χάρη τους, είχαν σπάνια καλοσύνη και ευγένεια.
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Δεκαετία του ’30, Γιάννενα,
μαγευτικά και μυστηριώδη. Δυο νεαρά παιδιά, η Μαργαρίτα και ο Μιχάλης, θα
συναντηθούν σε ένα φύσημα της Μοίρας και το τυχαίο αντάμωμά τους θα στραγγίξει
την ανάσα από την ψυχή τους και το αίμα από τα κορμιά τους, παρασύροντας μαζί
και όσους τους περιβάλλουν, συνθέτοντας ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ...
Μυστικά
κρυμμένα κάτω από μαξιλάρια
ποτισμένα
με δάκρυα.
Μυστικά
που πνίγηκαν στα στήθη των
ακούσιων
πρωταγωνιστών τους.
Μυστικά
που και τα ίδια ντράπηκαν που έλαβαν χώρα.
Μυστικά
που σύρθηκαν από τα σοκάκια του
Κάστρου
ως τις όχθες της Λίμνης.
Σφραγισμένα
στόματα που μάτωσαν στην
προσπάθειά
τους να μην ανοίξουν ποτέ.
Κορμιά
που λύγισαν κάτω από το βάρος της μοίρας.
Ηδονές
που κυριάρχησαν στον νου οδηγώντας
τον
στην παραφροσύνη.
Ζωές
που παραδόθηκαν στον βαρκάρη πριν
την
ώρα τους κι αναζητούν δικαίωση.»
Μέχρι
πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος διεκδικώντας τον έρωτα;
Πόσο
μπορεί να μεταμορφωθεί, να καταστρέψει και να καταστραφεί;
Βιογραφία
Ευδοκίας Σταυρίδου:
Η
Ευδοκία Σταυρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και
Θέατρο. Η μεγάλη της αγάπη για το διάβασμα από τα νεαρά της χρόνια αποτέλεσε
ερέθισμα ώστε να στραφεί στα μονοπάτια της γραφής. Ασχολήθηκε επίσης με τη
δημιουργία θεατρικών ομάδων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Γράφει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα τα οποία έχουν κατά καιρούς
δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το Κάποτε στη Μυτιλήνη
είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
«ΒΑΘΙΑ
ΝΕΡΑ» (2018)
Εκδόσεις:
Ωκεανός
Σελίδες:
400
Τιμή
με έκπτωση: 13,50€
Ημερομηνία
Κυκλοφορίας: Ιούνιος 2018
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Δεκαετία
του ’30, Γιάννενα, μαγευτικά και μυστηριώδη. Δυο νεαρά παιδιά, η Μαργαρίτα και
ο Μιχάλης, θα συναντηθούν σε ένα φύσημα της Μοίρας και το τυχαίο αντάμωμά τους
θα στραγγίξει την ανάσα από την ψυχή τους και το αίμα από τα κορμιά τους,
παρασύροντας μαζί και όσους τους περιβάλλουν, συνθέτοντας ένα δυνατό ψυχολογικό
θρίλερ...
Μυστικά
κρυμμένα κάτω από μαξιλάρια
ποτισμένα
με δάκρυα.
Μυστικά
που πνίγηκαν στα στήθη των
ακούσιων
πρωταγωνιστών τους.
Μυστικά
που και τα ίδια ντράπηκαν που έλαβαν χώρα.
Μυστικά
που σύρθηκαν από τα σοκάκια του
Κάστρου
ως τις όχθες της Λίμνης.
Σφραγισμένα
στόματα που μάτωσαν στην
προσπάθειά
τους να μην ανοίξουν ποτέ.
Κορμιά
που λύγισαν κάτω από το βάρος της μοίρας.
Ηδονές
που κυριάρχησαν στον νου οδηγώντας
τον
στην παραφροσύνη.
Ζωές
που παραδόθηκαν στον βαρκάρη πριν
την
ώρα τους κι αναζητούν δικαίωση.»
Μέχρι
πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος διεκδικώντας τον έρωτα;
Πόσο
μπορεί να μεταμορφωθεί, να καταστρέψει και να καταστραφεί;
«ΚΑΠΟΤΕ
ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ» (2017)
Εκδόσεις:
Ωκεανός
Σελίδες:
464
Τιμή
με έκπτωση: 16,20€
Διαβάστε
την κριτική για το βιβλίο στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» στον ακόλουθο
σύνδεσμο:
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Μια
παγωμένη νύχτα στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στη Μυτιλήνη, η Νίνα συναντά τον
Νικήτα … Εκείνη, ένα φτωχό και βασανισμένο κορίτσι. Eκείνος, o άρχοντας του
νησιού... Από την πρώτη τους κιόλας συνάντηση, μαγεύονται ο ένας από τον άλλον
και νιώθουν σαν να γνωρίζονταν από πάντα, σαν να τους δένει η αόρατη κλωστή της
ανίκητης Μοίρας. Η σχέση τους θυελλώδης. Υπάρχουν μονάχα ο ένας για τον άλλον.
Πιόνια του Πεπρωμένου, τυφλοί κι οι δυο απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μπορεί
να κάνει αποδεκτή τη σχέση τους, γίνονται έρμαια των πράξεών τους, αφού ο
Νικήτας είναι ήδη παντρεμένος... Οι δυο εραστές άγονται και φέρονται σαν ήρωες
αρχαίας τραγωδίας, που πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Θα
έρθει η κάθαρση μετά την ύβρη που διέπραξαν; Θα μεταμορφωθούν οι Ερινύες σε
Ευμενίδες;»
Μια αληθινή ιστορία
που συνέβη κάποτε στη Μυτιλήνη, συνταράσσοντας τη μικρή κοινωνία αλλά και τους
πρωταγωνιστές της, με τρόπο που θα μείνει ανεξίτηλος στη συνείδηση του
αναγνώστη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου