«ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ», της Ελένης Κεκροπούλου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ», της Ελένης Κεκροπούλου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 400

Τιμή με έκπτωση: 12,50€

          Την εξαίρετη κ. Κεκροπούλου τη γνώρισα συγγραφικά για πρώτη φορά μέσα από το ιστορικό της μυθιστόρημα –ή μυθιστορηματική βιογραφία, όπως το αποκαλεί η ίδια, νομίζω αδικώντας το λιγάκι αφού δικαιωματικά τού αξίζει ο τίτλος του ιστορικού μυθιστορήματος–, το αλησμόνητο «Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα». Κατόπιν, το επόμενο δικό της έργο που διάβασα ήταν το εξαιρετικό κοινωνικό μυθιστόρημα με τον τίτλο «Σκέψου εμένα όταν πονάς». Εντυπωσιάστηκα με την ευκολία που η συγγραφέας διαχειρίζεται και τα δύο είδη λογοτεχνίας, αφού στο ιστορικό μυθιστόρημα είναι εμφανής η γνώση της σε κάθε εποχή και σε κάθε θέμα, ενώ στο κοινωνικό μυθιστόρημα είναι αξιοθαύμαστη η ικανότητά της να απεικονίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και τις δομές της κοινωνίας, εμβαθύνοντας στη ψυχολογία και τα συναισθήματα του κάθε ήρωά της. Για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές, πέρυσι πήρα στα χέρια μου το τελευταίο της ιστορικό μυθιστόρημα-μεγαθήριο με τίτλο «ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η Ρωμιά σουλτάνα», ένα μνημειώδες έργο που εντυπωσιάζει τόσο με το εύρος και το βάθος της έρευνας που έχει διεξάγει η συγγραφέας όσο και με την καθηλωτική μυθοπλασία. Άλλωστε, στη νέα συνέντευξη που είχε την καλοσύνη να παραχωρήσει στους «Φίλους της Λογοτεχνίας», η ίδια παραδέχτηκε πως «η κλίση της είναι τα ιστορικά μυθιστορήματα και στην ουσία γράφει επειδή θέλει να ερευνά». Συνεπώς φέτος, παίρνοντας στα χέρια μου το ολοκαίνουργιο κοινωνικό μυθιστόρημα της κ. Κεκροπούλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Το άλλο μισό», ήμουν βέβαιη ότι θα κατάφερνε και πάλι να κερδίσει το αναγνωστικό κοινό και αυτής της κατηγορίας. Και, σας διαβεβαιώνω, το έκανε και με το παραπάνω, όπως κέρδισε κι εμένα για μία ακόμη φορά!

          Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που καταπιάνεται με τον γάμο, τις ρωγμές, τους τριγμούς και τις καταρρεύσεις που μπορούν να προκαλέσουν σ’ αυτόν ανύποπτοι παράγοντες, αλλά και με τις αδιάκοπες και αφανείς προσπάθειες για τη φροντίδα, τη διατήρηση και την αναστήλωσή του. Και μη σας παραξενεύει η «κτιριακή» ορολογία που χρησιμοποιώ. Ο γάμος είναι ουσιαστικά ο «πυλώνας» που στηρίζει ένα σημαντικότατο κομμάτι της κοινωνίας: την ίδια την οικογένεια. Η συγγραφέας, εμπνευσμένη από διάφορες αληθινές ιστορίες που αποδεικνύουν πόσο εύθραυστος και ευάλωτος είναι ο θεσμός του γάμου, συνέγραψε τη δική της μυθοπλασία παρασύροντάς μας σε ένα καθηλωτικό αναγνωστικό ταξίδι, το οποίο ανυπομονούμε να ολοκληρώσουμε αρνούμενοι ταυτόχρονα να αποδεχτούμε το τέλος του. Αν και οι ήρωες, κι οι αντίστοιχες καθημερινές τους ιστορίες, είναι πολλοί, το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στην οικογένεια της Τζένης και του Ανδρέα και της εισβολής στον μακρόχρονο και υποδειγματικό γάμο τους του τρίτου προσώπου, της ρωσίδας Λιουντμίλλα. Είναι γεγονός πως για να μπορέσει να παρεισφρήσει σε έναν ευτυχισμένο γάμο ένα τρίτο πρόσωπο, θα πρέπει να υπάρχουν κάποια τρωτά σημεία στο όλο οικοδόμημα, κάποιες ρωγμές που περιμένουν ένα απαλό «σκούντημα» για να ανοίξουν χάσκοντας δυσοίωνα. Πόσο εύκολο όμως είναι για δύο συντρόφους –που αισθάνονται ασφάλεια, πληρότητα και εφησυχασμό από τη μακρόχρονη και αρμονική συμβίωσή τους– να διαπιστώσουν που ακριβώς καραδοκούν αυτές οι επικίνδυνες ρωγμές, ώστε να κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο για να τις επιδιορθώσουν;

          Η συγγραφέας, μέσα από το υπέροχο νέο πόνημά της, μας παραθέτει μια πολυσύνθετη τοιχογραφία από ποικίλα ψυχογραφήματα ανθρώπων που ίσως έχουμε συναντήσει στη ζωή μας, ίσως έχουμε κουτσομπολέψει το γεγονός πως δεν μπόρεσαν να κρατήσουν ζωντανό τον πολλά υποσχόμενο γάμο τους ή, ακόμα, ανθρώπων οι οποίοι μας θυμίζουν καταστάσεις που βιώσαμε επώδυνα οι ίδιοι. Θα δούμε τον μεσήλικα σύζυγο, που φαντάζει γοητευτικός σε μια ξένη η οποία προσπαθεί να επιβιώσει με κάθε τρόπο –επιδιώκοντας να βρει κάποιον ευκατάστατο ντόπιο ώστε να τη συντηρεί και να απομακρύνει από πάνω της για πάντα την απειλή της φτώχειας–, να υποκύπτει στην αμφιλεγόμενη γοητεία μιας γυναίκας που αντικειμενικά δε θα έπρεπε καν να τον γοητεύει. Θα δούμε την τυχάρπαστη ρωσίδα να χρησιμοποιεί τα μόνα μέσα που διαθέτει: τη νιότη της για όσο θα την έχει, την επιμονή της και την εύκολη διαθεσιμότητα του εαυτού της ικανοποιώντας τα κοιμισμένα σεξουαλικά ένστικτα του υποψήφιου θύματός της. Θα δούμε τη γυναίκα του αντρόγυνου, που δεν υστερεί σε τίποτα εμφανισιακά απέναντι σε μια καθ’ όλα συνηθισμένη και ακαλλιέργητη νεαρή γυναίκα –αφού η συγγραφέας σκόπιμα διαμορφώνει τη Λιουντμίλλα ή Λούμπα έτσι ώστε να μην ακολουθεί τον κανόνα των ψηλών, προκλητικών, ξανθών καλλονών του πρώην ανατολικού μπλοκ– να χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια της, όταν διαπιστώνει ότι ο άντρας της την απατά με κάποια κατά πολύ κατώτερή της. Θα δούμε, επίσης, τη νεαρότερη κόρη από τα τρία παιδιά του ζευγαριού να αντιλαμβάνεται τα πάντα με την οξύτατη εφηβική της αντίληψη και να απομακρύνεται σταδιακά από τον μοιχό πατέρα της, θεωρώντας πως και αυτή θα ανήκει σε λίγο στο «κλαμπ» των αμέτρητων παιδιών χωρισμένων γονιών εξαιτίας του.

          Μέσα από τη βασική ιστορία της οικογένειας της Τζένης και του Ανδρέα, θα περιπλανηθούμε σε πολλές άλλες δευτερεύουσες αλλά εξίσου ενδιαφέρουσες ιστορίες, που αντιπροσωπεύουν στην ουσία τις συνηθέστερες περιπτώσεις των σχέσεων των ανθρώπων εντός και εκτός γάμου. Ταυτόχρονα θα εμβαθύνουμε στην ανθρώπινη φύση, στην έννοια της πίστης στον σύντροφο με τον οποίο αποφασίζουμε να δημιουργήσουμε οικογένεια, στον κίνδυνο της απιστίας που ελλοχεύει πάντοτε εν δυνάμει για να εκδηλωθεί με απρόσμενες αφορμές, στις απρόβλεπτες ψυχολογικές συνέπειες στις οποίες υποβάλλουμε τα παιδιά μας όταν αποφασίζουμε να διαλύσουμε έναν γάμο, αλλά και στην τεράστια δύναμη και αξιοπρέπεια που απαιτεί μια γνήσια συγχώρεση, ώστε να διασώσουμε ό,τι αξίζει να διασωθεί από μία έγγαμη σχέση. Η κ. Κεκροπούλου με το νέο ψυχογραφικό της μυθιστόρημα «Το άλλο μισό» μας παροτρύνει να σκύψουμε με ενδοσκοπική και καλοπροαίρετη διάθεση πάνω από τις πολυδιάστατες ανθρώπινες σχέσεις και να δούμε με άλλο «μάτι» τον πανάρχαιο και ξεφτισμένο στις μέρες μας θεσμό του γάμου αποδίδοντάς του τη σημασία που πραγματικά του αξίζει. Θερμά συγχαρητήρια στη συγγραφέα για το νέο της πόνημα, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

...Μέχρι πριν λίγο καιρό πίστευα ότι είχα ένα ζεστό κι όμορφο σπιτικό που μάτωσα για να του δώσω τα καλύτερα υλικά. Του έβαλα μέσα όλη μου την αγάπη, τη στοργή, την αφοσίωση, την αθώα εμπιστοσύνη μου, την ανοχή μου, την κατανόηση, τα όμορφα παιδιά μου… κι εσένα πρώτ’ απ’ όλους και όλα. Μόνο που τυφλωμένη από τη λάμψη της εφήμερης ευτυχίας μου, δεν είδα ότι δεν μπήκες ποτέ μέσα για τα καλά. Φοβήθηκες το απόλυτο δόσιμο, φοβήθηκες τη φλογερή αγάπη μου, εμένα… Ήσουν με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω απ’ αυτό. Το έξω τελικά σε κέρδισε. Και μείναμε εμείς, εγώ και τα παιδιά μας, να σε κοιτάμε ν’ απομακρύνεσαι… Ο γάμος μου κι όσα επένδυσα σ’ αυτόν, ένα δένδρο στον χειμώνα, γυμνό από τα φύλλα του. Όλα πεσμένα κάτω στο υγρό χώμα, κιτρινισμένα, ψυχομαχούν…

Ένα μυθιστόρημα για τον γάμο και την απιστία, για τα πλήγματα και τα τραύματα που η ανθρώπινη επιπολαιότητα μπορεί να καταφέρει σε έναν εύθραυστο θεσμό, τον θεσμό του γάμου, πάνω στον οποίο στηρίζεται το ίδιο το κύτταρο της κοινωνίας: η οικογένεια.

Βασισμένο σε αληθινές ιστορίες καθημερινής τρέλας και στην αβάσταχτη ελαφρότητα του ανθρώπινου είναι.