«ΚΡΑΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ;» του Γιάννη Φιλιππίδη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΚΡΑΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ;» του Γιάννη Φιλιππίδη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Άνεμος

Σελίδες: 600

Τιμή με έκπτωση: 16,50€

          Τι να πρωτογράψω για τον Γιάννη Φιλιππίδη; Να αναφερθώ άραγε στον χαρισματικό συγγραφέα που μας έχει χαρίσει αλησμόνητα βιβλία, σαν αυτό για το οποίο γράφω την άποψή μου εδώ; Να αναφερθώ στον άνθρωπο του θεάτρου που υπηρέτησε την τέχνη του με συνέπεια, ταλέντο και μεράκι; Ή, τέλος, να γράψω για τον πολύτιμο φίλο και συνεργάτη με τον οποίο είμαστε ικανοί να «κάψουμε» τα τηλέφωνα, μιλώντας με τις ώρες για άπειρα θέματα, ενώ η συζήτησή μας θυμίζει «καγκουρό», για να χρησιμοποιήσω τη δική του έκφραση που λέει χαριτολογώντας σε κάποιο σημείο του βιβλίου η ηρωίδα του η Άννα; Πέρα από όσα θα σας σχολιάσω για το επανεκδοθέν μυθιστόρημά του «Κρατάς Μυστικό;», θα πω μόνο πως τα λόγια δε φτάνουν για να περιγράψω όλα αυτά που συγκεντρώνει ο Γιάννης Φιλιππίδης στο πρόσωπό του, καθώς είναι όλα τα παραπάνω και πολλά περισσότερα, όμως το σημαντικότερο είναι πως μιλούν τα έργα του για τον ίδιο.

          Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν το δεύτερο δικό του που διάβασα, αμέσως μετά το πολυαγαπημένο μου «Μα, το ψάρι είναι φρούτο». Οφείλω να ομολογήσω πως εντυπωσιάστηκα από την πρωτότυπη υπόθεσή του, την οποία τότε που το πρωτοδιάβασα το 2013 –όπως και τώρα που το ξαναδιάβασα, απολαμβάνοντάς το ακόμα περισσότερο– τη θεώρησα απολύτως επίκαιρη. Φανταστείτε μια οικογένεια που αποτελείται μόνο από τη μητέρα και τη δωδεκάχρονη κόρη της, με τον πατέρα να τις έχει εγκαταλείψει –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στη μοίρα τους, φεύγοντας με μία άλλη γυναίκα στην Αμερική. Η μητέρα, η Αλεξάνδρα, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας με τη μειωμένη όρασή της αλλά και με ένα ατύχημα που υπέστη, καταστάσεις που ουσιαστικά τής απαγορεύουν να βρει δουλειά ώστε να συντηρηθούν οι δυο τους. Με τις υποχρεώσεις να τρέχουν, τα έξοδα να αφήνονται ακάλυπτα και την επιβίωσή τους να γίνεται επιτακτική και κυρίαρχη ανάγκη, η κόρη, η Άννα, αποφασίζει το αδιανόητο για ένα παιδί της ηλικίας της: αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και την ευθύνη να ληστέψει το ταμείο ενός καταστήματος καλλυντικών, παριστάνοντας το αγόρι. Κι όμως τα καταφέρνει αξιοθαύμαστα, κι εκεί που άλλοι θα τη θεωρούσαν αξιοκατάκριτη κλέφτρα, ο Γιάννης Φιλιππίδης μάς αναγκάζει να συναισθανθούμε τη δεινή θέση της, να κατανοήσουμε ότι αυτή η λύση είναι μονόδρομος στη ζωή της Άννας, ίσως ακόμα και να τη θαυμάσουμε αφού, σε μια τόσο τρυφερή ηλικία, το δωδεκάχρονο κορίτσι κατάφερε να πάρει τη ζωή τη δική της και της μητέρας του στα μικρά, άμαθα χέρια του και να φροντίσει να «μετονομάσει» τη λεία της ληστείας σε επιταγή από τον άφαντο πατέρα, ο οποίος δήθεν όψιμα «αισθάνεται» τύψεις για την οικογένεια που παράτησε.

          Τα χρόνια περνούν, η Άννα μεγαλώνει και στα είκοσι τέσσερά της, πλέον, υποκρίνεται ότι εργάζεται σε ένα τουριστικό γραφείο και με τον υποτιθέμενο μισθό της καλύπτει όλες τις ανάγκες τους. Η ανυποψίαστη Αλεξάνδρα δεν μπορεί καν να διανοηθεί ότι πίσω από το ήσυχο και μετρημένο παρουσιαστικό της κόρης της κρύβεται μια αδίστακτη κλέφτρα, που διατηρεί ένα δεύτερο δικό της διαμέρισμα και εκεί κρύβει αμέτρητες δεσμίδες χαρτονομισμάτων τις οποίες προμηθεύεται με θαυμαστή ευκολία από τραπεζικά καταστήματα, όπως άλλοι πάνε απλώς να κάνουν μια ανάληψη από τον τραπεζικό λογαριασμό τους. Η ζωή της Άννας, όμως, θα αλλάξει πορεία όταν θα μπει στον δρόμο της ο γοητευτικός Μάρκος, ο οποίος θα δώσει διαφορετικό νόημα στην έως τότε αδιάφορη ύπαρξή της.

Μαζί με τις δύο κεντρικές ηρωίδες του, ο συγγραφέας πλέκει έναν ολόκληρο κόσμο από ολοζώντανους χαρακτήρες που άλλους τους λατρεύουμε –όπως τη φιλόξενη και άτυχη Ελευθερία, που πάντα έχει ανοιχτό το σπίτι και την αγκαλιά της για την ξαδέρφη της την Αλεξάνδρα και την κόρη της, ή τον πράο, όμορφο και ειλικρινή Μάρκο, που διεκδικεί την κυρίαρχη θέση στη ζωή και την καρδιά της αντισυμβατικής Άννας–, και άλλους τους απεχθανόμαστε αλλά κατανοούμε απόλυτα όσα διαμόρφωσαν την αντιπαθητική και κατακριτέα προσωπικότητά τους – όπως τον επιπόλαιο, άπιστο και ανεύθυνο Αντώνη που επιμένει να αγνοεί την ύπαρξη της οικογένειάς τους, προσβάλλοντας και απατώντας την όμορφη γυναίκα του επανειλημμένως, αλλά και την άσχημη, κομπλεξική και κακεντρεχή αδερφή του, τη Λαμπρινή, που πρώτη εκείνη απέρριψε τον εαυτό της, ανίκανη να αποδεχτεί οτιδήποτε καλό σε οποιονδήποτε άλλο. Ο Γιάννης Φιλιππίδης δημιουργεί ένα γαϊτανάκι από αλησμόνητους χαρακτήρες που ο καθένας ακολουθεί τη δική του πορεία, επηρεάζοντας την εξέλιξη και την κατάληξη των υπολοίπων, αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύεται εντελώς ανίσχυρος μπροστά στις παραξενιές και τα παιχνίδια της ίδιας της μοίρας, που πολλές φορές δεν αποδεικνύεται ακριβοδίκαιη αλλά άδικη.

Δε θα σας κουράσω άλλο αποκαλύπτοντας περισσότερα από την εξέλιξη αυτού του καθηλωτικού μυθιστορήματος. Θα ήθελα απλά να απευθύνω στον συγγραφέα για μία ακόμη φορά τα θερμά μου συγχαρητήρια για ένα μυθιστόρημα που με συγκλόνισε, με συνεπήρε και με καθήλωσε απίστευτα, αφού όμοιό του δεν έχω διαβάσει ποτέ. Αγάπησα αληθινά τους ήρωές του, ενθουσιάστηκα κι εντυπωσιάστηκα με την τόλμη, το θάρρος και την αψηφισιά τους, συγκινήθηκα με τις απογοητεύσεις και τα παθήματά τους, ταξίδεψα σε αγαπημένα μέρη όπου περιδιάβηκαν κι εκείνοι και, τέλος, συγκλονίστηκα με όσα τους επιφύλασσε η μοίρα ή η πλούσια φαντασία του δημιουργού τους. Το «Κρατάς Μυστικό;» είναι ένα μυθιστόρημα-ποταμός από μια πένα εμπνευσμένη και χαρισματική, που προσωπικά δε θα μπορούσα ποτέ να «κρατήσω μυστικό»… Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μια ύπαιθρο λαχτάρησα. Κάμπο ατελείωτο. ν' αρπάξω ένα σοφό άλογο, να δραπετεύσω ως τη δύση του ήλιου. Να σφίγγω τα γόνατά μου στη ράχη του, να μου επιτρέπει να το οδηγώ. Να φύγω με ταχύτητα μεγάλη, ώσπου να γίνω κουκκίδα σ' ένα τεράστιο πλάνο σινεμασκόπ, αυτό ναι. Να μη με ξαναδεί ποτέ κανείς από κοντά. Να φεύγω, να χαλαρώνω και να επιτρέψω στο μυαλό μου να σκέφτεται. Να μη φοβάται και να αφήσει πια ελεύθερα τα μάτια μου. Χιλιάδες μίλια πιο χαμηλά απ' τον Θεό. Ή μια ανάσα μόνο μακριά Του».

Όταν στα δώδεκα της χρόνια η Άννα, αποφασίζει να κλέψει για πρώτη φορά, από φόβο πως θα ξεπέσουν αυτή κι η μάνα Αλεξάνδρα σε ιδρύματα, αδυνατεί να εκτιμήσει πόσες επιπλοκές θα προκαλέσει μια ζωή, που στήνεται στα ψέματα. Δώδεκα χρόνια αργότερα, εκείνο το άφοβο κορίτσι δείχνει να 'χει στοιχειώσει τα πιο απλά και τα πιο παράτολμά του όνειρα. Για κείνη, και τη φιλότιμη Αλεξάνδρα, που ζει ανυποψίαστη μια φτωχή ζωή, τα αμέτρητα κρυμμένα χρήματα δε δείχνουν ικανά να παίξουν κάποιο ρόλο. Αποφασισμένες να ζήσουν όπως ονειρεύτηκαν, θα χρειαστεί να χαρτογραφήσουν πολλές φορές απ' την αρχή το μέλλον, για όσα θέλησαν και δε συνέβησαν στην ώρα τους. Πλάι τους, ο επιπόλαιος κι άπιστος Αντώνης, ο γοητευτικός και φιλαλήθης Μάρκος, η επαναστάτρια Ελευθερία και το από μηχανής δαιμόνιο της ζωής τους, η Λαμπρινή. Η γυναίκα που 'χει απορρίψει πρώτη τον εαυτό της και μια νύχτα θα χαθεί εξαφανίζοντας όλα τα έμβια ίχνη της. Ένα απροσδόκητο παιχνίδι αισθημάτων για έξι κύριους παίχτες, που διαχειρίζονται την έννοια του μοιραίου.

Είν’ όμως προτιμότερο κάποιες αλήθειες να παραμένουνε καλά κρυμμένες.